ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิกฤตการเงิน ค.ศ. 1907"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 150:
มอร์แกนเรียกประชุมด่วนที่[[ห้องสมุดและพิพิธภัณฑ์มอร์แกน|ห้องสมุด]]ของเขาในเช้าวันเสาร์เพื่อหาทางช่วยมัวร์แอนด์สไล มีผู้เสนอว่าให้[[ยู.เอส.สตีล]] ซึ่งเป็นบริษัทที่มอร์แกนมีส่วนช่วยก่อตั้งโดยการรวมบริษัทเหล็กของ[[แอนดรู คาร์เนกี]] และ[[เอลเบิร์ต แกรี]] มาซื้อทีซีแอนด์ไอ เพื่อช่วยเหลือมัวร์แอนด์สไลและป้องกันการเกิดวิกฤต หลังจากที่ผู้บริการและคณะกรรมการของยู.เอส.สตีลศึกษาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเข้าใจถึงบทบาทที่พวกเขาจะสามารถช่วยเหลือได้ในวิกฤตการณ์ครั้งนี้ พวกเขาเสนอทางเลือกระหว่างให้มัวร์แอนด์สไลกู้เงิน 5 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือซื้อทีซีแอนด์ไอที่ราคา 90 เหรียญต่อหุ้น แต่จนกระทั่งเวลา 19:00 น. ก็ยังไม่สามารถตกลงกันได้ การประชุมจึงถูกพักชั่วคราว<ref>{{Harvnb|Bruner|Carr|2007|pp=116–117}}</ref>
ขณะนั้น เจ.พี.มอร์แกนก็ต้องจัดการปัญหาอีกเรื่อง คือปัญหาที่บริษัททรัสต์แห่งอเมริกาและลินคอนทรัสต์อาจไม่สามารถเปิดในวันจันทร์ได้เพราะถูกถอนเงินอย่างต่อเนื่อง เย็นวันเสาร์นายธนาคาร 40-50 คนมารวมตัวกันที่ห้องสมุดเพื่อปรึกษาหารือกัน โดยประธานธนาคารประชุมกันในห้องฝั่งตะวันออก และผู้บริหารบริษัททรัสต์ประชุมในห้องฝั่งตะวันตก มอร์แกนและกลุ่มผู้แก้ปัญหาเรื่องมัวร์แอนด์สไลย้ายไปอยู่ที่สำนักงานของบรรณารักษ์ มอร์แกนบอกแก่ที่ปรึกษาทั้งหลายของเขาว่าเขาจะตกลงช่วยมัวร์แอนด์สไลก็ต่อเมื่อบริษัททรัสต์จะยอมร่วมมือกันช่วยอุ้มพี่น้องที่อ่อนแอที่สุดเท่านั้น<ref>{{Harvnb|Bruner|Carr|2007|p=122}}</ref> การประชุมของนายธนาคารดำเนินต่อไปถึงตอนดึกของวันเสาร์ แต่ก็ยังไม่มีความคืบหน้าใด ๆ จนเวลาประมาณเที่ยงคืน เจ.พี.มอร์แกน แจ้งหัวหน้าของประธานบริษัททรัสต์คนหนึ่งถึงสถานการณ์ของมัวร์แอนด์สไลว่าจะต้องใช้เงิน 25 ล้านเหรียญดอลล่าร์สหรัฐ และเขาจะไม่ดำเนินการช่วยเหลือนอกจากว่าปัญหาทางฝั่งบริษัททรัสต์จะได้รับการแก้ไข ซึ่งหมายความว่าบริษัททรัสต์จะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากมอร์แกนอีกต่อไป และต้องพยายามหาทางออกกันเอาเอง
== อ้างอิง ==
| |||