ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปางสมาธิ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 3:
'''ปางสมาธิ''' เป็นชื่อเรียก[[พระพุทธรูป]]ลักษณะนั่ง[[สมาธิ]] นั่งลำพระองค์ตั้งตรงพระบาท(เท้า)ทั้งสองซ้อนกัน โดยพระบาทขวาซ้อนทับอยู่บนพระบาทซ้าย พระหัตถ์ทั้งสองวางซ้อนหงายกันบนพระเพลา (ตัก) โดยวางพระหัตถ์ขวาซ้อนหงายอยู่บนพระหัตถ์ซ้าย (ท่าสมาธิราบ ขาขวาทับขาซ้าย)จัดเป็น "ปฐมปาง" หรือปางที่ให้กำเนิดองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยพระองค์ทรงอยู่ในพระอิริยาบถนี้ในคืนวันตรัสรู้ เรียกได้อีกอย่างว่าปางตรัสรู้ หรือ นั่งสมาธิโดยใช้ข้อพระบาททั้งสองข้างขัดกัน ([[ปางขัดสมาธิเพชร]])
==ประวัติความเป็นมา==
'''เป็นท่านั่งสมาธิ'''หลังจากพระพุทธเจ้าทรงกำจัดมาร และเสนามารให้ปราชัยไปแล้ว ด้วยพระบารมีตั้งแต่เวลาเย็นก่อนพระอาทิตย์ตก ([[ปางมารวิชัย]]) ทรงเจริญสมาธิภาวนาด้วยท่านั่งสมาธินี้จนทำจิตให้ปราศจากอุปกิเลส บรรลุ[[ปฐมฌาน]] [[ทุติยฌาน]] [[ตติยฌาน]] และ[[จตุถฌาน]] ซึ่งเป็นส่วนของ[[รูปสมาบัติ]] ที่เรียกว่า "เข้า[[ฌานสมาบัติ]]" จากนั้นก็ใช้ฌานสมาธิที่แน่วแน่นั้น เจริญปัญญา หรือองค์[[วิปัสสนา]] จนได้บรรลุ "[[ญาณ]]" (คือ ความรู้แจ้ง) ที่เรียกว่า "[[อภิญญาญาณ]]" (ความรู้แจ้งอันประเสริฐสุด) ทั้งสามประการคือ ทรงบรรลุญาณที่หนึ่ง ในตอนปฐมยาม (ประมาณ
==ความเชื่อและคตินิยม==
|