ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ารูด็อล์ฟที่ 1 แห่งเยอรมนี"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
RedBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.2) (โรบอต แก้ไข: nl:Rudolf I (Rooms-koning)
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
cleanup
บรรทัด 25:
ความระส่ำระสายในเยอรมนีหลังจการล่มสลายของ[[ราชวงศ์โฮเฮนชเตาเฟิน]]เปิดโอกาสให้รูดอล์ฟเพิ่มดินแดนเข้ามาในปกครอง พระชายาของพระองค์ก็ทรงเป็นทายาทของพระปิตุลาฮาร์ทมันน์ที่ 4 เคานท์แห่งคีบวร์ก เมื่อฮาร์ทมันน์สียชีวิตโดยไม่มีทายาทในปี ค.ศ. 1264 รูดอล์ฟก็ยึด[[เคาน์ตีคีบูร์ก]] ความขัดแย้งที่รูดอล์ฟมีชัยกับ[[บิชอปแห่งชตรัสส์บูร์ก]]และ[[ราชรัฐมุขนายกบาเซิล|บาเซิล]]ก็ยิ่งเป็นการเพิ่มดินแดนและความมั่งคั่งให้แก่รูดอล์ฟด้วย รวมทั้งชื่อเสียง หลังจากนั้นรูดอล์ฟก็ยังได้ดินแดนเพิ่มเติมจากบิดาในบริเวณที่อยู่ใน[[สวิตเซอร์แลนด์]]และอัลซาซปัจจุบัน
 
ความมีอิทธิพลและความมั่งคั่งที่ได้มาทำให้รูดอล์ฟกลายเป็นเจ้าผู้ครองรัฐผู้มีอำนาจมากที่สุดในเยอรมนีตะวันตกเฉียงใต้ ในบริเวณที่[[ดัชชีชวาเบีย]]สลายตัวลง ซึ่งทำให้บรรดารัฐบริวารมีอิสระขึ้นมา ในฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 1273 เมื่อเจ้าผู้ครองรัฐต่าง ๆ มาประชุมกันที่แฟรงก์เฟิร์ตเพื่อจะเลือกตั้งพระมหากษัตริย์องค์ใหม่หลังจากการเสด็จสวรรคตของ[[ริชาร์ด เอิร์ลที่ 1 แห่งคอร์นวอลล์|ริชาร์ด เอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์]] รูดอล์ฟก็ได้รับเลือกให้เป็นกษัตริย์พระองค์ใหม่เมื่อวันที่ [[29 กันยายน]] [[ค.ศ. 1273]] เมื่อมีพระชนมายุได้ 55 พรรษา การที่ได้รับเลือกเป็นผลมาจากการสนับสนุนของพระเชษฐาเขย[[ฟรีดริชที่ 3 เบอร์เกรฟแห่งเนิร์นแบร์ก]]และ[[โฮเฮนโซลเลิร์น]] การสนับสนุนของอัลเบรชท์ที่ 2 ดยุคดยุกแห่งแซกโซนี (วิตเต็นแบร์ก) และของ[[ลุดวิกที่ 2 ดยุกแห่งบาวาเรีย]] เป็นเสียงที่ได้มาจากการซื้อโดยการหมั้นดยุคดยุกทั้งสองคนกับลูกสาวของตนเอง การสนับสนุนนี้ทำให้[[สมเด็จพระเจ้าออตโตคาร์ที่ 2 แห่งโบฮีเมีย]]ผู้เป็นพระนัดดาของ[[ฟิลิปแห่งชวาเบีย]] ผู้เป็นอีกผู้หนึ่งที่หาเสียงในการเลือกตั้งเป็นพระมหากษัตริย์แทบจะเป็นผู้หาเสียงผู้เดียวโดยไม่มีผู้สนับสนุน
 
== พระมหากษัตริย์แห่งเยอรมนี ==
บรรทัด 42:
ทางด้านตะวันตกในปี ค.ศ. 1281 รูดอล์ฟก็บังคับให้[[ฟิลิป เคานต์แห่งพาลาไทน์แห่งเบอร์กันดี]] ให้ยกดินแดนบางส่วนให้แก่พระองค์ และทรงบังคับให้ประชาชนชาว[[เบิร์น]]ส่งส่วยที่ยุติลงตามที่ได้ตกลงกันก่อนหน้านั้น ในปี ค.ศ. 1289 รูดอล์ฟก็เดินทัพไปบังคับให้ผู้สืบครองต่อจากฟิลิป[[ออตโตที่ 4 เคานท์แห่งพาลาไทน์แห่งเบอร์กันดี|ออตโตที่ 4]] แสดงความสวามิภักดิ์
 
ในปี ค.ศ. 1281 พระอัครมเหสีองค์แรกก็สิ่นพระชนม์ เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1284 รูดอล์ฟก็เสกสมรสกับ[[อิสซาเบลแห่งเบอร์กันดี]]ธิดาของ[[ฮิวจ์ที่ 4 ดยุคดยุกแห่งเบอร์กันดี]]
 
รูดอล์ฟไม่ทรงประสบความสำเร็จกับการรักษาความสงบภายในเยอรมนี พระองค์ทรงออกพระราชประกาศเพื่อการรักษาความสงบสุขใน[[บาวาเรีย]], [[ฟรังโคเนีย]] และ [[ชวาเบีย]] และหลังจากนั้นเยอรมันทั้งหมด แต่ก็ไม่ทรงมีพระราชอำนาจ พระราชทรัพย์ หรือพระราชประสงค์ในการดำเนินนโยบายเท่าใดนัก นอกจากการออกเดินทางไปทำการปราบปรามใน[[ทูริงเกีย]]ครั้งหนึ่ง