ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปฏิกิริยาสะเทิน"

== การนำไปใช้ ==

* วิธี[[การไทเทรต]]ทางเคมีใช้สำหรับวิเคราะห์กรดหรือเบสเพื่อหา[[ความเข้มข้น]]ที่ไม่ทราบค่า สามารถใช้พีเอชมิเตอร์หรือพีเอชอินดิเคเตอร์ซึ่งแสดงจุดสะเทินโดยเปลี่ยนสีอย่างชัดเจน การคำนวณปริมาณสัมพันธ์อย่างง่ายโดยทราบปริมาตรของสารที่ต้องการทราบโมลาริตี และที่ทราบปริมาตรและโมลาริตีของสารที่เติมไป จะให้ค่าเป็นโมลาริตีของสารที่ต้องการทราบนั้น

* การสะเทินนั้นยังสามารถใช้เพื่อลดความเจ็บปวดของหนามพิษจากแมลงและพืชได้ เหล็กไนผึ้งสามารถสะเทินได้ด้วย[[อัลคาไลน์]]และเหล็กไนต่อสะเทินได้ด้วยกรด (ซึ่งแท้จริงแล้วการสะเทินมิได้ลดความเจ็บปวด ความเป็นกรดในเหล็กไนมิใช่สาเหตุของการคัน แต่เป็นสารเคมีอื่นในพิษ สาเหตุที่ความเจ็บปวดลดลงนั้นเป็นผลทางจิตวิทยามากกว่า)