ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าวอนจงแห่งโครยอ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
NewFrontierHistoryThai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
NewFrontierHistoryThai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 6:
ขุนนางฝ่ายทหารชื่ออิมยอน (임연, 林衍) ไม่พอใจที่พระเจ้าวอนจงทรงมีนโยบายเป็นมิตรกับ[[มองโกล]]<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C06/E0605.htm</ref> จึงก่อการกบฎยึดอำนาจจากพระเจ้าวอนจงในค.ศ. 1269 อิมยอนพยายามจะลดอิทธิพลของมองโกลไปจากราชสำนักโครยอ แต่เสียชีวิตไปเสียก่อนในค.ศ. 1270 บุตรชายคืออิมยูมู (임유무, 林惟茂) จึงขึ้นมามีอำนาจแทนบิดา องค์ชายรัชทายาทซึ่งอยู่ที่เมืองปักกิ่งได้ขอให้[[กุบไลข่าน]] (Kublai Khan) ส่งทัพมาปราบกบฎในปีเดียวกัน อิมยูมูถูกสังหารในการรบ
 
ในค.ศ. 1270 พระเจ้าวอนจงทรงยอมให้อาณาจักรโครยอตกเป็นเมืองขึ้นของมองโกลอย่างเป็นทางการ โดยทรงทำตามข้อเรียกร้องของกุบไลข่านโดยการย้ายเมืองหลวงกลับ[[แคซอง]] ยกมณฑลทงนยอง (동녕부, 東寧府) ให้มองโกล และทรงยุบ''ซัมบยอลโช'' (삼별초, 三別抄) ซึ่งเป็นหน่วยงานทหารที่สำคัญในสมัยเผด็จการทหาร ทำให้ทหารใน''ซัมบยอลโช'' นำโดยแพจุงซุน (배중손, 裵仲孫) ก่อการกบฎขัดขวางมิให้พระเจ้าวอนจงเสด็จไปยังเมืองแคซอง เรียกว่า [[กบฎซัมบยอลโช]] เป็นโจรสลัดปล้นสะดมเมืองท่าต่างๆ มีฐานที่มั่นอยู๋ที่เกาะทัมนาอยู๋ที่[[เกาะทัมนา]] (탐라, 耽羅) กุบไลข่านจึงส่งทัพมองโกลเข้ามาปราบกบฎซัมบยอลโชที่เกาะทัมนาจนราบคาบในค.ศ. 1272
 
ในค.ศ. 1271 กุบไลข่านตั้ง[[ราชวงศ์หยวน]] เป็นพระจักรพรรดิหยวนซื่อจู พระจักรพรรดิทรงสถาปนาพระเจ้าวอนจงเป็น '''พระเจ้าชุงกยอง''' (충경왕, 忠敬王) เป็นกษัตริย์ประเทศราชของราชวงศ์หยวน และในค.ศ. 1274 พระเจ้าวอนจงได้สู่ขอพระธิดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูพระนามว่า Khutugh beki มาอภิเษกกับองค์ชายรัชทายาทวังชิม (왕심, 王諶 ภายหลังเป็น[[พระเจ้าชุงยอล]]) พระเจ้าวอนจงสวรรคตในค.ศ. 1274 เป็นกษัตริย์ราชวงศ์โครยอองค์สุดท้ายที่มีพระนามที่พระสุสาน พระโอรสองค์ชายรัชทายาทที่อยู่เมืองปักกิ่งกลับมาชึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าชุงยอล (충렬왕, 忠烈王)