ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มนัส โอภากุล"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Kongkoy-laksi (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ชนะ โชคสกุล (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 5:
นายมนัส โอภากุล มีความสนใจและรักในการศึกษาค้นคว้าทางด้านโบราณคดีโดยเฉพาะประวัติศาสตร์ของจังหวัดสุพรรณบุรี จนมีความรู้อย่างละเอียดและแตกฉาน ได้รวบรวมหลักฐานต่าง ๆ ทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ของจังหวัดสุพรรณบุรี พร้อมทั้งนำไปเผยแพร่ให้ประชาชนทั่วไปได้ศึกษา จนเป็นที่ยอมรับไปทั่ว และได้รับเชิญเป็นวิทยากรบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัตถุโบราณในจังหวัดสุพรรณบุรี นับตั้งแต่ [[พ.ศ. 2493]] เป็นต้นมา โดยเฉพาะความรู้ความสามารถทางด้าน[[พระพุทธรูป]]และ[[พระเครื่อง]]ชนิดต่าง ๆ เช่น [[พระผงสุพรรณ]] เป็นต้น นอกจากนี้แล้วยังเป็นนัก[[สื่อสารมวลชน]]ท้องถิ่นที่ก่อตั้ง[[หนังสือพิมพ์]]ท้องถิ่นฉบับแรกของสุพรรณบุรี คือ ''“หนังสือพิมพ์คนสุพรรณ”''
นอกจากนี้แล้ว ยังเคยเป็นผู้จัดการวงดนตรี[[ลูกทุ่ง]] และเป็นผู้ก่อตั้งวง[[ดนตรีสากล]]วงแรกของจังหวัดสุพรรณบุรี โดยในปี [[พ.ศ. 2480]] ได้ตั้งวงดนตรีขึ้นในนามของ วงดนตรีโรงเรียนเทศบาลวัดปราสาททอง แล้วเปลี่ยนเป็นชื่อวง ''“มนัสและสหาย”'' ต่อมาในปี [[พ.ศ. 2503]] วงมนัสและสหายได้เข้าสังกัดสมาคมชาวสุพรรณ จึงได้ชื่อวง ''“ช.พ.ส.”'' [[''หนึ่งในสมาชิกของวงคือ อาจารย์สุเทพ โชคสกุล เจ้าของบทเพลงที่โด่งดังและเป็นอมตะจนถึงปัจจุบัน เช่น "แม่พิมพ์ของชาติ" "มนต์การเมือง" "พระคุณที่สาม" เป็นต้น และเพลงที่ใช้ในวงการลูกเสือ เช่น "ความเกรงใจ" "ความซื่อสัตย์" "ตรงต่อเวลา" รวมทั้งเพลงที่ใช้ประกอบภาพยนตร์เรื่อง "ครูบ้านนอก" อีกหลายเพลง นับได้ว่าท่านได้สร้างแรงบันดาลใจและสร้างโอกาสแก่สมาชิกในวงดนตรีของท่าน จนมีโอกาสได้สร้างประโยชน์ให้กับสังคมและประเทศชาติ และได้รับเกียรติอันยิ่งใหญ่ให้แสดงหน้าพระที่นั่งในคราวที่[[พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว]] เสด็จมาจังหวัดสุพรรณบุรี สมาชิกของวงทุกท่านได้รับพระทานถุงทองบรรจุ
จากผลงานการทำงานด้านสังคม ศิลปะวัฒนธรรมต่าง ๆ ทำให้นายมนัส โอภากุล ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติให้เป็นผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรม สาขามนุษยศาสตร์ (อนุรักษ์และเผยแพร่) ประจำปี [[พ.ศ. 2530]] เป็นผู้มีผลงานดีเด่นของจังหวัดสุพรรณบุรี ประจำปี [[พ.ศ. 2539]] และได้รับ[[รางวัลนราธิป]] ประจำปี [[พ.ศ. 2552]]
| |||