ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษามลายูเกอดะฮ์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 15:
 
==ภาษามลายูเกดะห์ในไทย==
ผู้ใช้ภาษามลายูเกดะห์ในไทยสามารถใช้พูดภาษาไทยได้ มีความแตกต่างจากภาษามาเลย์ และ[[ภาษามลายูปัตตานี]]ไม่มากนัก แต่ในช่วงระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งร้อยปีชาวสตูลก็ลืมภาษามลายูถิ่นของตน เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปีไม่มีใครพูดภาษามลายูถิ่นได้<ref name="เล็ก">มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์ - [http://www.lek-prapai.org/watch.php?id=215 ปัญหา สตูล ปัตตานี กับวัฒนธรรมที่ถูกทำลาย]</ref> ด้วยเหตุผลทางภูมิศาสตร์ที่ทำให้สตูลต้องติดต่อกับสงขลามากกว่าไทรบุรี<ref name="เล็ก"/> ปัจจุบันในสตูลมีคนใช้ผู้ใช้ภาษานี้ไม่มาก เพราะในปัจจุบันชาว[[สตูล]]นิยมใช้[[ภาษาไทย]]ในชีวิตประจำวันมากกว่าในอดีต

ชาวสตูลที่ใช้ภาษามลายูถิ่นนี้เป็นชาวไทยมุสลิมเชื้อสายมลายู ที่อยู่ในบางหมู่บ้าน บางตำบลของสตูลเท่านั้น เช่น [[ตำบลเจ๊ะบิลัง]], [[ตำบลตำมะลัง]], [[ตำบลปูยู]] และ[[ตำบลฉลุง]] แต่ปัจจุบันเหลือเพียง 3 ตำบล คือ ตำบลเจ๊ะบิลัง, ตำบลตำมะลัง และตำบลบ้านควนเท่านั้นที่ยังใช้ในการอ่านคุตบะห์บรรยายธรรมในมัสยิด<ref name="เล็ก"/> แม้ผู้ใช้ภาษาจะมีน้อยลง แต่อิทธิพลของภาษามลายูถิ่นนี้ยังมีปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบัน เช่น บ้านกุบังปะโหลด (แปลว่า บ้านหนองปลาไหล), บ้านภูเก็ตยามู (แปลว่า บ้านเขาที่มีต้นฝรั่ง), คลองบันนังปุเลา (แปลว่า เกาะที่มีการทำนา), หนองน้ำทุ่งปาดังกลิงค์ (แปลว่า บริเวณที่แขกกลิงค์ตั้งถิ่นฐานอยู่) และเขาปูยู (แปลว่า เขาที่กั้นลมพายุ) เป็นต้น<ref name="สัน">ประพนธ์ เรืองณรงค์. "บทผนวกเกียรติยศ". ใน ''รัฐปัตตานีใน "ศรีวิชัย" เก่าแก่กว่ารัฐสุโขทัยในประวัติศาสตร์''. สุจิตต์ วงษ์เทศ (บรรณาธิการ). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ:มติชน. 2547, หน้า 357</ref>
 
นอกจากนี้ ยังมีจำนวนหนึ่งใช้พูดใน[[จังหวัดตรัง]] แต่ได้รับอิทธิพลจากภาษาไทยค่อนข้างมาก<ref>http://books.google.co.uk/books?lr=&q=%22as+they+often+do%2C+their+dialect+is%22&btnG=Search+Books</ref> เลยขึ้นไปพบผู้ใช้สำเนียงถิ่นนี้บนเกาะสินไห [[จังหวัดระนอง]]<ref>[http://ranong.freehostia.com/index.php?view=article&catid=5%3A2008-08-03-06-35-10&id=25%3A2008-08-03-12-11-00&option=com_content&Itemid=38 ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรมจังหวัดระนอง - บ้านเกาะสินไห]</ref><ref>[http://www.oknation.net/blog/shadowy/2007/09/08/entry-1 เกาะสินไห...ความเป็นไทยที่ถูกละเลย]</ref> นอกจากนี้ยังเคยมีการใช้ภาษามลายูถิ่นนี้ในแถบ[[จังหวัดภูเก็ต]] แต่ในรัชสมัย[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]] เมื่อคราวเสด็จประพาสก็พบว่าชาวภูเก็ตพูดภาษามลายูไม่ได้แล้ว<ref>นิธิ เอียวศรีวงศ์. ''กรุงแตก พระเจ้าตากฯ และประวัติศาสตร์ไทย.'' พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ:มติชน. 2553, หน้า 178</ref>