ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สันนิบาตชาติ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 84:
สันนิบาตมีจำนวนรัฐสมาชิกมากที่สุดคือ 58 ประเทศในช่วงปี ค.ศ. 1934-1935<ref>{{cite web|url=http://www.indiana.edu/~league/nationalmember.htm|publisher=มหาวิทยาลัยแห่งรัฐอินเดียนา|accessdate=26 พฤศจิกายน 2011|title=รัฐสมาชิกของสันนิบาตชาติ}} {{en icon}}</ref>
== ดินแดนใต้อาณัติ ==
เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งจบลง ประเทศผู้แพ้ เช่น เยอรมนี และ[[จักรวรรดิออตโตมัน]] จำต้องสละอาณานิคมซึ่งเป็นบทลงโทษจากประเทศผู้ชนะสงคราม การประชุมสันติภาพที่ปารีสจึงได้ตกลงให้รัฐบาลต่าง ๆ บริหารอาณาบริเวณเหล่านี้ในนามของสันนิบาต เรียกว่า '''ดินแดนใต้อาณัติ''' (mandate) ซึ่งอำนาจของสันนิบาตในการจัดการได้รับการรับรองจากมาตรา 22 ของกติกาสันนิบาตชาติ โดยมีคณะกรรมการจัดการดินแดนใต้อาณัติเป็นผู้ดูแล ทั้งยังมีหน้าที่จัดประชามติในพื้นที่ที่มีการพิพาทกันด้วย เพื่อให้ผู้อาศัยตัดสินใจว่าจะเข้าร่วมกับชาติไหน
ดินแดนใต้อาณัติถูกแบ่งออกเป็นสามประเภท A B C ตามมาตรา 22
* A คือดินแดนที่เคยอยู่ในจักรวรรดิออตโตมันมาก่อน ที่ "ต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้ได้รับมอบอาณัติเป็นระยะเวลาหนึ่งจนกว่าจะสามารถปกครองตนเองได้"
* B คือดินแดนที่เคยเป็นอาณานิคมของเยอรมนีมาก่อน ที่ "ต้อง[ได้รับการเข้ามาดูแล]เพื่อรักษาเสรีภาพทางมโนธรรมและศาสนา...และเพื่อยับยั้งการค้าทาส การค้าอาวุธ"
* C คือเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ที่ "สมควรที่สุดที่จะอยู่ใต้อาณัติ... เพื่อที่ชนพื้นเมืองจะได้รับการปกป้องดังที่กล่าวมาแล้ว[สำหรับ B]
== อ้างอิง ==
| |||