ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปางบำเพ็ญทุกรกิริยา"

การบำเพ็ญทุกรกิริยา (กิรยากิริยาที่ทำได้โดยยาก ได้แก่การบำเพ็ญเพียรเพื่อบรรลุธรรมวิเศษ ด้วยวิธีการทรมานตนด้วยวิธีต่างๆ) ของพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นเมื่อพระองค์ทรงตั้งพระทัยที่จะพยายามคิดค้นคว้าแสวงหาความรู้ด้วยพระองค์เอง หลังจากทรงสำเร็จจากสำนักอาจารย์อาฬารดาบส กาลามโคตร และอุททกดาบส รามบุตร แล้ว พระองค์เริ่มด้วยการทรมานพระวรกายตามวิธีการของโยคี เรียกว่าการบำเพ็ญทุกรกิริยา (ได้แก่การกลั้นลมอัสสาสะปัสสาสะและอดอาหาร เป็นต้น ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรง ปฏิบัติก่อนตรัสรู้) บริเวณริมแม่น้ำเนรัญชราและได้ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาติดต่อกันเป็นเวลา 6 ปี จนมีพระวรกายผ่ายผอมแต่ก็ยังคงไม่ได้พบหนทางหลุดพ้นจาก ทุกข์ได้ เพราะเป็นการปฏิบัติฝ่าย[[อัตตกิลมถานุโยค]] ในที่สุดพระองค์จึงทรงเลิกการบำเพ็ญทุกรกิริยา