ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มะกอก"

'''มะกอก''' หรือ '''มะกอกป่า''' ชื่อพื้นเมืองอื่นๆได้แก่ กอกกุก , กูก (เชียงราย) ; กอกหมอง ( เงี้ยว – ภาคเหนือ ) ; ไพแซ (กะเหรียง – เชียงใหม่ ) ; มะกอก (ทั่วไป) เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในเอเชีย ตั้งแต่[[อินเดีย]] [[มาเลเซีย]]จนถึง[[อินโดนีเซีย]] เป็นไม้ยืนต้น ขนาดกลาง สูงถึง 25 เมตร ลำต้นและกิ่งก้านเลี้ยงไม่มีขน เปลือกเรียบสีเทาแตกเป็นร่องเล็กน้อย เปลือกข้างในมีริ้วสีชมพูสลับขาว ใบประกอบ มีใบย่อย 3 – 5คู่ ปลายสุดเป็นใบเดี่ยว ลักษณะใบรุปขอบขนาน หรือรูปหอก ปลายใบเป็นติ่งแหลม โคนใบแหลมหรือเบี้ยว ดอกออกเป็นช่อสีขาวตามปลายกิ่ง แต่ละดอกมีขนาดเล็ก มี 5 กลีบเกสรมีตัวเมียแยกเป็นสี่แฉก ผลสดมีเนื้อฉ่ำน้ำ ลักษณะรูปไข่หรือรูปรี เมื่อสุกผลสีเหลืองหม่น มีรอยแต้มสีน้ำตาลทั่วผล

== การใช้ประโยชน์ ==

[[Fileไฟล์:Bai makok.jpg|thumb|left|ใบอ่อนของมะกอก ใช้เป็นผัก]]

ยอดอ่อนและใบใช้รับประทานเป็นผัก รสเปรี้ยว ผลรสเปรี้ยวหวานเย็น ผลสุกใช้ปรุงรสเปรี้ยวใน[[ส้มตำ]] ใช้ปรุงรสเปรี้ยวใน[[น้ำพริก]]หรือทำมะกอกทรงเครื่อง ในทางยา แก้[[เลือดออกตามไรฟัน]] และต้านอนุมูลอิสระ ( วิตามินสูง ) แก้ธาตุพิการ แก้บิด แก้ดีพิการ ทำให้ชุมคอ แก้กระหาย ผล เปลือก ใบ เป็นยาบำรุงธาตุ บำรุงสายตา แก้กระหายน้ำทำให้ชุ่มคอ และเลือดออกตามไรฟัน ใช้เมล็ดแห้ง 2 – 3 ลูก เผาไฟให้เป็นถ่าน แล้วนำไปแช่น้ำ กรองเอาน้ำดื่ม หรืออาจใช้ผสมยามหานิล ก็ได้แก้ร้อนใน หอบ และสะอึก

== อ้างอิง ==