ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ท้าวสักกะ"

{{ความหมายอื่น|เกี่ยวกับ= เทพในศาสนาพุทธ|สำหรับ= เทพองค์เดียวกันใน[[ศาสนาฮินดู]]|ดูที่= พระอินทร์}}

'''สักกะ''' ([[ภาษาบาลี]]) หรือ '''ศักระ''' ([[ภาษาสันสกฤต]]) (ความหมาย: ผู้ทรงพลัง) เป็นชื่อของ[[เทพ]]ผู้ปกครองสวรรค์ชั้น[[ดาวดึงส์]]ใน[[จักรวาลวิทยาของศาสนาพุทธ]] ดังปรากฎนามในภาษาบาลีว่า "สกฺโก เทวานํ อินฺโท" ({{lang-sa|ศกฺโร เทวานำ อินฺทฺราะ}}) อันแปลได้ความว่า "ท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่เหนือเหล่าเทวะทั้งหลาย<ref name=autogenerated1>[http://www.palikanon.com/english/pali_names/sa/sakka.htm Sakka<!-- Bot generated title -->]</ref> ในคัมภีร์ทาง[[ศาสนาพุทธ]] คำว่าสักกะถือว่าเป็น[[วิสามานยนาม]] (นามชี้เฉพาะ) ไม่อาจใช้เป็นชื่อแทนตัวของเทพองค์อื่นได้ ในทางตรงกันข้าม คำว่า อินฺท (ภาษาบาลี) หรือ อินฺทฺร (ภาษาสันสกฤต) ซึ่งมีความหมายว่า "ผู้เป็นใหญ่" (ไทยรับมาใช้ในรูปคำว่า [[พระอินทร์]]) จะถูกใช้เป็นคำเรียกแทนตัวท้าวสักกะอยู่บ่อยครั้ง

 

สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งเป็นที่สถิตของท้าวสักกะตั้งอยู่เหนือยอด[[เขาพระสุเมรุ]] ซึ่งตามคติเรื่อง[[ไตรภูมิ]] ถือว่าภูเขาแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของโลก อันมี[[พระอาทิตย์]]และ[[พระจันทร์]]เวียนโคจรโดยรอบ สวรรค์ชั้นนี้นับเป็นสวรรค์ชั้นที่สูงที่สุดที่เชื่อมต่อกับมนุสสภูมิ (โลกมนุษย์) โดยตรง ท้าวสักกะมีชีวิตที่ยาวนานเช่นเดียวกับเทพทั้งหลาย หากแต่ก็มีวาระที่จะหมดอายุขัยตามแรง[[บุญ]]ของตนเองเช่นกัน ในยามที่ท้าวสักกะจะต้องจุติ (ตาย) เมื่อจิตดับไปแล้ว จะบังเกิดท้าวสักกะองค์ใหม่ (ซึ่งอาจเป็นเทพองค์อื่น) ขึ้นแทนที่ท้าวสักกะองค์เดิมทันที เรื่องราวของท้าวสักกะในทางพระพุทธศาสนาทั้งไม่ว่าจะในอดีตหรือในปัจจุบัน (ในช่วงที่บันทึกพระไตรปิฎก) ปรากฏอยู่ใน[[ชาดก]]และ[[พระสูตร]]ต่างๆ ซึ่งโดยมากจะอยู่ในหมวด[[สังยุตตนิกาย]]

 

 

== อ้างอิง ==