ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มาร์ติน ลูเทอร์"

{{ต้องการเพิ่มอ้างอิง}}

'''มาร์ติน ลูเทอร์'''<ref>ราชบัณฑิตยสถาน, ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 323</ref> ({{lang-de|Martin Luther}}) ([[10 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2026]] - [[18 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2088]]) <!--ยังเป็น พ.ศ. 2088 เพราะไม่ถึงเดือนเมษายน--> เป็นหนึ่งในผู้ปฏิรูป[[ศาสนาคริสต์]] นิกาย[[โรมันคาทอลิก]] โดยแยกมาเป็นนิกาย[[โปรเตสแตนท์โปรเตสแตนต์]] เพราะไม่เห็นด้วยกับคำสอนของ[[คริสตจักร]][[โรมันคาทอลิก]]บางข้อ โดยการปฏิรูปนี้เกิดขึ้นใน[[ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา]] เรียกว่า[[การปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์]] นิกายที่ถือหลักเทววิทยาตามแนวคิดของลูเทอร์เรียกว่านิกาย[[ลูเทอแรน]]ซึ่งเป็นนิกายย่อยในนิกาย[[โปรเตสแตนต์]]

== ดูเพิ่มประวัติ ==

ลูเทอร์ได้ศึกษา[[เทววิทยา]] ลูเธอร์ได้ศึกษาศาสนศาสตร์ [[วรรณคดี]] [[ดนตรี]] และที่เอาใจใส่มากที่สุดคือกฎหมาย บิดาของลูเธอร์ลูเทอร์ก็ปรารถนาให้ลูเธอร์เป็นนักกฎหมาย แต่เมื่ออายุ 22 ปีเกิดเหตุการณ์หนึ่งคือเพื่อของลูเธอร์ลูเทอร์ถูกฆ่าตายในเวลาดวลต่อสู้กับบุคคลหนึ่ง ทำให้ลูเธอร์ลูเทอร์กลายเป็นคนกลัวผี ขี้ขลาด ต่อมาอีก 2-3 วันลูเธอร์ลูเทอร์จะเข้าประตูมหาวิทยาลัย ก็เกิดฝนตกฟ้าร้อง ฟ้าผ่ามาใกล้ๆ ลูเธอร์ลูเทอร์ได้อธิษฐานว่า ถ้ารอดพ้นไปได้จะบวชเป็นพระ[[บาทหลวง]] ต่อมาในไม่ช้าในวันที่ 17 มกราคม ค.ศ.1505 ลูเธอร์ก็เข้าไปอยู่ใน[[อาราม]][[คณะออกัสติเนียน (Augustinian Monastery) ]]ใน[[มหาวิทยาลัยวิตเตนเบิร์กวิตเทนบูร์ก]] ตั้งหน้าศึกษาพระ[[คัมภีร์ไบเบิล]]อย่างเอาใจใส่ เป็นคนเฉลียวฉลาด พูดเก่ง จนในที่สุดก็ได้เป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยนั้น

ในปี ค.ศ. 1511 ขณะที่ใช้ชีวิตอยู่ในอาราม ลูเทอร์ได้มีโอกาสไปแสวงบุญที่โรม และได้พบเห็นชีวิตของ[[สันตะปาปา]]โอ่โถง หรูหราจนเกือบไม่มีกษัตริย์องค์ใดสู้ได้ และเห็นว่าพระนักบวชไม่ควรดำเนินชีวิตอย่างนั้น

จนในปีค.ศ. 1515 สันตะปาปาเลโอที่ 20 อยากจะสร้างโบสถ์ให้งดงามสมตำแหน่งจึงได้ตั้งบัญญัติใหม่ว่า ถึงแม้จะทำความผิดเป็นอุกฉกรรจ์มหันตโทษเพียงไร ก็สามารถล้างบาปได้โดยซื้อใบฎีกาไถ่บาป และบรรดานายธนาคารทั้งหลายในประเทศต่างๆก็ตกลงเป็นเอเยนต์รับฝากเงินที่คนทั้งหลายจะชำระล้างบาปโดยไม่ต้องส่งไปโรม ลูเธอร์ลูเทอร์ได้เริ่มวิพากษ์วิจารณ์ และเรียกประชุมผู้รู้ทั้งหลายมาปรึกษา โต้เถียงกับบัญญัติใหม่

จนในปีค.ศ. 1917 เดือนตุลาคม ลูเธอร์ลูเทอร์ได้นำประกาศที่เรียกว่า”วิทยานิพนธ์ว่า "ญัตติ 95 เรื่อง”ข้อ" (The 95 Theses) ไปปิดไว้ที่ประตู้หน้าโบสถ์เมืองวิตเตนเบิร์กวิตเทนบูร์ก ซึ่งมีเนื้อหาประณามการขาย[[ใบไถ่ยกโทษบาป]]ของสันตะปาปา และการกระทำที่เหลวแหลกอื่นๆ]]

ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1520 ลูเธอร์ลูเทอร์ได้รับหมาย”ขับออกหมาย ”การตัดขาดจากการเป็นสมาชิกของพระศาสนจักร”ศาสนา” (Excommunication) โดยที่ลูเธอร์ลูเทอร์ต้องออกจากเขตปกครองของจักรพรรดิ ไปหลบที่วอร์มส์พร้อมกับผู้ติดตามอีกจำนวนหนึ่ง ที่นั่นท่านได้แปลพันธสัญญาใหม่เป็นภาษาเยอรมัน และได้เขียนงานเกี่ยวกับพิธีกรรมต่างๆ ซึ่งมีทั้งมิซซา[[พิธีมิสซา]]และ[[ศีลศักดิ์สิทธิ์(Sacraments)]] ซึ่งลูเธอร์ลูเทอร์ตั้งใจที่จะให้ชาวบ้านซึ่งไม่เข้าใจ[[ภาษาละติน]] สามารถเข้าถึงหลักคำสอนและมีส่วนร่วมในพิธีกรรมต่างๆได้

ผลงานของลูเธอร์ลูเทอร์นี้ได้สร้างคุณประโยชน์แก่ผู้ที่ไม่รู้หนังสือละตินได้มีโอกาสเข้าใจแก่นแท้ของศาสนาได้ด้วยตนเอง ซึ่งตรงกับจุดประสงค์ของลูเธอร์ที่ต้องการให้บุคคลสามารถ รับผิดชอบในความเชื่อของตน โดยไม่ต้องอาศัยบุคคลที่ 3 เช่น พระหรือนักบวช กฎเกณฑ์ต่าง ๆ ในศาสนาเป็นเพียงสิ่งเปลือกนอกที่ไม่สำคัญเท่ากับการที่บุคคลนั้นได้เผชิญหน้าต่อพระพักตร์พระเจ้าด้วยตนเอง นิกายนี้จึงได้ตัดประเพณี พิธีกรรม ตลอดจนศีลศักดิ์สิทธิ์บางเรื่องออกไปเหลือแต่[[ศีลล้างบาป]]และ[[ศีลมหาสนิท]] และสนับสนุนให้บุคคลเอาใจใส่ต่อพระคัมภีร์ ซึ่งเชื่อว่าเป็นพระวจนะของพระเจ้า ที่ทำให้มนุษย์เข้าถึงความรอดส่วนบุคคลภายในโบสถ์ของโปรเตสแตนต์จึงไม่มีรูปเคารพและศิลปกรรมที่ตกแต่งดังเช่นโบสถ์คาทอลิคคาทอลิก บนแท่นบูชามีเพียงพระคัมภีร์เท่านั้นที่เป็นสื่อกลางระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า ส่วนอื่น ๆ ที่นอกเหนือไปจากนี้เป็นเพียงเปลือกนอกที่มาจากตัณหาของมนุษย์ และทำให้เราเกิดความยึดถือยึดติดไม่สามารถเข้าถึงพระเจ้าได้