ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โจรกรรม"

'''โจร''' ({{lang-en|outlaw}}) คือ ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น ภาษาพูดเรียกว่า '''"ผู้ร้าย"''' โบราณเรียก '''"ฎางการ"''' ก็มี<ref name = RoyinDict >ราชบัณฑิตยสถาน. (2551, 9 กุมภาพันธ์). '''พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542.''' [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-search-all-x.asp http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-search-all-x.asp]. (เข้าถึงเมื่อ: 20 กันยายน 2551).</ref> <ref name = Khunsamahan >ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 122.</ref> การกระทำของโจรนั้นเรียก '''"โจรกรรม"''' ({{lang-en|theft}}) ศัพท์ทางศาสนาว่า '''"ไถยกรรม"'''

# '''โจรลักทรัพย์''' ({{lang-en|thief}}) คือ ผู้บังอาจเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยการทุจริตและโดยเจ้าทรัพย์มิได้อนุญาตให้ การลักทรัพย์นั้นมีเกณฑ์ดังต่อไปนี้<ref>ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 301.</ref>

# '''โจรวิ่งราวทรัพย์''' ({{lang-en|snatcher}}) คือ ผู้ลักทรัพย์โดยใช้กิริยาฉกฉวยทรัพย์พาหนีไปซึ่งหน้า<ref>ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 309.</ref>

# '''โจรชิงทรัพย์''' ({{lang-en|rapist, raper หรือ robber}}) คือ ผู้ลักทรัพย์โดยใช้กิริยาทำร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะทำร้ายเพื่อเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้<ref>ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 105-107.</ref>

# '''โจรปล้นทรัพย์''' ({{lang-en|plunder}}) คือ โจรตั้งแต่สามคนขึ้นไปมีศาสตราวุธจะกี่คนก็ตามในจำนวนนั้น ได้ไปลงมือกระทำการชืงทรัพย์<ref>ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 206.</ref>

# '''โจรสลัด''' ({{lang-en|pirate verbatim}}) คือ โจรที่ประพฤติปล้นสะดมข่มเหงคนเดินทางนอกเขตความปกครองของประเทศใด ๆ โดยมากเป็นกลางทะเลหลวง ปัจจุบันมีกลางอากาศด้วย และโจรประเภทนี้มักมิได้อยู่ในอำนาจหรือรับคำสั่งของรัฐบาลอันมั่นคงแห่งเมืองใดเมืองหนึ่ง<ref>ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์). (2549). '''พจนานุกรมกฎหมาย.''' กรุงเทพฯ : วิญญูชน. หน้า 117.</ref>