ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หม่อมหลวงมานิจ ชุมสาย"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
substituteTemplate
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
substituteTemplate
บรรทัด 39:
|จำนวนหน้า=
}}
</ref> มีน้องสาวคือ [[หม่อมหลวงอนงค์ นิลอุบล]] <ref>ปราโมทย์ นาครทรรพ, ดับเครื่องชนทักษิณ (2) , ผู้จัดการรายวัน 9 กรกฎาคม 2549</ref> เกิดที่[[จังหวัดฉะเชิงเทรา]] จบชั้นมัธยม 8 จาก[[โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย]] และได้รับพระราชทาน[[ทุนเล่าเรียนหลวง]] ไปศึกษา[[อักษรศาสตร์]]จาก ทรินิตี้คอลเลจ [[มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์]] สำเร็จการศึกษาเมื่อปี พ.ศ. 2476 กลับมารับราชการ[[กระทรวงศึกษาธิการ]] และเป็นอาจารย์สอนที่[[จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]] [[โรงเรียนหอวัง]] [[โรงเรียนอุดรพิทยานุกูล]] และแต่งตำรา พร้อมกับร่างหลักสูตรการเรียนการสอน ก่อตั้ง[[โรงเรียนอนุบาลละอออุทิศ]] และก่อตั้งโรงเรียนฝึกหัดครู และแผนกฝึกหัดครูมัธยม หลายแห่ง เช่นที่ [[มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม|วังจันทรเกษม]] [[มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา|บ้านสมเด็จเจ้าพระยา]] [[โรงเรียนสตรีเพชรบุรี]] [[มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา|สวนสุนันทา]] [[มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร|โรงเรียนฝึกหัดครูประสานมิตร]] <ref>{{usersubst:ผู้ใช้:2T/ref/เสี้ยวศตวรรษ}}</ref>
ในปี [[พ.ศ. 2493]] หม่อมหลวงมานิจ ชุมสาย รับหน้าที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของ[[องค์การยูเนสโก]] ประจำอยู่ที่[[กรุงปารีส]] ทำหน้าที่วางโครงการช่วยเหลือด้านการศึกษาใน[[ประเทศด้อยพัฒนา]] โดยเฉพาะในประเทศไทย และภูมิภาคใกล้เคียง และย้ายมาประจำที่กรุงเทพในตำแหน่งรองผู้อำนวยการประจำภูมิภาคเอเชีย เป็นผู้จัดทำโครงการในการก่อตั้งมหาวิทยาลัยแห่งภูมิภาค[[ภาคอีสาน]]ขึ้น คือ [[มหาวิทยาลัยขอนแก่น]] และคณะศึกษาศาสตร์ [[มหาวิทยาลัยเชียงใหม่]] <ref>{{อ้างหนังสือ