ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศิลปะแองโกล-แซกซัน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 29:
หนังสือวิจิตรที่รวมทั้ง “''[[Benedictional of St. Æthelwold|หนังสือประทานพรเซนต์เอเธลโวลด์]]''” ที่มีพื้นฐานมาจากลักษณะงานศิลปะและรูปลักษณ์ที่ใช้ในงานศิลปะเกาะ, [[Carolingian art|ศิลปะคาโรแล็งเชียง]] และ [[ศิลปะไบแซนไทน์]] ในคริสต์ศตวรรษที่ 11 ก็ได้มีการวิวัฒนาการ 'สกุลศิลปะแบบ[[วินเชสเตอร์]]' ขึ้นที่เป็นการรวมระหว่างธรรมเนียมนิยมของการประดับประดาแบบทางตอนเหนือเข้ากับธรรมเนียมนิยมรูปลักษณ์ของเมดิเตอร์เรเนียน ที่เห็นได้ในงาน 'Leofric Missal'<ref>Oxford, Bodleian Library, MS Bodl, 579</ref> งานเขียนภาพประกอบของแองโกล-แซ็กซอนก็ได้แก่งานวาดด้วยปากกาที่มีชีวิตชีวา เช่นงานชิ้นสำคัญ “''[[หนังสือเพลงสวดสดุดีอูเทร็คท์]]''” แบบคาโรแล็งเชียงของแคนเตอร์บรีที่เขียนขึ้นเมื่อราว ค.ศ. 1000 และ “''[[Harley Psalter|หนังสือสวดมนต์ฮาร์ลีย์]]''” ซึ่งเป็นงานก็อปปีของหนังสือสวดมนต์อูเทร็ชท์ ตัวอย่างดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่เพิ่มมากขึ้นของวัฒนธรรมแองโกล-แซ็กซอนที่เข้ามารับอิทธิพลของการขยายตัวของงานแบบละตินของยุโรปยุคกลาง ภาพวาดแองโกล-แซ็กซอนมามีอิทธิพลต่อทางตอนเหนือของฝรั่งเศสเป็นอันมากตลอดคริสต์ศตวรรษที่ 11 ที่เรียกกันว่า 'สกุลศิลปะช่องแคบ' (Channel school)
งานที่เห็นจะเป็นงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของศิลปะแองโกล-แซ็กซอนก็เห็นจะเป็นงาน[[ผ้าปักบายู]]ที่เป็นงานที่จ้างโดยชาว[[แองโกล-นอร์มัน]] โดยว่าจ้างช่างชาวอังกฤษที่ปักงานแบบแองโกล-แซ็กซอน นอกจากนั้นศิลปินแองโกล-แซ็กซอนยังทำงานเขียน[[จิตรกรรมฝาผนัง]], [[stone carving|งานสลักหิน]], [[ivory carving|งานสลักงาช้าง]] และ [[bone carving|งานสลักกระดูก]]วาฬ (โดยเฉพาะ[[
รูปลักษณ์ที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยแองโกล-แซ็กซอนที่รวมทั้งสัตว์ที่มีปากเป็น[[Hellmouth|ปากนรก]] (Hellmouth) และ [[อัสสัมชัญของพระเยซู|การเสด็จขึ้นสวรรค์ของพระเยซู]]ที่แสดงส่วนที่เป็นเพียงขาและเท้าตอนบนของภาพที่เกือบจะถูกกลืนหายสู่เบื้องบน รูปลักษณ์ทั้งสองแบบดังกล่าวได้รับการนำไปใช้โดยทั่วไปในยุโรปต่อมา
|