ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อักกาเดเมียดีซันลูกา"

[[ไฟล์:Luke evangelist Guercino.JPG|thumb|280px |ภาพนักบุญลูคลูกาวาดภาพพระแม่มารีรีย์ โดย [[เกอร์ชิโนกูเอร์ชีโน]] (Guercino)]]

'''สถาบันเซนต์ลูคอักกาเดเมียดีซันลูกา''' ([[ภาษาอิตาลี]]: '''{{lang-it|Accademia di San Luca'''}}; [[ภาษาอังกฤษ]]: '''{{lang-en|Academy of Saint Luke}}) หรือ'''วิทยาสถานนักบุญลูกา''') เป็นสมาคมสำนักจิตรกรของโรมที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1593 ภายใต้การนำของ[[เฟเดริโค ซุคคาริ]] (Federico Zuccari) เพื่อเป็นการยกระดับงานของศิลปินจากการเป็นเพียง “ช่าง” ผู้ที่ร่วมก่อตั้งอีกสองคนคือ[[จิโรลาโม มูซิอาโน]] (Girolamo Muziano) และ[[เปียโร โอลิเวียริ]] (Pietro Olivieri)<ref>[http://www.italycyberguide.com/Art/artistsarchite/olivieri.htm Cyberguide entry on Pietro Olivieri]</ref> พระสันตะปาปาผู้เป็นผู้อุปถัมภ์มีอิทธิพลต่อการควบคุมของสถาบันในช่วงร้อยปีแรกของการก่อตั้ง สถาบันได้รับสำนักตั้งชื่อจากตาม[[นักบุญลูคอีแวนเจลลิส]][[ลูกาผู้นิพนธ์พระวรสาร]] ที่ตำนานกล่าวกันว่าเป็นผู้วาดภาพเหมือนของ[[พระแม่มารีรีย์]] ฉะนั้นนักบุญลูคจึงกลายมาเป็นนักบุญผู้พิทักษ์จิตกรของ[[สมาคมเซนต์ลูคช่างนักบุญลูกา]] (Guild of Saint Luke) ที่กลายมาเป็น “สถาบันวิทยาสถานแห่งชาติแห่งเซนต์ลูค”นักบุญลูกา” (Accademia Nazionale di San Luca)

ก่อนหน้าจะมาเป็น “สถาบันเซนต์ลูค”วิทยาสถานนักบุญลูกา” ก็เป็น “Compagnia di San Luca” มาก่อนซึ่งเป็นสมาคมของจิตรกรและ[[หนังสือวิจิตร|จิตรกรหนังสือวิจิตร]]ที่มีบทบัญญัติและสิทธิมานานก่อนหน้านั้นภายใต้[[สมเด็จพระสันตะปาปาซิกส์ตุสที่ 4]] เมื่อวันที่ [[17 ธันวาคม]] [[ค.ศ. 1478]]

ในปี ค.ศ. 1605 [[สมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 5]] ก็มอบสิทธิและอำนาจแก่สถาบันในการฉลองวันสมโภชน์นักบุญลูคฉลองนักบุญลูกาและในการให้อภัยโทษต่อผู้ถูกกล่าวหาว่าผิด

ในคริสต์ทศวรรษ 1620 [[สมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 8]] ก็เพิ่มสิทธิให้แก่สถาบันสำนักในการตัดสินว่าผู้ใดมีสิทธิที่จะเป็นศิลปินในกรุงโรมได้ ต่อมาสถาบันตกอยู่ภายใต้การอุปถัมภ์ของหลานของพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 8 พระคาร์ดินัล[[ฟรานเชสโคฟรันเชสโก บาร์แบรินิเบรีนี (ผู้อาวุโส)]] (Francesco Barberini (seniore)) ผู้แต่งตั้งให้[[จิโอวานนิโจวันนี ฟรานเชสโคฟรันเชสโก โรมาเนลลิเนลลี]] (Giovanni Francesco Romanelli) เป็นผู้อำนวยการในปี ค.ศ. 1638 <ref>Haskell, p 53.</ref> ต่อมาในปี ค.ศ. 1633 พระสันตะปาปาเออร์บันที่ 8 ทรงมอบให้สถาบันสำนักมีอำนาจในการเก็บภาษีจากศิลปินทุกคนรวมทั้งผู้ค้าขายศิลปะและมีเอกสิทธิ์ในการจ้างการเขียนภาพสำหรับโครงการสำหรับสารธารณชน สิทธิหลังนี้มีผู้ต่อต้านกันมากและไม่มีผลในการบังคับเท่าใดนัก<ref> Haskell, p 18.</ref>.

ในช่วงเวลานี้พระสันตะปาปาก็มีอำนาจในการควบคุมและการเลือกผู้นำของสถาบันสำนัก นักวิจารณ์สมัยใหม่กล่าวว่าเป็นสถาบันสำนักที่โดยทั่วไปมีจุดประสงค์ที่จะเพิ่มการศึกษาให้แก่จิตรกรแต่ตามความเป็นจริงแล้วเป็นที่ควบคุมการแสดงออกทางศิลปะโดยสถาบันศาสนา<ref>according to Peter Robb, biographer of the Baroque artist Caravaggio</ref> ผู้อำนวยการของสถาบันสำนักมาจากจิตรกรคนสำคัญๆ ที่รวมทั้ง[[โดเม็นนิโคเมนีโก แซมเปียริซัมปีเอรี]] และ[[จานจัน โลเรนโซ แบร์นินีแบร์นีนี]] แต่ก็มีจิตรกรคนสำคัญคนอื่นๆ ที่มิได้รับการยอมรับเข้าเป็นสมาชิก

ปัญหาความขัดแย้งอื่นๆ ภายในสถาบันก็รวมทั้งกรณี[[เปียปีเอโตร ดา คอร์โทนากอร์โตนา]] (Pietro da Cortona) ที่[[อันเดรอา ซาชชิซัชชี]] (Andrea Sacchi) มีความเห็นเกี่ยวกับจำนวนคนที่เหมาะสมที่ควรจะปรากฏในภาพ หรือกรณีกลุ่ม “[[กลุ่มบัมโบชเชียนติบัมบอชชันติ]]” (Bamboccianti)<ref>[http://links.jstor.org/sici?sici=0004-3079(198112)63%3A4%3C611%3AADFSRS%3E2.0.CO%3B2-8]</ref> [[จิโอวานนิโจวันนี เบลโลริเบลโลรี]]ให้ปาฐกถาสำคัญในหัวเรื่องจิตรกรรมที่สถาบันสำนัก เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 จิตรกร[[มาร์โคมาร์โก เบเนฟิอัลเบเนฟีอัล]] (Marco Benefial) วิจารณ์สถาบันสำนักในฐานะคนภายนอก, ได้รับเข้าเป็นสมาชิก และต่อมาถูกไล่ออกเพราะวิจารณ์สถาบันสำนักในฐานะคนภายใน

สถาบันสำนักยังคงมีบทบาทในปัจจุบัน ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งสถาบันสำนักก็มีประติมากรรมของสมาชิกแต่ละคนแต่ต่อมาเปลี่ยนเป็นเพียงภาพเขียน ในปัจจุบันสถาบันสำนักตั้งอยู่ที่พาลัซโซคาร์เปนยาที่จตุรัสอัคคาเดเมียซานลูคา และเป็นที่สะสมงานจิตรกรรมและประติมากรรมที่รวมทั้งภาพเหมือนประมาณ 500 ชิ้นและงานเขียนอื่นๆ ที่รวมทั้งงานการวาดเส้น

* [[สมาคมเซนต์ลูคช่างนักบุญลูกา]] (Guild of Saint Luke)

* [http://www.accademiasanluca.it สถาบันแห่งชาติแห่งเซนต์ลูควิทยาสถานนักบุญลูกา]

* [http://www.arte-argomenti.org/schede/sanluca/sanluca.htm สถาบันเซนต์ลูควิทยาสถานนักบุญลูกา]