ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คาเวียร์"

คำว่า คาเวียร์ มาจาก[[ภาษาเปอร์เซีย]] ว่า خاگ‌آور (Khag-avar) ซึ่งมีความหมายว่า "ไข่ปลาที่ปรุงรส" โดยในแถบเปอร์เซียจะใช้หมายถึงปลาสเตอร์เจียน

ในปัจจุบัน คาเวียร์ที่มีชื่อเสียง จะมาจากฝั่ง[[ทะเลทะเลสาบแคสเปียน]] ในแถบ[[อาเซอร์ไบจัน]], [[อิหร่าน]] และ [[ประเทศรัสเซีย|รัสเซีย]] คาเวียร์มีหลายประเภทและหลายสี โดยคาเวียร์สีทอง ที่มาจาก[[Acipenser ruthenus|ปลาสเตอร์เลต]] (Sterlet, [[ชื่อวิทยาศาสตร์]]: ''Acipenser ruthenus'') เป็นคาเวียร์ที่หายาก นิยมรับประทานกันในหมู่กษัตริย์และบุคคลชั้นสูง โดยในปัจจุบันคาเวียร์ชนิดนี้แทบจะหาไม่ได้เนื่องจากมีการล่ามากจนเกินไป และทำให้เกิดการสูญพันธุ์

โดยแหล่งที่ขึ้นชื่อว่ามีปลาสเตอร์เจียนชุกชุม คือ[[ทะเลสาบแคสเปียน]] ในอดีตเคยอาศัยอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ให้ชาวประมงรัสเซียได้จับกันเป็นจำนวนมาก จนทำให้ปลาลดจำนวนลงมาก รัฐบาลรัสเซียจึงต้องออกกฎหมายห้ามจับโดยเด็ดขาด และส่งเฮลิคอปเตอร์ออกตรวจจับผู้ที่จับปลาที่ทำผิดกฎหมาย ซึ่งถ้าพบว่าชาวประมงคนใดจับปลาสเตอร์เจียนโดยไม่ได้รับอนุญาต จะถูกส่งไปจับปลาต่อที่[[ไซบีเรีย]] แต่เมื่อ[[สหภาพโซเวียตรัสเซีย]]ล่มสลายชาวประมงรัสเซียก็ได้ออกมาจับปลาสเตอร์เจียนอีก และถือว่าโชคดีถ้าใครจับปลาสเตอร์เจียนที่มีไข่ได้ เพราะปลาหนึ่งตัวอาจมีไข่ในท้องถึง 50 กิโลกรัม เพียงพอจะทำให้คนที่จับมีฐานะขึ้นมาได้ และนอกจากจะขายไข่ได้ในราคาดีแล้ว เนื้อปลาเองก็อาจขายได้ราคางามถึงปอนด์ละ 900 ดอลลาร์ขึ้นไปด้วย ในเวลาต่อมา เหตุเพราะปลาสเตอร์เจียน ถูกจับไปเป็นจำนวนมากในแต่ละปี ดังนั้นรัฐบาลรัสเซียจึงจัดตั้งศูนย์เลี้ยงปลาสเตอร์เจียนขึ้นที่ เมือง[[Astrakhan|แอสทราคาน]] ส่วนที่[[คาซัคสถาน]] นั้นก็มีศูนย์ประมง ซึ่งมีบริษัท Caviar House & Premier ที่เลี้ยงปลาสเตอร์เจียน มากถึง 160,000 ตัว

สำหรับ[[ประเทศอิหร่าน]]นั้น ตั้งแต่ปี [[ค.ศ. 1957]] เป็นต้นมา ได้มีการทำฟาร์มเลี้ยงปลาสเตอร์เจียน เพราะเนื่องจาก[[พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี |พระเจ้าชาห์แห่งอิหร่าน]] เคยทรงดำริจะมีฟาร์มเลี้ยงปลาสเตอร์เจียน ของอิหร่านเอง และได้พยายามโฆษณาว่า คาเวียร์จากฟาร์มอิหร่านมีรสดีกว่าคาเวียร์จากทะเลสาบแคสเปียนของรัสเซีย

ในปัจจุบันทั้งใน[[ทวีปยุโรป]] และ[[อเมริกาเหนือ]] มีการล่าจับปลาสเตอร์เจียนกันมาก จนองค์การ [[CITES]] (อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์) ซึ่งมีหน้าที่ควบคุมการค้าสัตว์และพืชที่ใกล้สูญพันธุ์ทั้งหมดราว 30,000 [[สปีชีส์|ชนิด]] ได้เข้ามาควบคุมการทำร้ายปลาสเตอร์เจียนด้วย เพื่อไม่ให้[[การสูญพันธุ์|สูญพันธ์]] ทั้งนี้เพราะได้มีการพบว่า ผู้คนส่วนใหญ่ยังเชื่อว่า คาเวียร์จากทะเลสาบแคสเปียนมีคุณภาพดีที่สุด จึงทำให้มีการซื้อขายคาเวียร์ทำเงินได้ปีละตั้งแต่ 2,000–4,000 ล้านเหรียญ แต่ CITES ก็ตระหนักดีว่าการปกป้องคุ้มครองสัตว์ชนิดนี้ จำต้องได้รับความร่วมมือจากทุกฝ่าย ทั้งศุลกากร, [[นักวิทยาศาสตร์]] และชาวประมง จึงได้ออกกฎหมายบังคับห้ามจับปลาสเตอร์เจียน ในปริมาณที่เกินกำหนด อีกทั้งห้ามชาวประมงไม่ให้สร้างมลภาวะที่ร้ายแรงในทะเลสาบ และห้ามฆ่าปลาสเตอร์เจียนในช่วงก่อนอายุวางไข่ (15 ปี) รวมถึงให้มีการจำกัดโควตาการผลิตคาเวียร์ โดยให้ทุกประเทศที่อยู่เรียงรายรอบทะเลสาบแคสเปียนปฏิบัติตาม <ref>[http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9550000031007 คาเวียร์ : ไข่ราคาแพงที่สุดในโลก จาก[[ผู้จัดการออนไลน์]]]</ref>