เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
'''อัครบิดร''' ({{lang-en|patriarch}}) เป็นตำแหน่งทางการปกครองภายใน[[คริสต์ศาสนา]]บางนิกาย โดยเฉพาะใน[[นิกายออร์ทอดอกซ์ออร์โธด็อกซ์]] และ[[โรมันคาทอลิก]]
==ประวัติ==
[[ไฟล์:Bartolomew I.jpg|150px|thumb|right|อัครบิดร บาร์โธโลมิวที่ 1 อัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลองค์ปัจจุบัน]]
หลังการสังคายนาแห่งไนซีนในปี [[ค.ศ. 325]] ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายใน[[คริสตจักร]]ออกเป็น 3 เขต ได้แก่ เขตอัครบิดรกรุงโรม (Rome) เขตอัครบิดรเมืองอะเลกบิดรอเล็กซานเดรีย (Alexandria) และเขตอัครบิดรแอนติออก (Antioch) แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็น[[สมเด็จพระสันตะปาปา]] เป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการสังคายนาแห่งแคลสิโดเนียกำหนดให้มีเขตอัครบิดรกรุงเยรูซาเล็ม (Jerusalem) และเขตอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิล (Constantinople) แยกออกมาจากเขตอัครบิดรเมืองแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสต์จักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดในคริสตจักรตะวันออกซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลมีอิิทธิพลมากกว่า<ref name="แก่นปรัชญายุคกลาง">กีรติ บุญเจือ, ''แก่นปรัชญายุคกลาง'', จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164</ref>
ต่อมาเขตอัครบิดรแอนติออกยังถูกแบ่งออกเป็น 3 เขตตามภาษาพิธีกรรม คือ อัครบิดรเมลไคต์ (Melkite) เขตอัครบิดรมาโรไนต์ (Maroniite) และเขตอัครบิดรซีเรียน (Syrian) เขตอัครบิดรกรุงโรมก็แบ่งเป็นอีก 3 เขตพิเศษ คือ เขตอัครบิดรเวนิซ เขตอัครบิดรลิสบอน และเขตอัครบิดรกัว<ref name="พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน">ราชบัณฑิตยสถาน, ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 375-6</ref>
เมื่อ[[คริสตจักร]]แบ่งออกเป็น 2 นิกาย คือฝ่ายตะวันออกกลายเป็น[[นิกายโรมันคาทอลิก]] ส่วนฝ่ายตะวันออกเป็น[[นิกายออทอร์ออกซ์ออร์โธด็อกซ์]] เมื่อนิกายออร์ทอดอกซ์แพร่หลายไปยังท้องที่อื่นในภูมิภาคตะวันออก จึงเกิดเขตอัครบิดรต่างๆ มากขึ้น เช่น อาร์เมเนีย รัสเซีย เซอร์เบีย โรมาเนีย เป็นต้น โดยให้เกียรติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นประธาน แต่ไม่ถือว่าเป็นประมุขสูงสุด
==อ้างอิง==
|
