ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 17:
}}
เจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวรเถระ ป.ธ.๙) สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ รูปที่ ๗ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระสุปฏิปันโน ผู้ปักธง “กรรมฐาน” กลางมหานคร<ref>ฉลองอายุวัฒนมงคล ๙๐ ปี สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (ถาวรมหาเถระ), [[http://www.watsamphan.com/oldpic/somdej90/]]</ref> มีวัตรปฏิบัติเรียบง่าย งดงาม น่าเลื่อมใส ดุจเดียวกับพระกัมมัฏฐาน ที่ครั้งหนึ่งเคยเดินธุดงค์ไปบนเส้นทางเดียวกับพระกัมมัฏฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต เน้นการปฏิบัติภาวนาพร้อมกับการปฏิบัติเคร่งครัดตามพระธรรมวินัย ก่อนจะหันเหชีวิตมุ่งหน้าสู่การเรียนพระปริยัติธรรมตามแนวทาง “คันถธุระ” จนประสบผลส่าเร็จสูงสุด ได้เปรียญธรรม ๙ ประโยค และได้น้อมน่าหลักธรรมค่าสอนของพระพุทธองค์มาสู่การปฏิบัติ อบรมสั่งสอนพุทธบริษัท บริหารการคณะสงฆ์ น่าความเจริญรุ่งเรืองให้กับพระพุทธศาสนาโดยรวม<ref>สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร ป.ธ.๙), [[http://www.lib.ubu.ac.th/monkubon/file/MO54.pdf]]</ref>
== ชาตภูมิ ==
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) เกิด ณ วันที่ ๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ที่บ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภออำนาจเจริญ จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ) ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดสถาปนาขึ้นเป็น[[สมเด็จพระราชาคณะ ชั้นสุพรรณบัฏ]]เมื่อปี [[พ.ศ. ๒๕๔๔]] โดยมี[[ราชทินนาม]]ตามจารึกในสุพรรณบัฏว่า '''"สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ จาตุรงคประธานวิสุต พุทธพจนมธุรธรรมวาที ตรีปิฎกปริยัติโกศล วิมลศีลาจารวัตร พุทธบริษัทปสาทกร ธรรมยุตติกคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัณยวาสี สมเด็จพระราชาคณะ"'''
== อุปสมบท ==
*บรรพชา พ.ศ. ๒๔๗๒ ที่วัดบ้านบ่อชะเนง ซึ่งเป็นวัดประจ่าหมู่บ้าน โดยมีเจ้าอาวาสชื่อ ญาคูโม้ เป็นพระอุปัชฌาย์
*อุปสมบท พ.ศ. ๒๔๘๐ อายุ ๒๐ ปี ณ พระอุโบสถวัดสัมพันธวงศ์ วันที่ ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๐
โดยมีท่านเจ้าคุณพระมหารัชชมังคลาจารย์ (เทศ นิทฺเทสโก) ขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นที่ พระรัชชมงคลมุนี เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์
พระครูสุวรรณรังษี (สุวรรณ ชุตินฺธโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์
เส้น 28 ⟶ 30:
== การศึกษาพระปริยัติธรรม==
====ช่วงแรก===
*พ.ศ. ๒๔๗๖ นักธรรมชั้นตรี
*พ.ศ. ๒๔๗๘ นักธรรมชั้นโท
===ช่วงที่สอง===
*พ.ศ. ๒๔๘๐ เปรียญธรรม ๓ ประโยค
*พ.ศ. ๒๔๘๑ เปรียญธรรม ๔ ประโยคและนักธรรมชั้นเอก
| |||