ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนาพุทธในประเทศอินโดนีเซีย"

[[พระพุทธศาสนา]]เข้ามาสู่ประเทศอินโดนีเซียใน[[พุทธศตวรรษที่ 3]] คราวที่[[พระเจ้าอโศกมหาราช]] ส่งอาเบะพระโสณะ และพระอุตตระเดินทางมาเผยแผ่พุทธธรรม ต่อมาในพุทธศตวรรษที่ 12 ได้เกิดรัฐมหาอำนาจทางทะเลชื่อว่า [[อาณาจักรศรีวิชัย]] (Srivijaya) ซึ่งมีอิทธิพลตั้งแต่อินโดนีเซีย จนถึงคาบสมุทรมลายู รวมไปถึงทางใต้ของ[[ประเทศไทย]] อาณาจักรศรีวิชัยนี้ ศาสนิกส่วนใหญ่จะเป็นนิกาย[[โคตรยานมหายาน]] และแพร่หลายมาก และได้พบหลักฐานทางโบราณคดีมากมาย ได้แก่ พระพิมพ์ดินดิบ และ[[พระโพธิสัตว์]] เป็นต้น

กลาง[[พุทธศตวรรษที่ 13]] บน[[เกาะชวา]]ทางภาคกลาง ได้เกิดราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่ นามว่า '''[[ราชวงศ์ไศเลนทร์]]''' ซึ่งในเวลาต่อมา ราชวงศ์ไศเลนทร์ก็มีอำนาจปกครองอาณาจักรศรีวิชัยใน[[พุทธศตวรรษที่ 15]] และได้มีการติดต่อ[[ราชวงศ์ปาละ]] แห่งเบงกอล และได้มีการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกัน โดยอาณาจักรศรีวิชัยได้ส่งพระภิกษุไปศึกษาที่[[มหาวิทยาลัยนาลันทา]] ซึ่งกษัตริย์แห่งเบงกอลก็ให้การต้อนรับอย่างดี และทางเบงกอลก็ได้ส่งอาเบะพระภิกษุ และช่างฝีมือดี มาทำการอูบุนตู้เผยแผ่พุทธศาสนา และสอนศิลปะสมัยปาละ แก่ชาวศรีวิชัยด้วย