ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เครื่องหมายการออกเสียงอักษรอาหรับ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
'''เครื่องหมายการออกเสียง''' ใน[[ภาษาอาหรับ]]เรียกว่าฮารากัต '''ฮะเราะกาต''' (harakat{{unicode|ḥarakāt}}, {{lang|ar|حركة,}} แปลตรงตัว “ความเคลื่อนไหว”) เป็นเครื่องหมายที่ใช้แสดงเสียงสระในภาษาอาหรับ คำว่าฮารากัตในที่นี้หมายถึงการเคลื่อนไหวในอากาศเมื่อมีการออกเสียงสระ ใน[[ภาษาฮีบรู]]คำว่าสระและความเคลื่อนไหวใช้คำเดียวกันเช่นกันคือ tnuá
 
== รายชื่อเครื่องหมายในอักษรอาหรับ ==
บรรทัด 6:
เครื่องหมายการออกเสียงที่สำคัญได้แก่
 
* '''[[ฟัตฮะฮ์]]''' ({{unicode|fatḥaah}}) เป็นเส้นเฉียงบนตัวอักษร แสดงเสียงอะ คำว่า ฟัตฮะหฺฟัตฮะฮ์ ({{lang|ar|فتحة}}) เองหมายถึงการเปิดออก ซึ่งหมายถึงการเปิดออกของริมฝีปาก เพื่อออกเสียงนี้ ตัวอย่าง เช่น
{{lang|ar|دَ}} อ่านว่า “ดะ” เมื่อตามด้วยอะลิฟอลิฟ {{lang|ar|ا}} จะแทนเสียงอา เช่น {{lang|ar|دَا}} อ่านว่า “ดา”
* '''[[กัสเราะฮ์]]''' (kasra{{unicode|kasrah}}) รูปร่างเหมือนฟัตฮะหฺฟัตฮะฮ์ แต่เขียนไว้ข้างล่าง แสดงเสียงอิ เช่น دِ อ่านว่า “ดิ” ถ้าตามด้วยยาอุยาอ์ {{lang|ar|}} แทนเสียงอี เช่น {{lang|ar|دِي}} อ่านว่า “ดี”
* '''[[ฎ็อมมะฮ์]]''' (damma{{unicode|ḍammah}}) เป็นเส้นโค้งขมวดเป็นปม อยู่เหนืออักษร แสดงเสียงอุ เช่น {{lang|ar|دُ}} อ่านว่า “ดุ” ถ้าตามด้วยวาว {{lang|ar|و}} แทนเสียงอู เช่น {{lang|ar|دُو}} อ่านว่า “ดู”
* '''ตันวีน''' ({{unicode|tanwīn}}) {{lang|ar|ـً ـٍ ـٌ}} ใช้กำหนดการลงท้ายทางไวยากรณ์ด้วย /อัน/ /อิน/ และ /อุน/ ในภาษาอาหรับโบราณมักใช้เชื่อมกับอะลิฟอลิฟ แต่ไม่ค่อยใช้ในภาษาสมัยใหม่
* '''ซุกูน''' ({{unicode|sukūn}}) เป็นวงกลมเขียนบนตัวอักษรเพื่อแสดงว่าอักษรนั้นเป็นตัวสะกด และใช้แสดงเสียงสระประสม เช่น อยู่เหนือ[[ยาอุยาอ์]]แสดงเสียงสระไอ อยู่เหนือวาวแสดงเสียงสระเอา
* '''ชัดดะฮ์''' ({{unicode|šaddah}}) เป็นเครื่องหมายคล้าย "w" เมื่อเขียนบนอักษรแสดงว่าให้ออกเสียงอักษรเป็นสองตัวเช่น: {{lang|ar|دّ}} [dd]
* '''อักษร {{lang|ar|}}''' ({{unicode|yāʼ}}) (มีจุดสองจุดข้างล่าง) เมื่ออยู่ท้ายคำแทนเสียงอี
* '''[[ฮัมซะฮ์]]''' ({{unicode|hamzah}}) แสดงเสียง /อ/ ใช้บน[[อะลิฟอลิฟ]]เมื่ออยู่ต้นคำ โดยใช้ร่วมกับฟัตฮะฮ์ ฟัตฮะหฺ กัสเราะหฺกัสเราะฮ์ หรือ ฎ็อมมะหฺฎ็อมมะฮ์ เมื่อเสียง /อ/ อยู่กลางคำใช้อะลิฟอลิฟเมื่อเป็นเสียงอะเท่านั้น ถ้าเป็นอิหรืออุใช้ฮัมซะหฺบนยาอุหรือวาว ซะฮ์บนยาอ์หรือวาว เช่น {{lang|ar|أَخ}} ({{IPA|[ʡax],}} พี่ชาย), {{lang|ar| ِإِسْرَائِيل}} ([ʡisrāỷīl], [[อิสราเอล]]), {{lang|ar|أُمْ}} ([ʡumm], แม่)., {{lang|ar|نَشْأت}} ([našảt], จุดเริ่มต้น), {{lang|ar| ِإِسْرَائِيل}} ([ʡisrāỷīl], อิสราเอล - มีพยางค์ [ỷīl]), {{lang|ar| ِرَؤُوف}} ([raw̉ūf], กรุณา) การใช้ฮัมซะหฺซะฮ์ในภาษาอาหรับต่างจากภาษาฮีบรูที่ใช้อะลิฟแทนเสียงอลิฟแทนเสียง /อ/ เสมอไม่ว่าอยู่ส่วนใดของคำ
* '''มัดดะดะฮ์''' ({{unicode|maddah}}) เป็นเส้นโค้งเขียนบนอะลิฟอลิฟเพื่อแสดงเสียงอา แทนการเขียนอะลิฟสองครั้ง อลิฟสองครั้ง: {{lang|ar|. }}
* ภาษาในทวีปแอฟริกาบางภาษาเช่น[[ภาษาฮัวซา]] เพิ่มจุดขนาดใหญ่ใต้อักษรเมื่อต้องการแสดงเสียงเอ