ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เครื่องหมายการออกเสียงอักษรอาหรับ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
'''เครื่องหมายการออกเสียง''' ใน[[ภาษาอาหรับ]]เรียกว่า
== รายชื่อเครื่องหมายในอักษรอาหรับ ==
บรรทัด 6:
เครื่องหมายการออกเสียงที่สำคัญได้แก่
* '''[[ฟัตฮะฮ์]]''' ({{unicode|fatḥ
{{lang|ar|دَ}} อ่านว่า “ดะ” เมื่อตามด้วย
* '''[[กัสเราะฮ์]]''' (
* '''[[ฎ็อมมะฮ์]]''' (
* '''ตันวีน''' ({{unicode|tanwīn}}) {{lang|ar|ـً ـٍ ـٌ}} ใช้กำหนดการลงท้ายทางไวยากรณ์ด้วย /อัน/ /อิน/ และ /อุน/ ในภาษาอาหรับโบราณมักใช้เชื่อมกับ
* '''ซุกูน''' ({{unicode|sukūn}}) เป็นวงกลมเขียนบนตัวอักษรเพื่อแสดงว่าอักษรนั้นเป็นตัวสะกด และใช้แสดงเสียงสระประสม เช่น อยู่เหนือ[[
* '''ชัดดะฮ์''' ({{unicode|šaddah}}) เป็นเครื่องหมายคล้าย "w" เมื่อเขียนบนอักษรแสดงว่าให้ออกเสียงอักษรเป็นสองตัวเช่น: {{lang|ar|دّ}} [dd]
* '''อักษร {{lang|ar|ﻱ}}''' ({{unicode|yāʼ}}) (มีจุดสองจุดข้างล่าง) เมื่ออยู่ท้ายคำแทนเสียงอี
* '''[[ฮัมซะฮ์]]''' ({{unicode|hamzah}}) แสดงเสียง /อ/ ใช้บน[[
* '''มัด
* ภาษาในทวีปแอฟริกาบางภาษาเช่น[[ภาษาฮัวซา]] เพิ่มจุดขนาดใหญ่ใต้อักษรเมื่อต้องการแสดงเสียงเอ
|