ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระวรสารนักบุญยอห์น"

ในแง่ของ[[เทววิทยาคริสเตียน]]แล้ว '''พระวรสารนักบุญยอห์น'''เป็นฉบับที่มีน้ำหนักที่สุดในทาง[[คริสตวิทยา]] (Christology) ซึ่งบรรยายพระเยซูพระบุตรของพระเจ้าว่าเป็น “[[พระวจนะ|พระวจนะ]]” (Logos)(ภาษากรีกหมายความว่า “คำ” “เหตุผล” “ความเป็นเหตุเป็นผล” “ภาษา” หรือ “โอวาท”) ผู้เป็น “Arche” (ภาษากรีกหมายความว่า “ผู้เป็นตัวตนมาตั้งแต่ต้น” หรือ “เป็นสิ่งที่สุดของทุกอย่าง”), กล่าวถึงความเป็นผู้ที่มาช่วยมวลมนุษย์ และประกาศพระองค์ว่าเป็นพระเจ้า<ref>A detailed technical discussion can be found in Raymond E. Brown, "Does the New Testament call Jesus God?" ''Theological Studies'' 26 (1965): 545–73</ref>

 

 

"ใน​ปฐม​กาล​พระ​วาทะ​ดำรง​อยู่ และ​พระ​วาทะ​ทรง​สถิต​อยู่​กับ​พระ​เจ้า และ​พระ​วาทะ​ทรง​เป็น​พระ​เจ้า ใน​ปฐม​กาล​พระ​องค์​ทรง​ดำรง​อยู่​กับ​พระ​เจ้า​

<p>​พระ​องค์​ทรง​เป็น​แหล่ง​ชีวิต และ​ชีวิต​นั้น​เป็น​ความ​สว่าง​ของ​มนุษย์​ ความ​สว่าง​ส่อง​เข้า​มา​ใน​ความ​มืด และ​ความ​มืด​หา​ได้​ชนะ​ความ​สว่าง​ไม่" (john 1:1-5)</p>

 

[[พระวรสาร]]ฉบับนี้กล่าวถึง[[พระเยซู]]อย่างมีเนื้อหา มีคำสอนเป็นอันมากที่พระองค์ทรงสอนกับสาวก อีกทั้งยังได้บันทึกเหตุการณ์บางอย่างที่[[พระวรสาร]]เล่มอื่นไม่ได้กล่าวถึงไว้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเวลาที่เรียกว่า "ห้องชั้นบน" เป็นช่วงเวลาของการร่วมรับประทานอาหารมื้อสุดท้าย[[The last supper]] [[พระเยซูคริสต์]]ตรัสเป็นส่วนตัวกับเหล่าสาวกของพระองค์ถึงเรื่องความรอด ประตูซึ่งนำไปสู่ความรอด พระบัญญัติแห่งพระผู้เป็นเจ้า[[พระเยซูคริสต์]] ความรักที่พระองค์มีให้ต่อเหล่าสาวก การเปิดเผยถึงการทรยศของ[[ยูดาส​ บุตร​ซีโมน ​อิส​คาริโอท]]​ การสำแดงพระเจ้าและพระเยซูคริสต์ถึงความเป็นหนึ่งเดียว การเปิดเผยและทำนายการตายของพระองค์เอง และฟื้นขึ้นในวันที่สาม และความชื่นชมยินดี

และ[[อัครสาวกยอห์น]]ได้เน้นคุณลักษณะความเป็นมนุษย์ของ[[พระเยซูคริสต์]] เช่น พระองค์มีความรู้สึกเหมือนมนุษย์ มีการกรรณแสง(ร้องไห้)เนื่องด้วยความเศร้าเสียใจ ฯลฯ [[อัครสาวกยอห์น]]ยังได้บันทึก[[พระวรสาร]]เล่มนี้ เพื่อให้ผู้ใดที่เชื่อใน[[พระเยซูคริสต์]] แล้ว "ก็จะมีชีวิตโดยพระนามของพระองค์"<ref>ยอห์น 20:31</ref>

''*พระองค์ทรงโปรดประทานพระนามพระองค์ให้เหล่าผู้เชื่อ เพื่อเป็นสิทธิอำนาจในการอธิษฐาน และเกิดขึ้นจริงตามนั้นโดยพระนามของพระองค์''

 

และ[[อัครสาวกยอห์น]]บอกเล่าถึงเหตุการณ์ล่วงหน้า เช่น "เราเป็นผู้เลี้ยงที่ดี ผู้เลี้ยงที่ดีนั้นย่อมสละชีวิตของตนเพื่อฝูงแกะ"<ref>ยอห์น 10:11</ref> ซึ่งนำมาสู่การสิ้นพระชนม์บนการเขนของพระองค์ เพื่อไถ่บาปแก่คนที่เชื่อในพระองค์ทั้งสิ้น ให้ได้รับความรอดจากการถูกพิพากษา เป็นต้น

 

'''พระวรสารนักบุญยอห์น''' ใช้ “ยอห์น” หรือ “ยน” ในการอ้างอิง