ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แจ็กสัน พอลล็อก"

* พอลล็อค เป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้อน และไม่อดทนต่อคำวิพากษ์วิจารณ์ ด้วยความที่ พอลล็อคเป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้อน และติด[[เหล้า]] งานศิลปะที่เขาสร้างสรรค์ขึ้นมาในแนว[[แอบสเตรค]]จึงไม่ประสบความสำเร็จ เมื่อผลงานไม่ประสบความสำเร็จ และไม่ได้รับการยอมรับ เขาจึงเก็บตัวเครียดและกินเหล้าอยู่เสมอ

* จุดเปลี่ยนของชีวิตพอลล็อค คือการได้พบกับ [[ลี แครสเนอร์]] (Lee Krasner) จิตรกรหญิงผู้เชื่อมั่นในความสามารถของพอลล็อค จากนั้นทั้งสองก็ย้ายมาสร้างสตูดิโอทำงานศิลปะด้วยกันที่[[ลองไอส์แลนด์]] นิวยอร์ก ทั้งสองได้แต่งงานกัน แต่มีข้อสัญญาตกลงกันว่าพอลล็อคจะต้องเลิกดื่มเหล้าและหันมาสร้างงานศิลปะอย่างจริงจัง

* ในช่วงปี 1938-1944 เขาได้เข้ารับการรักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง และได้ศึกษาผลงานและทฤษฎีของ[[คาร์ล จุง]] (Carl Jung) นักจิตแพทย์ชาว[[สวิส]]ที่ได้ชื่อว่าเป็นนักคิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งซึ่งทำให้พอลล๊อคเกิดอิทธิพลกับงานของเขา งานขอพอลล็อคในช่วงนี้จะแฝงไปด้วยความสงสัย และปริศนาต่างๆ

* เมื่อพอลล็อคมีเวลาเต็มที่ สำหรับสร้างสรรค์งานศิลปะ วันหนึ่งเขาค้นพบเทคนิคการเขียนภาพแบบใหม่โดยบังเอิญ ขณะกระป๋องสีล้มใส่ภาพที่เขากำลังเขียน ต่อมาเรียกเทคนิคแบบนี้ว่า [[กัมมันตจิตรกรรม]] (Action Panting) หรือ [[เอ็กเพรสชั่นนิสม์]]เชิงนามธรรม (Abstract Expressionnist) ซึ่งเป็นการสร้างงานศิลปะโดยการหยด สาด หรือ เทสีลงบนผ้าใบ โดยไม่ต้องคำนึงถึงองค์ประกอบศิลป์ หรือ แบบแผนใดๆ แต่ปล่อยให้จิตสำนึกของศิลปินเป็นผู้สร้างสรรค์งานศิลปะชิ้นนั้นแต่พอลล็อคก็ยังยืนยันว่าผลงานศิลปะของเขาไม่ได้เกิดขึ้นโดยเหตุบังเอิญเพราะเขาสามารถควบคุมมันได้ รูปแบบงานของพอลล็อคเป็นแบบเฉพาะตัว ทำให้เขากลายเป็น[[ศิลปิน]]ที่มีชิอเสียง มีเงินทอง มีความสุข และชีวิตประจำวันที่เปลี่ยนแปลงไป แต่ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ทำให้พอลล็อครู้สึกหวั่นไหวและหวาดกลัว เขาเริ่มหันไปเที่ยวเตร่และติดเหล้างอมแงมอีกครั้ง ภายใต้ความเศร้าเสียใจที่ไม่สามารถมีลูกกับ ลี แครสเนอร์ได้เพราะฝ่ายหญิงไม่ยอมเขาจึงทิ้งแครสเนอร์ไปมีเนอร์ไปมี[[ภรรยา]]ใหม่ แต่ความทุกข์ระทมในจิตใต้สำนึก ก็ไม่เคยจางหาย

* แจ็กสัน พอลล็อค ได้ถึงแก่กรรมในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเขาขับรถกลับบ้านด้วยอาการ[[เมา]]ขณะมีอายุ 44 ปี