ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุขาวดี (นิกาย)"

[[ไฟล์:Chinese temple bouddha.jpg|thumb|275px|[[พระอมิตาภะพุทธะอมิตาภพุทธะ]]และ[[พระโพธิสัตว์]] 2 องค์คือ[[พระอวโลกิเตศวรอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์]] (ขวา) และ[[พระมหาสถามปราบต์สถามปราปต์โพธิสัตว์]] (ซ้าย) ในวัดใกล้กับเมือง Meinong, มณฑล Kaohsiungเกาสง, [[ไต้หวัน]]]]

'''นิกายสุขาวดี''' ({{zh-all|t=淨土宗|s=净土宗|p=Jìngtǔzōng}}; {{lang-ja|浄土教}}, ''Jōdokyō''; {{lang-ko|정토종}}, ''jeongtojong''; {{lang-vi|Tịnh Độ Tông}}) เป็นนิกายที่ตั้งขึ้นครั้งแรกใน[[ประเทศจีน]] แม้จะมีกำเนิดมาจากพระสูตรที่มาจาก[[อินเดีย]] แต่ในอินเดียไม่ได้เป็นนิกายเอกเทศ ตั้งขึ้นโดย[[พระฮุ่นเจียง]]เมื่อพุทธศตวรรษที่ 9 สมัย[[ราชวงศ์ตั้งจิ้น]] คำสอนของท่านเน้นการเจริญพุทธสติถึง[[พระอมิตาภะพุทธะอมิตาภพุทธะ]]และปรารถนาไปเกิดในแดนสุขาวดี ในจีนเรียกนิกายนี้ว่า '''นิกายจิ้งถู่'''

นิกายนี้ถือว่าการพ้นทุกข์ของสรรพสัตว์ต้องอาศัยปัจจัยภายนอกเข้ามาช่วย นิกายนี้จึงเน้นการไปเกิด ณ แดนสุขาวดีของพระอมิตาภะ ซึ่งเชื่อว่าเมื่อไปเกิดแล้วจะไม่ตกต่ำมาสู่[[อบายภูมิ]]อีก โดยผู้จะไปเกิดต้องมีคุณธรรมสามประการคือ กตัญญูกตเวที ยึด[[พระรัตนตรัย]]เป็นที่พึ่ง จิตมั่นคงต่อโพธิญาณ นอกเหนือจากนี้ต้องสวดมนต์ระลึกถึงพระอมิตาภะตั้งปณิธานไปเกิดในสุขาวดีจึงจะได้ไปเกิดสมปรารถนา

# สำหรับผู้รักษา[[ศีลอุโบสถ]]สมบูรณ์ ดอกบัวที่ผู้นั้นไปเกิดจะค่อยๆ บาน เมื่อได้ฟังธรรมก็จะได้เป็น[[พระอรหันต์]]

ก่อตั้งโดย[[พระโฮเนนเน็ง]] เน้นให้ระลึกถึงอมิดาหรือพระอมิตาภะ เพื่อไปเกิดในเนมบุตซูเน็มบุสึ (พุทธเกษตร) ภายหลัง[[พระชินรานรัง]] ลูกศิษย์ของพระโฮเนนได้ตั้งเน็งได้ตั้ง[[นิกายโจโด ซินชูโจโดชินชู]] (สุขาวดีที่แท้) ซึ่งถือว่าในพุทธเกษตรนั้นไม่มีการแบ่งแยกระหว่างคนดีและคนชั่ว สมาชิกของนิกายนี้ไม่จำเป็นต้องถือวินัยเป็นพิเศษ พระชินรานรังแต่งงานและทำให้เกิดระบบการสืบสกุลของพระในญี่ปุ่น ซึ่งต่อมาได้แพร่หลายไปยังนิกายอื่นด้วย