ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศิลปะดัตช์"

|<center>[[ไฟล์:Pieter Bruegel d. Ä. 011b.jpg|250px]]</center>

|-

|-

|-

|[[จิตรกรรมยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น|เนเธอร์แลนด์ตอนต้น]]&nbsp;&nbsp;(ค.ศ. 1400-1500)

'''ศิลปะเนเธอร์แลนด์''' ([[ภาษาอังกฤษ]]: '''Dutch art''') เป็นการบรรยายประวัติศาสตร์[[ทัศนศิลป์]]ของ[[เนเธอร์แลนด์]]หลังจากสหพันธ์จังหวัดแยกจาก[[ฟลานเดอร์ส]]มาเป็น[[สาธารณรัฐเนเธอร์แลนด์]]ที่รวมทั้งงานเขียนของ[[จิตรกรรมยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น|ยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น]], [[จิตรกรรมยุคทองของเนเธอร์แลนด์|ยุคทองของเนเธอร์แลนด์]], [[จิตรกรรมยุคเรอเนสซองซ์ของเนเธอร์แลนด์และเฟล็มมิช]] และจิตรกรรมในคริสต์ศตวรรษที่ 19 และ 20

 

{{บทความหลัก|จิตรกรรมยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น}}

“ยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น” เป็น[[จิตรกรรม]]ที่รุ่งเรืองระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 ของ[[ยุคเรอเนสซองซ์เหนือ]]โดยเฉพาะในบริเวณเมือง[[บรูจส์]]และ[[เก้นท์]] เริ่มในช่วงเวลาเดียวกับที่[[ยาน ฟาน เอค]]เริ่มอาชีพเรื่อยมาจนถึงงานเขียนโดย[[คาเรล ฟาน มานเดอร์]] (Karel van Mander) เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 17 และจบลงด้วยจิตรกรรมที่เขียนโดย[[เจอราร์ด เดวิด]] (Gerard David) ราว[[ค.ศ. 1520]]

 

{{บทความหลัก|จิตรกรรมยุคเรอเนสซองซ์ของเนเธอร์แลนด์และเฟล็มมิช}}

“ยุคเรอเนสซองซ์” เป็นจิตรกรรมที่รุ่งเรืองในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เป็นศิลปะของ[[กลุ่มประเทศต่ำ]] (Low Countries) ที่โต้ตอบ[[ยุคเรอเนสซองซ์อิตาลี|ศิลปะยุคเรอเนสซองซ์อิตาลี]] ศิลปินกลุ่มนี้เริ่มจาก[[ลัทธิแมนเนอริสม์อันท์เวิร์พ|จิตรกรแมนเนอริสต์อันท์เวิร์พ]] และ[[เฮียโรนิมัส บอส]]เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษจนถึงปลายสมัยจิตรกร[[แมนเนอริสต์]] เช่น[[ฟรันส์ ฟลอริส]] (Frans Floris) และ[[คาเรล ฟาน มานเดอร์]] (Karel van Mander) ในตอนปลาย ซึ่งเป็นศิลปะที่วิวัฒนาการมาจากการเขียนแบบใหม่ในอิตาลีผสมลักษณะการเขียนแบบท้องถิ่นในเนเธอร์แลนด์ของ[[จิตรกรรมยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น|จิตรกรยุคเนเธอร์แลนด์ตอนต้น]] [[อันท์เวิร์พ]]กลายเป็นเมืองศูนย์กลางของศิลปะในบริเวณนั้น ศิลปินเช่น[[ยาน มาบิวส์]] (Jan Mabuse), [[มาร์เต็น ฟาน ฮีมสเคิร์ค]] (Maarten van Heemskerck), [[ฟรันส์ ฟลอริส]] (Frans Floris) ต่างก็มีบทบาทในการนำแบบการวาดของอิตาลีเข้ามาผสมกับลักษณะการเขียนของตนเอง นอกจากนั้นจิตรกรเฟล็มมิชและเนเธอร์แลนด์ก็ยังมีบทบาทในการริเริ่มหัวข้อการวาดใหม่ที่กลายมาเป็นที่นิยมกันเช่น[[จิตรกรรมภูมิทัศน์]] และ[[จิตรกรรมชีวิตประจำวัน]] ตัวอย่างเช่นงานของ[[โยอาคิม พาติเนร์]] (Joachim Patinir) ที่มีบทบาทสำคัญในการวิวัฒนาการการเขียนจิตรกรรมภูมิทัศน์ ขณะเดียวกับที่[[ปิเอเตอร์ บรูเกล (ผู้พ่อ)]] และ [[เปียเตอร์ เอิร์ตเซ็น]] (Pieter Aertsen) ช่วยทำให้[[จิตรกรรมชีวิตประจำวัน]]เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย

 

{{บทความหลัก|จิตรกรรมยุคทองของเนเธอร์แลนด์}}

[[ไฟล์:Heda hermitage.jpg|thumb|left|220px|“อาหารเช้ากับกุ้งมังกร” โดย[[วิลเล็ม เคลสซูน เฮดา]] (คริสต์ศตวรรษที่ 17)]]

การเขียนภาพเหมือนก็รุ่งเรืองมากในเนเธอร์แลนด์ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ภาพเหมือนมากมายเป็นงานที่จ้างโดยผู้ที่มีฐานะดี นอกจากนั้นก็ยังนิยมการเขียนภาพเหมือนกลุ่มที่มักจะเป็นการจ้างจากสมาคมต่างๆ หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐบาล หรือผู้มีตำแหน่งที่ที่นับถือของชุมชน ภาพเขียนกลุ่มส่วนใหญ่จะจ่ายโดยแต่ละบุคคลในภาพ จำนวนที่จ่ายก็ขึ้นอยู่กับตำแหน่งในภาพ ที่อาจจะตั้งแต่หัวถึงเท้าด้านหน้าภาพหรือเพียงใบหน้าข้างหลังภาพ แต่บางครั้งก็จะเฉลี่ยกันจ่ายซึ่งอาจจะทำให้เป็นปัญหาในการวางภาพว่าใครจะเด่นกว่าใคร

 

[[ไฟล์:George Hendrik Breitner - Gezicht op de Dam te Amsterdam.jpg|thumb|200px|“The Dam, Amsterdam” (ราว ค.ศ . 1895) โดย[[จอร์จ เฮ็นดริค ไบรท์เนอร์]]]]

[[ตระกูลการเขียนแบบเฮก]] (Hague School) เริ่มขึ้นเมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ที่รวมทั้ง[[โยเซฟ อิสราเอลส์]] (Jozef Israëls) และ[[เฮนดริค วิลเล็ม เมสดาก]] (Hendrik Willem Mesdag) การเขียนของ[[ยาโคป มอริส]] (Jacob Maris) แสดงให้เห็นถึงภูมิทัศน์ที่สว่างสดใสแต่อ้างว้างของเนเธอร์แลนด์ที่ฟิลลีป ซิลเค็นกล่าวว่าไม่มีจิตรกรผู้ใดที่ “สามารถแสดงถึงผลของบรรยากาศที่อาบด้วยอากาศและแสงท่ามกลางสายหมอกเบาบาง ...และขอบฟ้าที่ใกลออกไปที่พร่าด้วยด้วยหมอก หรือบรรยากาศทึมในภาพ แต่ก็เรืองด้วยบรรยากาศที่เป็นเนเธอร์แลนด์”

ในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 อัมสเตอร์ดัมกลายเป็นศูนย์กลางของศิลปะและวรรณกรรม จิตรกรสำคัญของอิมเพรสชันนิสม์อัมสเตอร์ดัมรวมทั้ง[[จอร์จ เฮ็นดริค ไบรท์เนอร์]] (George Hendrik Breitner), [[วิลเล็ม ซวาร์ต]] (Willem de Zwart), [[ไอแซ็ค อิสราเอลส์]] (Isaac Israëls) และ, [[ยาน ทูรพ]] (Jan Toorop)

 

 

ราวระหว่างปี ค.ศ. 1905 ถึงปี ค.ศ. 1910 ลัทธิผสานจุดสีที่ใช้โดย[[ยาน สลุยเตอร์ส]] (Jan Sluyters), [[ปิเอ็ต มอนเดรียน]] (Piet Mondrian) และ[[ลีดอ เกสเตล]] (Leo Gestel) ก็เป็นที่นิยมทั่วไป ระหว่างปี ค.ศ. 1911 ถึง ค.ศ. 1914 ขบวนการศิลปะต่างๆ ก็หลั่งไหลกันเข้ามาในเนเธอร์แลนด์ ที่รวมทั้งบาศก์นิยม, อนาคตนิยม และ การแสดงออกทางอารมณ์ หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 [[ลัทธิเดสตีเจล]] (De Stijl) ก็ถูกนำเข้ามาโดย[[ทีโอ ฟาน เดิสเบิร์ก]] (Theo van Doesburg) และปิเอ็ต มอนเดรียน (Piet Mondrian) ที่เผยแพร่ศิลปะบริสุทธิ์ที่ใช้แต่เส้นนอนและเส้นยืนและสีหลักเท่านั้น

 

* [[ประวัติศาสตร์ของจิตรกรรม]]

* [[ศิลปะตะวันตก]]

{{Commonscat-inline|Painters from the Netherlands|จิตรกรจากเนเธอร์แลนด์}}

 

<center>

<gallery perrow="5">

</gallery>

</center>

<center>

<gallery perrow="5">

</gallery>

</center>

<center>

<gallery perrow="5">

</gallery>

</center>

<center>

<gallery perrow="5">

</gallery>

</center>

 

{{จิตรกรรมตะวันตก}}

[[หมวดหมู่:ศิลปะเนเธอร์แลนด์|*]]

[[หมวดหมู่:ศิลปะตะวันตก]]

[[หมวดหมู่:จิตรกรรม]]

[[หมวดหมู่:ศิลปะเนเธอร์แลนด์]]

 

[[en:Dutch art]]

[[fi:Alankomaiden taide]]