ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เกาสฺยง"

{{pp-vandalism|expiry=23 July 2012|small=yes}}

{{Redirect|Dagao|the ethnic group|Dagara people}}

|subdivision_name1 = [[Southern Taiwan]]

|subdivision_type2 = City seat

|leader_title = [[List of mayors of Kaohsiung|Mayor]]

|leader_name = [[Chen Chu]] ([[Democratic Progressive Party|DPP]])

'''มหานครเกาสง''' เป็นมหานครขนาดใหญ่อันดับ 2 ของ[[สาธารณรัฐจีน]]([[ไต้หวัน]])และเป็นมหานครใหญ่ที่สุดทางภาคใต้ของสาธารณรัฐจีนเกิดจากการรวมนครเกาสงและเทศมณฑลเกาสงเข้าด้วยกันเมื่อปลายปี 2553 และเป็นมหานครสำคัญของภาคใต้ เป็นศูนย์กลางสำคัญของอุตสาหกรรมการผลิต การกลั่นน้ำมัน การขนส่ง และเป็นเมืองท่าเรือที่สำคัญ เกาสงเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมการต่อเรือของไต้หวันเพราะท่าเรือของเกาสงเป็น 1 ใน 4 ของท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดของโลก เกาสงยังเป็นเมืองที่สวยงามและมีชื่อเสียงในด้านทิวทัศน์ที่งดงามและเป็นสถานที่เหมาะสำหรับการท่องเที่ยว

 

เกาสง ตั้งอยู่ทางชายฝั่งด้านทิศใตะวันตกเฉียงใต้ของไต้หวันโดยหันไปทางช่องแคบไต้หวัน มีภูมิอากาศแบบเขตร้อน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 30 C ในช่วงฤดูร้อน (พ.ค.– ก.ย.) และ 10 C ในช่วงฤดูหนาว (ธ.ค.– ก.พ.) ตัวเมืองแบ่งพื้นที่โดยกว้างออกเป็น 3 บริเวณใหญ่ ๆ คือ เขตตัวเมืองเก่า ซึ่งเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์และความงดงามของทัศนียภาพที่มีเสน่ห์ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของแม่น้ำแห่งความรัก เขตธุรกิจของตัวเมืองใหม่ ซึ่งรวมตัวกันอยู่บริเวณรอบ ๆ ท่าเรือเกาสง และ อยู่ทางด้านตะวันออกของแม่น้ำ เขตสุดท้ายคือ เขตชานเมือง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพื้นที่พักอาศัยและย่านอุตสาหกรรม สัญลักษณ์ทางธรรมชาติ 2 แห่งของเมืองเกาสงคือ ภูเขาปะการัง ชูซัน และ พานพินซัน

 

เมืองเกาสง สร้างขึ้นในช่วงปลายราชวงศ์หมิง และเติบโตขึ้นมาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ชื่อ “ต๋า-เก๋า” ซึ่งเป็นภาษาที่พูดกันของคนส่วนใหญ่ที่อพยพถิ่นฐานเข้ามาอยู่ในยุคแรก ชื่อของเมืองมีต้นกำเนิดจาก มาคาเตา ซึ่งเป็นชื่อของชนเผ่าท้องถิ่น หมายถึง “ป่าไม้ไผ่” ในภาษาของชนเผ่าท้องถิ่น ภายใต้การปกครองของ เจิ้งจิง ในปี [[พ.ศ. 2207]] เมืองนี้ถูกตั้งชื่อให้ว่า หว่าน เหนียน โจว ภายหลังจากที่มีการเปลี่ยนชื่อเมืองอีกครั้งเป็น ต๋า-เก๋า

 

ในปี [[พ.ศ. 2438]] ไต้หวันถูกยกให้เป็นของ[[ญี่ปุ่น]]ซึ่งเป็นข้อตกลงส่วนหนึ่งตามสนธิสัญญาชิโมโนเซกิ ในช่วงนี้เองที่ชื่อของเมืองนี้ถูกเปลี่ยนจาก ต๋า-เก๋า เป็น ทาคาโอะ (ในภาษาญี่ปุ่น) แม้ว่าการออกเสียงจะใกล้เคียงกันก็ตาม แต่ความหมายของตัวอักษรเดิมซึ่งหมายถึง “การตีสุนัข” นั้น ถูกแทนที่ด้วยความหมายที่ฟังดูดีกว่ามากคือ “วีรบุรุษผู้สูงส่ง” ชาวญี่ปุ่นที่เคยยึดครองเกาสงได้พัฒนาเมืองให้เจริญก้าวหน้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือท่าเรือ ภายหลังจากที่การปกครองไต้หวันถูกมอบกลับคืนแก่ประเทศจีนในปี [[พ.ศ. 2488]] ชื่อของเมืองที่เรียกกันอย่างเป็นทางการตามแบบอักษรภาษาโรมัน ได้กลายมาเป็น “เกาสง” (Kao-hsiung)

 

 

1.แม่น้ำแห่งความรัก ( Love River )

http://www.calintertrade.co.th/F_tinfoor/TAVC3/Kansiung_thai.html

{{เรียงลำดับ|กเกาสง}}

[[หมวดหมู่:เกาสง| ]]

[[หมวดหมู่:เขตมหานครในสาธารณรัฐจีน]]

[[af:Kaohsiung]]

[[ar:كاوهسيونغ]]

[[gl:Kaohsiung]]

[[hak:Kô-hiùng-sṳ]]

[[id:Kota Kaohsiung]]

[[it:Kaohsiung]]