ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตลับเทป"

| ชื่อ = ตลับเทป

'''ตลับเทป''' ({{Lang-en|Compact Cassette}}) หรือมักเรียกโดยส่วนใหญ่ย่อว่า ''เทป'' มักหมายถึงเทปเสียงหรือเทปเพลง คือรูปแบบการบันทึกเสียงลงสื่อรูปแบบหนึ่งโดยใช้เทปแม่เหล็ก เทปมีขนาดเล็กสามารถพกพาได้อย่างสะดวก ใช้งานตั้งแต่บันทึกเสียงในบ้าง ถึงเก็บข้อมูลต่าง ๆ ใน[[ไมโครคอมพิวเตอร์]]ในช่วงแรก ระหว่างต้นทศวรรษ 1970 และปลายทศวรรษ 1990 เทปคาสเซตต์เป็นหนึ่งในสองอย่างที่มักใช้ในการบันทึกเสียงเพลง ควบคู่ไปกับ[[แผ่นเสียง]] ซึ่งต่อมามักใช้เป็น[[ซีดี]]แทน<ref name=Daniel>{{cite book|author=Eric D. Daniel, C. Dennis Mee, Mark H. Clark|title=Magnetic Recording: The First 100 Years| year=1999|publisher=The Institute of Electrical and Electronics Engineers|id= ISBN 0-7803-4709-9}}</ref>

ฟิลิปส์แนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่ในรูปแบบ "เทปเพลงเสียงขนาดกลาง" สำหรับเครื่องเล่นเพลงในยุโรปในปี พ.ศ. 2506 และในสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2507 ภายใต้เครื่องหมายการค้า "คอมแพ็คแคสเซต" ในเวลานั้นมีหลายทางเลือกสำหรับเทปแม่เหล็ก แต่เทปได้รับความนิยมอย่างมาก ซึ่งเป็นผลมาจากการตัดสินใจของฟิลิปส์ (ภายใต้การกดดันจากโซนี่) ที่จะลงนามในสัญญาไม่เก็บค่าบริการ ทำให้เทปได้รับความนิยมอย่างมาก

ในประเทศตะวันตกหลายประเทศ ตลาดเทปเสื่อมความนิยมอย่างรวดเร็ว หลังจากการได้รับความนิยมสูงสุดในช่วงทศวรรษ 1980 โดยภายหลังได้มี [[ซีดี]] ขึ้นมาแทนที่ ทำให้เทปเสื่อมความนิยม โดยในปี พ.ศ. 2544 มียอดขายเทปเพียงร้อยละ 4 จากการขายเพลงทั้งหมด ยอดขายเทปเพลงเสียงในสหรัฐอเมริกาตกลงจากในปี พ.ศ. 2533 ยอดขาย 442 ล้านม้วน เหลือเพียง 700,000 ม้วนในปี พ.ศ. 2549