ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มหานิกาย"

เมื่อประมาณ [[พ.ศ. 236]] [[พระเจ้าอโศกมหาราช]]ทำการอุปถัมภ์สังคายนา[[พระพุทธศาสนา]][[นิกาย]][[เถรวาท]] (ครั้งที่ 3) ให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นในชมพูทวีป และจัดส่งสมณทูตไปยังดินแดนต่าง ๆ รวม 9 แห่ง หนึ่งในนั้นรวมดินแดนลังกา ([[ประเทศศรีลังกา]]) ด้วย

 

 

ต่อมาพระพุทธศาสนาใน'''[[ลังกา]]ทวีป''' '' (ชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งของดินแดนศรีลังกาในอดีต) '' ได้เจริญรุ่งเรืองและเสื่อมโทรมบ้างตามความศรัทธาของประชาชน และเหตุการณ์บ้านเมือง ครั้นราว[[พุทธศตวรรษที่ 17]] ปรากฏตาม[[พงศาวดาร]]ลังกาว่า เมื่อ [[พ.ศ. 1696]] '''พระเจ้าปรักกรมพาหุมหาราช''' ได้ครองราชสมบัติในลังกาทวีป ซึ่งในเวลานั้นบ้านเมืองยังถูกพวก[[ทมิฬ]] ([[ฮินดู]]) ครอบครองอยู่โดยมาก