ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศักดิ์ศรี"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม) ย้อนการแก้ไขที่ 2768040 สร้างโดย 58.137.156.190 (พูดคุย) |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 3:
'''ศักดิ์ศรี''' คือ คุณค่าที่มาจากความเป็น[[อิสระ]]ของ[[มนุษย์]]หรือความสามารถในการกำหนดตัวเอง (autonomy) มีองค์ประกอบหลักสองประการคือเป็นคุณค่าที่ปราศจากเงื่อนไขและเป็นคุณค่าที่นำไปเปรียบเทียบไม่ได้
ศักดิ์ศรีของมนุษย์ มนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะยากดีมีจน มีการศึกษาหรือไม่มีการศึกษา ไม่ว่าผิวพรรณจะขาวหรือดำ ล้วนเป็นผู้มีศักดิ์ศรี ที่เราเรียกกันว่าศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ความเข้าใจและการนำหลักการแห่งศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์มาใช้ในทางที่ผิด ทำให้เกิดความเดือดร้อน การยกพวกตีกัน สามีภรรยาทะเลาะวิวาทถึงขั้นอย่าร้างกัน ก็ล้วนแต่อ้างต้องรักษาศักดิ์ศรีของตน
ศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์หมายถึง ความมีคุณค่าในตัวตน คุณสมบัติของชีวิตที่มีเหนือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ สำหรับผมแล้วเห็นว่าความสามารถที่จะเลือกและตั้งใจเป็นของตนเอง ถือว่าเป็นศักดิ์ศรีอันสูงส่ง
เมื่อใดก็ตามเรายอมให้ผู้อื่นมีอิทธิพลเหนือการคิด การเลือก การตัดสินใจ ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์จะค่อยๆ จางหายไป ฉะนั้นหัวใจสำคัญเรื่อง “ศักดิ์ศรี” คือทำอย่างไรคนเราจึงจะคิดดี รู้สึกดี พูดดี และทำดี อันเกิดจากการเลือกและตัดสินใจด้วยตนเอง
มีคนไม่น้อยที่เข้าใจผิด เรื่องศักดิ์ศรี เช่น ผู้ชายต้องมีศักดิ์ศรีคือใช้อำนาจบังคับภรรยาได้ ภรรยาแสดงความคิดเห็นแย้งไม่ได้ หรือไม่ก็ฝ่ายหญิงคิดว่าต้องรักษาศักดิ์ศรีของความเป็นหญิงโดยจะต้องเถียงในทุกเรื่อง ถ้าเป็นวัยรุ่นมองหน้ากันหน่อยเดียวก็คิดว่าหมิ่นศักดิ์ศรี ฉะนั้นศักดิ์ศรีในนิยามของเขาคือ ใครมาขัดตา ขัดหู ขัดใจตนไม่ได้ นั่นไม่ใช่เรื่องของศักดิ์ศรีแต่เป็นเรื่องของความหยิ่งที่ยกตัวเองว่าเหนือกว่าผู้อื่น
เพื่อที่จะให้เรื่องของศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์มีกรอบที่ถูกต้อง แหล่งที่ดีที่สุดมนุษย์เรียนรู้และรับการหล่อหลอมคือ ที่ครอบครัว เริ่มตั้งแต่พ่อแม่มีความรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อเริ่มรู้ว่าได้เป็นพ่อคนแม่คน เขาภูมิใจในลูกที่กำลังจะเกิดไม่ว่าจะเป็นเพศใด และเมื่อเขาเกิดมาแล้วเขาได้รับการปฏิบัติอย่างดี คือได้รับความอบอุ่น ไม่ถูกกระทำทารุณไม่ว่าด้วยวาจาหรือการกระทำ ไม่ถูกอบรมสั่งสอนในทางที่ผิดแต่สนับสนุนให้เขาเรียนรู้จักการเลือกการตัดสินใจด้วยตัวเขาเอง เด็กนั้นจะเติบโตจากแบบอย่างที่ดีของพ่อแม่ เขาจะเติบใหญ่ด้วยอารมณ์ที่เข้มแข็งและจิตใจพร้อมที่จะเผชิญโลกที่เปลี่ยนแปลงได้
สำหรับคริสเตียนจะให้ความสำคัญการศึกษา เรียนรู้ และปลูกฝังพระคำของพระเจ้าเพราะพระคำช่วยพัฒนาแนวคิดที่ถูกต้องช่วยให้แต่ละคนสามารถแยกแยะความดีความชั่ว พระคำให้ปัญญาให้รู้ว่าอะไรคือความดีและอะไรเป็นความชั่ว อะไรที่ควรทำและอะไรคือสิ่งละเว้น พระคำให้ปัญญาเลือกทำแต่สิ่งที่ดี จงเลือกทำแต่สิ่งดีๆ หนีจากการชั่วร้ายด้วยการเลือกและมีความตั้งใจด้วยตนเอง นี่แหละศักดิ์ศรีของมนุษย์
| |||