ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อบ ไชยวสุ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล substituteTemplate |
||
บรรทัด 29:
'''อบ ไชยวสุ''' ([[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2444]] – [[2 ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2540]]) <ref>[http://www.matichon.co.th/art/art.php?srctag=0608010849&srcday=2006/08/01&search=no ครูอบ ไชยวสุ คุรุวรรณศิลป์แห่งสยามประเทศ]</ref> ครูสอนภาษาไทย นักหนังสือพิมพ์ นักเขียนเรื่องสั้นแนวชวนหัว เจ้าของนามปากกา '''ฮิวเมอริสต์''' และ '''L.ก.ฮ.''' ได้รับการยกย่องเป็นผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น [[รางวัลพระเกี้ยวทองคำ]] และรับการเชิดชูเกียรติเป็น[[ศิลปินแห่งชาติ]] สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) ประจำปีพุทธศักราช 2529 <ref>[http://www2.srp.ac.th/~s40544/artist/00.htm นายอบ ไชยวสุ (ฮิวเมอริสต์) ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสดี) ปี 2529]</ref>
อบ ไชยวสุ เกิดที่บ้านตำบลคลองสำเหร่ ฝั่งธนบุรี เป็นบุตรคนโตในจำนวน 8 คนของหลวงรัตนเทพพลารักษ์ (เชย) กับนางเที่ยง ไชยวสุ บิดาเคยรับราชการเป็นพระพี่เลี้ยง[[สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ]] <ref name="100น">{{
|ผู้แต่ง=ประทีป เหมือนนิล
|ชื่อหนังสือ=100 นักประพันธ์ไทย
|URL=
|จังหวัด=กรุงเทพ
|พิมพ์ที่=สุวีริยาสาส์น
|ปี=2542
|หน้า=479
|ISBN=974-8267-78-4
}}
</ref> จบการศึกษาจากโรงเรียนวัดชนะสงคราม โรงเรียนวัดราชบพิธ [[โรงเรียนเทพศิรินทร์]] แล้วรับราชการเป็นครูสอนวิชาภาษาไทย จากนั้นทำงานเป็นบรรณาธิการ นักหนังสือพิมพ์ นักภาษาและนักประพันธ์ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มนักประพันธ์ชื่อคณะ “สุภาพบุรุษ” เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2472 ออกหนังสือรายปักษ์ชื่อ “สุภาพบุรุษ” ร่วมกับ [[กุหลาบ สายประดิษฐ์]] [[มาลัย ชูพินิจ]] [[โชติ แพร่พันธ์]] <ref>http://witayakornclub.wordpress.com/</ref>
งานเขียนของอบ ไชยวสุ แบ่งได้เป็น 3 แนว คือเรื่องเชิงหรรษา เรื่องเกี่ยวกับภาษาไทย และเรื่องแปล โดยใช้นามปากกาแยกโดยเฉพาะสำหรับงานเขียนแต่ละประเภท คือ "อบ ไชยวสุ" ใช้เขียนเรื่องสั้น, "ฮิวเมอริสต์" ใช้เขียนเรื่องชวนหัว หัสคดี, "L.ก.ฮ." ใช้เขียนเพื่อสะกิด หยอกเย้าคนที่เขียนภาษาไทยอย่างผิดๆ (L.ก.ฮ. อ่านออกเสียงเหมือน "[[แอลกอฮอล์]]" เป็นการล้อเลียนตัวเอง) และ "นายฮูก สุราสิวดี" ใช้เขียนบทความเบาสมอง
| |||