ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คาร์ล ไวเออร์ชตราส"

ในสมัยก่อนหน้าไวแยร์สตราสส์ ยังมีข้อถกเถียงกันในเรื่องการนิยามเกี่ยวกับหลักมูลฐานในวิชาแคลคูลัสให้เหมาะสมและรัดกุม ซึ่งความกำกวมนี้ส่งผลให้การพิสูจน์ทฤษฎีบทในแคลคูลัสไม่สามารถทำได้อย่างรัดกุม ใน ต้นปี [[ค.ศ. 1817]] เบอร์นาค โบลซาโน ([[:en:Bernard Bolzano|Bernard Bolzano]]) ได้เสนอแนวคิดในการนิยามโดยใช้[[ลิมิตของฟังก์ชัน]] แต่ผลงานชิ้นนี้ยังไม่เป็นที่แพร่หลายจนกระทั่งอีกหนึ่งปีต่อมา แต่อย่างไรก็ดี ความไม่ชัดเจนถึงนิยามของลิมิตของฟังก์ชันและนิยามของความต่อเนื่องของฟังก์ชันก็ยังคงมีอยู่ จนใน[[คริสต์ทศวรรษ 1820]] [[ออกัสติน หลุยส์ โคชี]] (Augustin Louis Cauchy) ได้เสนอนิยามใหม่เกี่ยวลิมิตที่อยู่ในรูปแบบของ <math> (\varepsilon,\delta) </math> ((ε, δ) -definition of limit)