ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระแก้ว"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล สังคายนาวิกิพีเดียไทยรอบ 2 +เก็บกวาดด้วยสจห. |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
ในอดีต มีภูเขาอยู่ลูกหนึ่ง ตั้งอยู่หน้าสถานีรถไฟชุมทางทุ่งสง ชาวบ้านในระแวกนั้นเรียกภูเขาลูกนั้นว่า เขาดีปลี ได้ฟังต่อ ๆ กันมาว่า ถ้าหากผู้ใดขึ้นไปบนภูเขาลูกนี้แล้ว บางคนจะพบเห็นต้นและดอกดีปลีขนาดใหญ่ผิดปกติมากและถ้าใครเก็บดอกดีปลีเพื่อจะนำกลับไปบ้าน ก็จะเกิดอาถรรพ์ เดินหลงทางกลับลงจากภูเขาไม่ได้ ต้องเดินวกไปวนมาอยู่บนภูเขานั้น แต่เมื่อนำดอกดีปลีนั้นตั้งไว้ที่ต้นแล้ว ก็จะพบทางลงจากภูเขากลับลงได้ ชาวบ้านจึงเรียกภูเขาลูกนี้ว่า เขาดีปลี
คำว่า “ ดีปลี ” หมายถึง พืชชนิดหนึ่งซึ่งชาวบ้านปักษ์ใต้เรียกว่า ดีปลี มีรสเผ็ดร้อน อยู่ในสกุลเดียวกันกับพริกนั้นเอง มีประโยชน์สำหรับใช้ประกอบเป็นเครื่องปรุงอาหาร เช่น แกงเผ็ด หรือตำน้ำพริก ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๗๐ เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ได้ตรวจการคณะสงฆ์ อ.ทุ่งสง ในครั้งนั้น ท่านพระอุดมศีลาจารย์ (ช่วย) วัดโคกหม้อ หรือวัดชัยชุมพล เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ได้นิมนต์เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ตรวจดูสถานที่เชิงเขาดีปลีแห่งนี้ เห็นว่าเป็นสถานที่สมควรจัดให้เป็นที่อยู่ของพระสงฆ์ จึงได้ชวนชาวบ้านที่อยู่ใกล้เขาดีปลีมาประชุมกัน ที่ประชุมตกลงให้สร้างวัดขึ้น ณ ที่นี้ และให้เรียกภูเขาลูกนี้ว่า ภูเขาปรีดี ที่ตั้งวัดก็ให้เรียกว่า วัดเขาปรีดี ชาวบ้านต่างก็มีความสบายใจที่ได้สร้างวัดขึ้น และมีความพอใจกับชื่อของวัดและภูเขาปรีดีดังกล่าว เจ้าคณะอำเภอทุ่งสงในสมัยนั้นได้มอบหมายให้พระครูอินโทปมคุณ เจ้าอาวาสวัดเขากลาย ได้ช่วยพัฒนาวัดเขาปรีดี แห่งนี้โดยส่งพระสงฆ์มาอยู่เป็นผู้นำ ตามทราบชื่อพระสงฆ์นั้น ดังนี้
๑. พระจัน
๒. พระหนู
๔. พระทอง
๕. พระดำ
อยู่ต่อมาสมัยพระครูอุดมศีลาจารย์ (เย็น)วัดโคกสะท้อน เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ท่านได้ส่งพระมหาบุญมี (พระครูจันทวุฒิคุณ) พระประภาส พระเทียบ เป็นเจ้าอาวาส รูปต่อมา
แต่สภาพของวัดก็ยังไม่ได้รับการพัฒนาเท่าที่ควร เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๒ พระเทียบได้ลาจากเจ้าอาวาส กลับไปอยู่ที่อำเภอฉวาง ซึ่งเป็นวัดเดิมของท่าน จึงเป็นเหตุให้วัดเขาปรีดีว่างจากเจ้าอาวาส สภาพวัดก็ขาดการพัฒนา กลายเป็นที่กลบอยู่ของพวกมิจฉาชีพ คณะรถไฟทุ่งสง คณะเทศบาลตำบลปากแพรก และคณะผู้มีจิตศรัทธาหลายท่าน ไปอาราธนาพระสงฆ์จากวัดชายนา ซึ่งเป็นสำนักกัมมัฏฐาน อยู่ที่ อ.เมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งมีพระครูภาวนานุศาสก์ ( หลวงพ่อแป้น ธมฺมธโร ) เป็นพระอาจารย์ใหญ่ ) ฝ่ายกัมมัฏฐาน ท่านได้ส่งพระสงฆ์ จำนวน ๗ รูป สามเณร ๑ รูป ให้มาอยู่ที่วัดเขาปรีดี เมื่อวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๒๒
นำโดยพระครูจารุวรรณโสภิต สมัยนั้นยังมีชื่อเดิมอยู่ว่า พระชะอ้อน จารุวณฺโณ เมื่อท่านมาอยู่ก็ได้เริ่มพัฒนา โดยถือหลักว่า พัฒนาคน พัฒนาตน พัฒนาวัด และได้กระทำอย่างนี้มาโดยตลอด ด้านการพัฒนาคน ได้เริ่มโครงการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๒๘ ถึงปัจจุบัน ก็ยังต่อเนื่องกันอยู่มีนักเรียนสมัครบรรพชาแต่ละปีเป็นจำนวนมาก
ด้านสงเคราะห์ ได้ตั้งกองทุนมูลนิธิประชาปรีดี ขึ้น เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๖ และรับการจดทะเบียนเมื่อปี ๒๕๒๘ ปัจจุบันได้มีทุนอยู่พอประมาณเพื่อที่จะนำดอกผลแต่ละปีมาใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้
ด้านการพัฒนาภายในวัด ได้ขยายเขตวัด จากเดิมมีอยู่ ๖ ไร่เศษ ปัจจุบันขยายออกไปเป็น ๑๕ ไร่เศษ ในอนาคตจะพยายามขยายให้ได้รอบภูเขา เพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติไว้ ด้านก่อสร้างศาสนวัตถุ ได้ก่อสร้างกำแพง บูรณะศาลาเก่า หอฉัน สร้างกุฏิสงฆ์ สร้างศาลาเอนกประสงค์ สุขา ซุ้มประตู อุโบสถ และในปัจจุบันได้ก่อตั้งสถานีวิทยุเพื่อส่งเสริมพระพุทธศาสนา เพื่อเผยแผ่พระธรรมด้วย
เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ได้รับบริจาคที่ดินจากนายม้วน – นางสมจิต จรจรัส บ้านคลองโอม อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราช จำนวน ๒๑ ไร่ และขยายออกเป็น ๕๐ ไร่ในปัจจุบัน เพื่อเป็นธรณีสงฆ์ของวัดเขาปรีดี และได้พัฒนาขึ้นตลอดมา เพื่อเป็นที่ปฏิบัติธรรมแก่ผู้ต้องการความสงบ
ในอดีต มีภูเขาอยู่ลูกหนึ่ง ตั้งอยู่หน้าสถานีรถไฟชุมทางทุ่งสง ชาวบ้านในระแวกนั้นเรียกภูเขาลูกนั้นว่า เขาดีปลี ได้ฟังต่อ ๆ กันมาว่า ถ้าหากผู้ใดขึ้นไปบนภูเขาลูกนี้แล้ว บางคนจะพบเห็นต้นและดอกดีปลีขนาดใหญ่ผิดปกติมากและถ้าใครเก็บดอกดีปลีเพื่อจะนำกลับไปบ้าน ก็จะเกิดอาถรรพ์ เดินหลงทางกลับลงจากภูเขาไม่ได้ ต้องเดินวกไปวนมาอยู่บนภูเขานั้น แต่เมื่อนำดอกดีปลีนั้นตั้งไว้ที่ต้นแล้ว ก็จะพบทางลงจากภูเขากลับลงได้ ชาวบ้านจึงเรียกภูเขาลูกนี้ว่า เขาดีปลี
คำว่า “ ดีปลี ” หมายถึง พืชชนิดหนึ่งซึ่งชาวบ้านปักษ์ใต้เรียกว่า ดีปลี มีรสเผ็ดร้อน อยู่ในสกุลเดียวกันกับพริกนั้นเอง มีประโยชน์สำหรับใช้ประกอบเป็นเครื่องปรุงอาหาร เช่น แกงเผ็ด หรือตำน้ำพริก ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๗๐ เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ได้ตรวจการคณะสงฆ์ อ.ทุ่งสง ในครั้งนั้น ท่านพระอุดมศีลาจารย์ (ช่วย) วัดโคกหม้อ หรือวัดชัยชุมพล เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ได้นิมนต์เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช ตรวจดูสถานที่เชิงเขาดีปลีแห่งนี้ เห็นว่าเป็นสถานที่สมควรจัดให้เป็นที่อยู่ของพระสงฆ์ จึงได้ชวนชาวบ้านที่อยู่ใกล้เขาดีปลีมาประชุมกัน ที่ประชุมตกลงให้สร้างวัดขึ้น ณ ที่นี้ และให้เรียกภูเขาลูกนี้ว่า ภูเขาปรีดี ที่ตั้งวัดก็ให้เรียกว่า วัดเขาปรีดี ชาวบ้านต่างก็มีความสบายใจที่ได้สร้างวัดขึ้น และมีความพอใจกับชื่อของวัดและภูเขาปรีดีดังกล่าว เจ้าคณะอำเภอทุ่งสงในสมัยนั้นได้มอบหมายให้พระครูอินโทปมคุณ เจ้าอาวาสวัดเขากลาย ได้ช่วยพัฒนาวัดเขาปรีดี แห่งนี้โดยส่งพระสงฆ์มาอยู่เป็นผู้นำ ตามทราบชื่อพระสงฆ์นั้น ดังนี้
๑. พระจัน
๒. พระหนู
๓. พระคล้าย
๔. พระทอง
๕. พระดำ
อยู่ต่อมาสมัยพระครูอุดมศีลาจารย์ (เย็น)วัดโคกสะท้อน เป็นเจ้าคณะอำเภอทุ่งสง ท่านได้ส่งพระมหาบุญมี (พระครูจันทวุฒิคุณ) พระประภาส พระเทียบ เป็นเจ้าอาวาส รูปต่อมา
แต่สภาพของวัดก็ยังไม่ได้รับการพัฒนาเท่าที่ควร เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๒ พระเทียบได้ลาจากเจ้าอาวาส กลับไปอยู่ที่อำเภอฉวาง ซึ่งเป็นวัดเดิมของท่าน จึงเป็นเหตุให้วัดเขาปรีดีว่างจากเจ้าอาวาส สภาพวัดก็ขาดการพัฒนา กลายเป็นที่กลบอยู่ของพวกมิจฉาชีพ คณะรถไฟทุ่งสง คณะเทศบาลตำบลปากแพรก และคณะผู้มีจิตศรัทธาหลายท่าน ไปอาราธนาพระสงฆ์จากวัดชายนา ซึ่งเป็นสำนักกัมมัฏฐาน อยู่ที่ อ.เมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งมีพระครูภาวนานุศาสก์ ( หลวงพ่อแป้น ธมฺมธโร ) เป็นพระอาจารย์ใหญ่ ) ฝ่ายกัมมัฏฐาน ท่านได้ส่งพระสงฆ์ จำนวน ๗ รูป สามเณร ๑ รูป ให้มาอยู่ที่วัดเขาปรีดี เมื่อวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๒๒
นำโดยพระครูจารุวรรณโสภิต สมัยนั้นยังมีชื่อเดิมอยู่ว่า พระชะอ้อน จารุวณฺโณ เมื่อท่านมาอยู่ก็ได้เริ่มพัฒนา โดยถือหลักว่า พัฒนาคน พัฒนาตน พัฒนาวัด และได้กระทำอย่างนี้มาโดยตลอด ด้านการพัฒนาคน ได้เริ่มโครงการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๒๘ ถึงปัจจุบัน ก็ยังต่อเนื่องกันอยู่มีนักเรียนสมัครบรรพชาแต่ละปีเป็นจำนวนมาก
ด้านสงเคราะห์ ได้ตั้งกองทุนมูลนิธิประชาปรีดี ขึ้น เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๖ และรับการจดทะเบียนเมื่อปี ๒๕๒๘ ปัจจุบันได้มีทุนอยู่พอประมาณเพื่อที่จะนำดอกผลแต่ละปีมาใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้
ด้านการพัฒนาภายในวัด ได้ขยายเขตวัด จากเดิมมีอยู่ ๖ ไร่เศษ ปัจจุบันขยายออกไปเป็น ๑๕ ไร่เศษ ในอนาคตจะพยายามขยายให้ได้รอบภูเขา เพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติไว้ ด้านก่อสร้างศาสนวัตถุ ได้ก่อสร้างกำแพง บูรณะศาลาเก่า หอฉัน สร้างกุฏิสงฆ์ สร้างศาลาเอนกประสงค์ สุขา ซุ้มประตู อุโบสถ และในปัจจุบันได้ก่อตั้งสถานีวิทยุเพื่อส่งเสริมพระพุทธศาสนา เพื่อเผยแผ่พระธรรมด้วย
เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ได้รับบริจาคที่ดินจากนายม้วน – นางสมจิต จรจรัส บ้านคลองโอม อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราช จำนวน ๒๑ ไร่ และขยายออกเป็น ๕๐ ไร่ในปัจจุบัน เพื่อเป็นธรณีสงฆ์ของวัดเขาปรีดี และได้พัฒนาขึ้นตลอดมา เพื่อเป็นที่ปฏิบัติธรรมแก่ผู้ต้องการความสงบ
| |||