ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กาโปเอย์รา"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
EmausBot (คุย | ส่วนร่วม)
Robot: de:Capoeira is a good article
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{ต้องการอ้างอิง}}
[[ไฟล์:Rugendasroda.jpg|thumb|thumb|250px|ภาพวาด Capoeira or the Dance of War โดย Johann Moritz Rugendas, ตีพิมพ์ ค.ศ. 1835]]
'''คากาโปเอร่าเอย์รา''' ({{lang-pt|Capoeira}}) ศิลปะป้องกันตัวแขนงหนึ่ง มีต้นกำเนิด จาก[[ประเทศบราซิล]] ที่เกิดจากการผสมผสานของระหว่างการต่อสู้ การเต้น ดนตรี กายกรรม ปรัชญา คากาโปเอร่าเอย์ราเกิดโดยทาสชาวแอฟริกันแอฟริกาในบราซิล เริ่มในช่วงประมาณ คริสต์ศตวรรษที่ 15 ซึ่งมีข้อถกเถียงกันว่า คากาโปเอร่าเอย์รานั้นอาจเกิดขึ้นครั้งแรกในแอฟริกา
 
คากาโปเอร่าเอย์ราจะมี 2 รูปแบบคือ การฝึกแบบดั้งเดิม หรือแบบอังกอลา '''(Angola''' ) ที่ใช้เวลาฝึกยาวนานและท่วงท่าเชื่องช้ากว่าแบบเรชีโอนาล '''(Regional''') ที่มีการเคลื่อนไหวรวดเร็วกว่า และใช้เวลาสั้นกว่าในการปฏิบัติ
 
== ประวัติ ==
[[ไฟล์:CapoeiraEarle.JPG|thumb|thumb|200px|"Negros fighting, Brazil" ค.ศ. 1824. วาดโดย Augustus Earle แสดงให้เห็นถึงการแอบฝึกคากาโปเอร่าเอย์ราในริโอเดอนาเจโร]]
ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16-19 [[โปรตุเกส]]ได้ส่งทาสจากแอฟริกาตะวันตกมายังอเมริกาใต้ ชาวแอฟริกันจำนวนมากถูกนำตัวมายังประเทศบราซิล (ประมาณ 4 ล้านคน) ทาสเหล่านี้ได้นำวัฒนธรรมพวกเขามาด้วย เหล่าทาสได้ถูกแบ่งออกไปเป็นกลุ่ม ๆ เพื่อที่แยกย้ายกันไปทำงานในที่ต่าง ๆ ในทาสกลุ่มนี้จะมีคนจากหลายพื้นที่และต่างวัฒนธรรมมารวมกัน หลังจากที่ทาสเหล่านี้อยู่ด้วยกันต่างก็แลกเปลี่ยนและซึมซับวัฒนธรรมซึ่งกันและกัน
 
ในกลุ่มชุมชนเล็ก ๆ นี้ คากาโปเอร่าเอย์ราได้เริ่มก่อตัวและพัฒนาเพื่อใช้ในการต่อสู้และป้องกันตัวจากทหารชาว[[โปรตุเกส]] และ เริ่มมีการสอนคากาโปเอร่าเอย์ราให้กับคนอื่น ๆ โดยที่จะฝึกหัดกันในวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดพักของทาส แต่เนื่องจากทาสนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้ฝึกศิลปะป้องกันตัว การฝึกจึงถูกแต่งเติมไปด้วยการเต้น ดนตรีและร้องเพลง ซึ่งเป็นวัฒนธรรมของชาวแอฟริกันแอฟริกาอยู่แล้ว เพื่อที่จะใช้บังหน้าจากการฝึกคากาโปเอร่าเอย์รา
 
ต่อมาหลังจากมีการเลิก[[ทาส]] ในช่วง ค.ศ 1888 ชาวแอฟริกันบางส่วนเดินทางกลับ แต่บางส่วนยังคงอาศัยอยู่ในบราซิล แต่เนื่องด้วยไม่มีงานทำมากนัก จึงทำให้หลายกลุ่มกลายเป็นอันธพาล พวกเขายังคงฝึกคากาโปเอร่าเอย์ราอยู่ และกลายเป็นพวกต่อต้านรัฐบาล ก่ออาชญากรรม เมื่อมีการนำคากาโปเอร่าเอย์ราไปใช้ในทางที่ผิด ทางรัฐบาลของบราซิลจึงมีคำสั่งให้ คากาโปเอร่าเอย์รานั้นเป็นสิ่งผิดกฎหมาย (ช่วงปีค.ศ 1890) ผู้ฝ่าฝืนจะถูกจับ แต่ก็มีบางส่วนที่ขัดขืนก็จะถูกยิง โดยที่ตำรวจในสมัยนั้นก็ฝึกฝนคากาโปเอร่าเอย์ราด้วยเช่นกัน เพื่อที่จะใช้ต่อสู้กับผู้ฝ่าฝืนได้
 
จนกระทั่งถึงช่วงที่ บราซิลมีทำสงครามกับ[[ปารากวัย]] รัฐบาลบราซิลได้จัดตั้งกลุ่มนักรบขึ้นมากลุ่มหนึ่ง ซึ่งเป็นนักสู้ คากาโปเอร่าเอย์รา โดยเรียกว่า "กองทหารดำ" (Black Military) จะส่งไปรบกับปารากวัย โดยสามารถนำชัยชนะมาให้กับบราซิลได้ นั่นทำให้เหล่านักสู้คากาโปเอร่าเอย์ราได้รับการยกย่องอีกครั้ง
 
เมสตรี บิงบา (Mestre Bimba) และเมสตรี ปัสตินยา (Mestre Pastinha) บิดาแห่งคากาโปเอร่าเอย์รายุคใหม่ โดย Mestre Bimba บิงบาได้ก่อตั้งโรงเรียนสอนคากาโปเอร่าเอย์ราแห่งแรก(ในปี ค.ศ. 1942) ขึ้นมา นี่เป็นก้าวสำคัญที่แสดงให้เห็นว่า คากาโปเอร่า เอย์ราเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ถูกกฎหมาย และได้ทำให้คากาโปเอร่ากลับเอย์รากลับมาสู่ความนิยมอีกครั้ง
 
== ลักษณะการเล่น ==
[[ไฟล์:Bostoncapoeira.JPG|thumb|thumb|200px|การเล่นคากาโปเอร่า เอย์ราในบอสตัน]]
การเล่นคากาโปเอร่า เอย์ราเริ่มจากการยืนกันเป็นวงกลม ซึ่งเรียกว่า Rodaโรดา (ออกเสียงว่าRoda) โฮ-ด้า)โดยที่มีเครื่องดนตรีอยู่ตรงหัววง การเล่นจะเริ่มต้นโดยที่ผู้ที่เล่นบีริมเบาว์เบริงเบา (berimbaus) เริ่มเล่นและหลังจากนั้นเครื่องดนตรีอื่น ๆ ก็จะเล่นตามมา เมื่อผู้เล่นบีริมเบาว์ เบริงเบาส่งสัญญาณว่าให้เริ่มเล่นได้ ผู้เล่น 2 คนก็จะเดินมาหยุดตรงหน้าของผู้เล่นบีริมเบาว์เบริงเบา ทำการจับมือกัน และเริ่มต้นเล่น โดยในขณะเดียวกันคนอื่น ๆ รอบ ๆ วงก็จะตบมือพร้อมทั้งร้องเพลง โดยมีผู้เล่นบีริมเบาว์เบริงเบาเป็นผู้นำ เมื่อคู่ที่เล่นอยู่ต้องการที่จะหยุดก็จะทำการจับมือกัน เพื่อเป็นสัญญาณว่ายุติการเล่นของคู่นั้น ๆ แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าเกิดคนใดคนหนึ่งรอบ ๆ วงมีความต้องการจะเล่นกับคนใดคนหนึ่งในคู่ที่กำลังเล่นอยู่ ก็สามารถทำได้ ซึ่งเราเรียกว่า การ Buying Gameซื้อเกม โดยคน ๆ นั้น จะหาจังหวะเข้าไปแทรกกลางระหว่างคู่ที่กำลังเล่นอยู่ โดยผู้ที่แทรกนั้นหันหน้าไปทางผู้ใดก็คือ ต้องการที่จะเล่นกับคน ๆ นั้น ในการเล่นนั้นจะไม่มีการปะทะหรือกระทบกระทั่งกันรุนแรงนัก เพื่อมิให้เกิดอันตรายและการบาดเจ็บแต่ตัวผู้เล่น
 
== ดนตรี ==
[[ไฟล์:Capoeira-three-berimbau-one-pandeiro.jpg|thumb|200pxthumb|200px|เครื่องดนตรีการเล่นคากาโปเอร่าเอย์รา ในภาพคือberimbau เบริงเบาและ pandeiro‎ปังเดย์รู‎]]
คากาโปเอร่าเอย์ราเป็นศิลปะที่มีการเล่นดนตรี เพิ่มจังหวะให้กับการเล่น เครื่องดนตรีคือ
* บีริมเบาว์เบริงเบา (Berimbau)
* พานเดโร่ปังเดย์รู (Pandeiro)
* อาทาบัคตาบากี (Atabaque)
* อาโกโก้โกโก (AgogoAgogô)
 
== การเล่น ==
คากาโปเอร่าเอย์ราไม่ได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บ จะเน้นที่ฝีมือและทักษะของผู้เล่น
 
=== จิงก้า (Ginga) ===
[[ไฟล์:Ginga.gif|thumb|thumb|200px|จิงก้า (Ginga)]]
คือ พื้นฐานของ คากาโปเอร่าเอย์ราถ้าเปรียบเทียบกับศิลปะการต่อสู้ชนิดอื่น ๆ ก็คือ การเต้น Footworkโดยพยายามก้าวขาประมาณความกว้างของอก และก้าวเท้าหนึ่งไปข้างหลังและกลับมาที่เดิม เป็นลักษณะสามเหลี่ยมบนพื้น การเคลื่อนไหวแบบนี้จะทำให้ส่วนของร่างกายพร้อมไปกับการเคลื่อนไหวส่วนอื่น
 
=== การจู่โจม ===
โดยพื้นฐาน คากาโปเอร่าเอย์ราจะจู่โจมโดยการเตะ การปัด การใช้หัวโขก บางครั้งจะเห็นการใช้มือบ้าง แต่ไม่บ่อยส่วนใหญ่จะใช้ข้อศอกแทน การใช้เข่าเห็นบ้างบางครั้งคากาโปเอร่าเอย์ราใช้ความผาดโผนและการเคลื่อนไหวที่แข็งแรง ที่ใช้เป็นกลยุทธ์ต่อคู่แข่งขันการ[[ตีลังกา]] หรือ อาอู (Au) ,handstands (bananeira), headspins (piao de cabeca), hand-spins (piao de mao), hand-springs (gato), sitting movements,การหมุน,การกระโดด,การดีด ทั้งหมดล้วนเป็นท่าพื้นฐานของคากาโปเอร่าเอย์ราขึ้นอยู่กับความสามารถและจังหวะ
 
=== การป้องกัน ===
บรรทัด 57:
เกิดขึ้นเมื่อการเปลี่ยนการเคลื่อนไหวได้จบลง หรือหลังจากเกิดการหยุดชะงักในเกม ผู้เล่นจะเดินเป็นวงกลมรอบวง และผู้เล่นอีกคนจะร่วมเดินรอบวงด้วย จึงจะกลับสู่เกมปกติ
 
== คากาโปเอร่าเอย์ราในวัฒนธรรมร่วมสมัย ==
{{บทความหลัก|คากาโปเอร่าเอย์ราในวัฒนธรรมสมัยนิยม}}
 
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
บรรทัด 64:
* [http://www.capoeirista.com/ Capoeirista.com]
* [http://www.capoeira-mannheim.de Capoeira Mannheim]
* [http://www.wu-wien.ac.at/usr/h96b/h9650297/cap-basics.html#armada พื้นฐานของคากาโปเอร่าเอย์รา]
* [http://www.geocities.com/capoeirabkk/ Capoeira Thailand]