ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มะเดื่อ"

{{taxobox

|}}

[[ไฟล์:Figs.jpg|thumb|left|ผลมะเดื่อสดผ่าให้เห็นเนื้อข้างใน]]

 

มะเดื่อเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นเป็นปุ่มแตกกิ่ก้านออก ใบเดี่ยว ด้านหนึ่งหยาบ อีกด้านหนึ่งมีขนอ่อน ลำต้นมียางสีขาว ผลออกเป็นกระจุก กลมแป้นหรือรูปไข่ เปลือกบาง ผลอ่อนสีเขียว พอสุกจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง แดงหรือชมพูแล้วแต่พันธุ์ เนื้อในสีแดงเข้ม สุกแล้วมีกลิ่นหอม การปลูกเป็นการค้าเริ่มที่เอเชียตะวันตก แล้วจึงแพร่หลายสู่[[ซีเรีย]] [[ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน]]<ref name = "มะเดื่อ"> นิดดา หงส์วิวัฒน์ และทวีทอง หงส์วิวัฒน์. มะเดื่อฝรั่ง ใน ผลไม้ 111 ชนิด: คุณค่าอาหารและการกิน. กทม. แสงแดด. 2550 หน้า149</ref> ปัจจุบันปลูกมากใน[[ยุโรปใต้]] สหรัฐ [[ตุรกี]] [[ออสเตรเลีย]] [[แอฟริกาใต้]] [[มาดากัสการ์]] ในอดีต ประเทศไทยจะนำเข้ามะเดื่อฝรั่งในรูปผลแห้ง เริ่มนำต้นเข้ามาปลูกครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2524 ที่[[ดอยอ่างขาง]]<ref name = "มะเดื่อ"/>

มะเดื่อใช้กินเป็นผลไม้สด หรือใช้ทำขนม เช่น พาย พุดดิ้ง เค้ก [[ไอศกรีม]] แยม อบแห้ง ผสมในชาไข่มุก หรือใส่ขนมแทน[[ลูกเกด]] ผลแห้งนำไปคั่วแล้วป่นใช้แทน[[กาแฟ]] เป็นผลไม้ที่มีใยอาหารสูง เป็นยาระบาย <ref name = "มะเดื่อ"/>

 

ชาวอียิปต์และชาวกรีกเชื่อว่ามะเดื่อเป็นผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ เป็นอาหารสำหรับนักกีฬาโอลิมปิกสมัยโบราณ<ref name = "มะเดื่อ"/> มีปรากฏใน[[ไบเบิล]]ของ[[ศาสนาคริสต์]]และ[[อัลกุรอ่าน]]ของ[[ศาสนาอิสลาม]]<ref>{{cite web|title=Foods of the prophet|url=http://www.islamonline.net/english/Science/2000/6/article3.shtml|publisher=[[IslamOnline]]}}</ref>

{{รายการอ้างอิง}}

[[หมวดหมู่:ผลไม้]]