ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เยาวเรศ นิสากร"

ดารานักแสดงหญิงอาวุโส ฉายา "เพชรา 2" รางวัล เมฆขลา และ โทรทัศน์ทองคำ มากมาย เกิดที่ จ.นครสวรรค์ ชื่อเดิมคือ พวงเพ็ญ แสงสว่างวัฒนะ บิดาเป็นนักการเมืองของจังหวัดและที่ปรึกษารองนายกรัฐมนตรี ประมาณ อดิเรกสาร รวมทั้งธุรกิจห้างสรรพสินค้าแสงอรุณ ข้างโรงหนังควีนส์ วังบูรพา ขนาดตึกสี่คูหา ชั้นดาดฟ้าเป็นสยามเด็กเล่น ซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าใหญ่ที่สุดแห่งแรกในย่านนั้นก่อนห้างเซ็นทรัลเปิดสาขา

เคยเข้าประกวดนางงามสไบทิพย์ ที่จังหวัด ดดยใช้ชื่อโดยใช้ชื่อ เยาวเรศ นิศากร ก่อนเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ และทำงานเป็นครูพิเศษสอนพิมพ์ดีด ร.ร.เขมะสิริอนุสรณ์ ใกล้ ร.ร.ราชินี สามเสน ที่จบการศึกษา พร้อมกับช่วยงานที่ห้างแสงอรุณในฐานะพนักงานกินเงินเดือนๆละ 150 บาท ไม่มีสิทธิ์พิเศษใดๆแม้แต่ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวก็ต้องใช้เงินจำนวนนี้ซื้อเองทั้งหมด เมื่อห้างแสงอรุณเลิกกิจการและเปลี่ยนมาขายของเดินป่า รัตน์ เศรษฐภักดี ผู้กำกับการแสดง กำลังสร้างหนังเรื่อง ตะวันยอแสง และเรื่องลำเนาไพร เข้ามาหาซื้อของเข้าฉาก ได้พบพนักงานพวงเพ็ญ จึงชวนให้ลองเล่นหนังแต่บิดาไม่อนุญาตเลยตัดสินใจแอบไปเล่นหนังของรัตน์ เรื่อง มัตติกา ใช้ชื่อว่า เยาวเรศ นิศากร จนเริ่มมีแฟนหนังและผู้สร้างติดต่อเข้ามา บิดาทราบถึงกับตัดขาดไประยะหนึ่ง ด้วยความคิดว่าปัญหาที่ผ่านเข้ามามีไว้แก้และต้องเดินไปข้างหน้า ความกดดันทั้งเรื่องบิดาและแม่เลี้ยงภายในครอบครัวและอนาคตตนเอง บวกความมั่นใจในตนเอง เธอเข้าสู่วงการ โดยมี สมชาย จันทวังโส ช่างภาพในวงการบันเทิงซึ่งเป็นคู่ชีวิต คอยสนับสนุน

เยาวเรศ เป็นดาราที่มีความสามารถทางการแสดงสูง หลากหลายบทบาทที่ได้รับ พรสวรรค์และการตีบทเต็มไปด้วยรายละเอียด โดยเฉพาะถูกใจผู้กำกับและผู้ชม เช่น นางสาวโพระดก (2507) เพชรตัดเพชร (2509) อีแตน (2511) เมื่อโทรทัศน์ ขาว-ดำ)เริ่มมีหนังทีวีเรื่องยาวเป็นตอน เธอเป็นดาราหนังใหญ่รุ่นแรกที่มาแสดงนำ เรื่องปีกกินรี คู่กับ สมชาย ศรีภูมิ และหลังจากนั้นไม่นาน แสดงนำในหนังทีวีเรื่องแรกของช่อง 7 สีร่วมกับ ดาราวิดีโอ เรื่อง ปลาบู่ทอง (2510) รับบทเป็นสองคนคือ เอื้อย และ อ้าย ที่ผู้สร้างและผู้ชมกล่าวขวัญถึงอย่างชื่นชม ตามด้วย พระเวสสันดร (2512) ที่ผู้ชมติดตามกันทั่วเมือง ทั้งสองเรื่อง นำแสดงคู่กับ พัลลภ พรพิษณุ ต่อจากนั้นได้แสดงอีกหลายเรื่องให้กับค่ายนี้จนปัจจุบัน