ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไทลื้อ"

การขนายขยายตัวของชาวไทยลื้อสมัยรัชกาลที่ 24 เจ้าอินเมืองได้เข้าตี[[เมืองแถน]] [[เชียงตุง]] [[เชียงแสน]] และ[[ล้านช้าง]] กอบกู้บ้านเมืองให้เป็นปึกแผ่น พร้อมทั้งตั้งหัวเมืองไทลื้อเป็นสิบสองเขต เรียกว่า สิบสองปันนา และในยุคนี้ได้มีการอพยพชาวไทลื้อบางส่วนเพื่อไปตั้งบ้านเรือนปกครองหัวเมืองประเทศราชเหล่านั้น จึงทำให้เกิดการกระจายตัวของชาวไทลื้อ ในลุ่มน้ำโขงตอนกลาง ([[รัฐฉาน]]ปัจจุบัน) อันประกอบด้วยเมืองยู้ เมืองยอง เมืองหลวย เมืองเชียงแขง เมือง[[เชียงลาบ]] เมืองเลน เมืองพะยาก เมืองไฮ เมืองโก และเมือง[[เชียงทอง]] (ล้านช้าง) [[เมืองแถน]](เดียนเบียนฟู)