ผลต่างระหว่างรุ่นของ "5.56×45 มม. นาโต"

กระสุนขนาด 5.56x45 มม. นาโต ปรับปรุงและพัฒนามาจากกระสุน .223 เรมิงตัน โดย[[:en:Remington_Arms|บริษัทเรมิงตัน อาร์มส์]] ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งได้รับมอบหมายจากกองทัพสหรัฐฯให้ออกแบบและวิจัยกระสุนรุ่นใหม่ที่จะนำมาใช้กับปืนเล็กยาว[[เอ็ม 16]] โดยทางบริษัทได้นำกระสุน [[:en:.222_Remington|.222 เรมิงตัน]] ซึ่งเป็นกระสุนปืนเล็กยาวชนวนกลางที่นิยมใช้ในการล่าสัตว์ขนาดเล็กและขนาดกลางของทางบริษัทมาเป็นต้นแบบในการวิจัย ด้วยการเลือกใช้หัวกระสุนน้ำหนัก 55 เกรน และทำการยืดปลอกออกเพื่อเพิ่มปริมาณดินขับกระสุน ในขณะเดียวกันก็เป็นลดแรงดันในรังเพลิงโดยรวมลง ทำให้ได้กระสุนที่มีความเร็วต้นสูงขึ้นจากเดิม 3,095 ฟุต/วินาที เพิ่มเป็น 3,250 ฟุต/วินาที และมีแรงดันในรังเพลิงประมาณ 56,000 ปอนด์/ตารางนิ้ว (PSI) โดยทางบริษัทเรมิงตันได้เรียกชื่อกระสุนใหม่นี้ในทางพาณิชย์ว่า '''.223 เรมิงตัน''' ส่วนในทางทหารจะเรียกกระสุนนี้ว่า '''5.56x45 มม.''' หรือ '''5.56 มม.'''

ในระยะแรกเข้าประจำการ ทางกองทัพสหรัฐฯยังคงกำหนดให้ใช้คุณสมบัติของกระสุน 5.56 มม.กับปืน[[เอ็ม 16]] ตามที่บริษัทเรมิงตันออกแบบ โดยมีรหัสที่ใช้ในกองทัพสหรัฐฯว่า '''M193''' ซึ่งต่อมาองค์กรแซมมี [[:en:Sporting_Arms_and_Ammunition_Manufacturers%27_Institute|(SAAMI)]] ประเทศสหรัฐอเมริกา จึงได้กำหนดมาตรฐานขึ้นมาใหม่ดังนี้ คือ

</br>3) ใช้ยิงกับปืนปืนยาวที่มีระยะครบรอบเกลียว 1 รอบที่ระยะ 12 ฟุตหรืออัตรา 1:12 และ

เมื่อกระสุน 5.56 มม. แบบ M193 เริ่มได้รับความนิยมในกลุ่มประเทศองค์การ [[:th:องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ|NATO]] ทางบริษัท เอฟ เอ็น จึงได้นำกระสุนแบบ M193 ไปปรับปรุงใหม่ โดยเปลี่ยนหัวกระสุนจากเดิมหนัก 55 เกรนเป็น 62 เกรน และเพิ่มปริมาณดินขับกระสุน ทำให้ได้กระสุนแบบใหม่ที่มีความเร็วต้นเพียง 3,025 ฟุต/วินาที แต่มีแรงดันในรังเพลิงสูงมากถึง 62,366 ปอนด์/ตารางนิ้ว ซึ่งมีขีปนวิถีที่ดีกว่ากระสุนแบบ M193 มาก และเข้าประจำการในกองทัพเบลเยียมโดยใช้รหัสว่า '''SS109''' ต่อมาเมื่อกระสุนรุ่นดังกล่าวได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากกลุ่มประเทศสมาชิกองค์การนาโต จึงได้มีการกำหนดรหัสให้ใหม่ว่า '''5.56x45 mm. NATO'''

ส่วนกองทัพสหรัฐฯเองก็ได้นำกระสุน 5.56 นาโตแบบ SS109 มาปรับปรุงเป็นกระสุนในรูปแบบของตนเอง โดยเพิ่มแกนเหล็กบริเวณหัวกระสุนเพื่อเพิ่มอำนาจทะลุทะลวงและแต้มสีเขียวบริเวณปลายหัวกระสุนเพื่อเป็นสัญลักษณ์ และกำหนดรหัสที่ใช้ในกองทัพว่า '''M855''' และรวมทั้งมีคำสั่งให้บริษัทโคลท์ทำการปรับปรุงปืน M16A1 เป็นปืน M16A2 เพื่อรองรับกระสุนแบบ M855 ในเวลาต่อมา