ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปฏิกิริยาสะเทิน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 35:
* [[กรดแกสตริก]]เกินในกระเพาะอาหาร (การย่อยกรด) สะเทินโดยการย่อยโซเดียมไบคาร์บอเนตหรือตัวสะเทินอื่น เช่น แอนตาซิด
* การสะเทินนั้นยังสามารถใช้เพื่อลดความเจ็บปวดของหนามพิษจากแมลงและพืชได้ เหล็กไนผึ้งสามารถสะเทินได้ด้วย[[อัลคาไลน์]]และเหล็กไนต่อสะเทินได้ด้วยกรด (ซึ่งแท้จริงแล้วการสะเทินมิได้ลดความเจ็บปวด ความเป็นกรดในเหล็กไนมิใช่สาเหตุของการคัน แต่เป็นสารเคมีอื่นในพิษ สาเหตุที่ความเจ็บปวดลดลงนั้นเป็นผลทางจิตวิทยามากกว่า)
== การคำนวณ ==
ในปฏิกิริยาการสะเทิน จำนวนโมลของกรดกับเบสที่ใช้นั้นต้องเท่ากัน ดังนั้น สูตรจึงเป็นดังนี้
:a × [A] × V<sub>a</sub> = b × [B] × V<sub>b</sub>
เมื่อ a เป็นจำนวนของไฮโดรเจนกรด และ b เป็นค่าคงที่ซึ่งบอกว่าเบสสามารถรับไออน H<sub>3</sub>O<sup>+</sup> ได้มากเท่าใด [A] แทนความเข้มข้นของกรด และ [B] แทนความเข้มข้นของเบส V<sub>a</sub> คือปริมาตรของกรด และ V<sub>b</sub> คือปริมาตรของเบส
== อ้างอิง ==
| |||