ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ากึนโชโก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 9:
}}
 
'''พระเจ้ากึนโชโก''' (Geunchogo) (?-375, r. 346-375) กษัตริย์องค์ที่ 13แห่ง[[อาณาจักรแพกเจ]]หนึ่งใน[[สามก๊กแห่งเกาหลี]]<ref>[[Il-yeon]]: ''Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea'', translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). ISBN 1596543485</ref> ทรงเป็นกษัตริย์ที่แข็งแกร่งของ[[อาณาจักรแพกเจ]]
 
== พระราชประวัติ ==
บรรทัด 15:
 
== สร้างความเข็มแข้งและพระราชอำนาจ ==
เมื่อพระองค์ขึ้นครองราชย์ทรงลดอำนาจของเหล่าชนชั้นสูงลง เนื่องจากชนชั้นสูงมีอำนาจมากมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าบีรยู และทรงตั้งระบบปกครองท้องถิ่นขึ้นตามหัวเมืองต่างๆทรงก่อตั้งศาลขึ้น พระองค์ทรงอภิเสกพระมเหสีที่มาจากตระกูลจิน พระองค์ทรงย้ายเมืองหลวงไปที่เมืองฮันซาน<ref>[[Il-yeon]]: ''Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea'', translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). ISBN 1596543485</ref> ปัจจุบัน คือ[[กรุงโซล]]
 
== ขยายอาณาเขต ==
บรรทัด 31:
พระเจ้ากึนโชโกทรงรับวัฒนธรรมต่างๆมาจาก[[จีน]] ในสมัย[[ราชวงศ์จิน]]ปกครองประเทศจีน ใน [[ค.ศ. 372]] [[ราชวงศ์จิน]]ส่งทูตมายัง[[อาณาจักรแพกเจ]]และพระเจ้ากึนโชโกก็ส่งทูตไปที่อาณาจักรจินด้วย พระเจ้ากึนโชโกทรงสร้างความสัมพันธ์กับ[[อาณาจักรนังนัง]]ด้วย ทำให้สมัยของพระองค์เข็มแข็งมาก
 
ในสมัยพระเจ้ากึนโชโก[[อาณาจักรแพกเจ]]เปิดทำการค้ากับประเทศ[[จีน]]และประเทศ[[ญี่ปุ่น]] เรียกว่าการค้าสามเหลี่ยมมีศูนย์กลางอยู่ที่[[อาณาจักรแพกเจ]] ที่ครั้งแรกการค้าอยู่ในการควบคุมของพระจักรพรรดิอาณาจักรจิน แต่หลังจากอาณาจักรจินไม่สามารถควบคุม[[อาณาจักรนังนัง]] [[เผ่าซ่งนู๋]] และ[[เผ่าเสี้ยนเป่ย]] ทำให้การค้าส่วนใหญ่ควบคุมโดย[[อาณาจักรแพกเจ]] การค้ากับอาณาจักรทางเหนือต้องใช้เกวียนเป็นพาหนะเนื่องจากเรือไม่เหมาะสม [[อาณาจักรแพกเจ]]จัดตั้งศูนย์การค้าขึ้นที่[[อาณาจักรนังนัง]] แพกเจส่งทูตไปที่[[ญี่ปุ่นเกาะคิวชู]]ด้วย และของ[[อาณาจักรแพกเจญี่ปุ่น]]ด้วย ซึ่งได้ขยายอำนาจทางการกลายมาเป็นศูนย์กลางการค้าไปยังในเอเชียเหนือทั้งหมดด้วยตะวันออก<ref>http://kdaq.empas.com/koreandb/history/kpeople/person_view.html?n=9587&in=29204#his http://100.naver.com/100.nhn?docid=26587</ref>
 
[[อาณาจักรแพกเจ]]ได้ส่งทูตไปเผยแพร่วัฒนธรรมของ[[อาณาจักรแพกเจ]]ไปยัง[[ญี่ปุ่น]]ในยุคยามาโตด้วย ปัจจุบันมีหลักฐานอยู่ที่[[ญี่ปุ่น]]ด้วยคือดาบเจ็ดเขี้ยวของ[[อาณาจักรแพกเจ]] ที่พระเจ้ากึนโชโกมอบให้กับผู้ว่ายามาโต พระเจ้ากึนโชโกได้ส่งทูตไปยัง[[ญี่ปุ่น]]อีกเพื่อเผยแพร่[[พุทธศาสนา]] [[ลัทธิขงจื๊อ]]และอักษรจีนด้วย
บรรทัด 38:
[[ไฟล์:Bangasayusang.jpg|thumb|125px|left|[[Bangasayusang]]]]
[[อาณาจักรแพกเจ]]มีวัฒนธรรมเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองโดยได้รับการถ่ายทอดวัฒนธรรมมาจาก[[ประเทศจีน]]แล้วหลอมรวมเป็นวัฒนธรรมของตนเอง แล้วถ่ายทอดต่อไปยัง[[ญี่ปุ่น]]
 
 
 
== แหล่งอ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}
{{reflist}}
*1. ^ Il-yeon: Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea, translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). ISBN 1596543485
*2. ^ Il-yeon: Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea, translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). ISBN 1596543485
*3. ^ http://kdaq.empas.com/koreandb/history/kpeople/person_view.html?n=9587&in=29204#his http://100.naver.com/100.nhn?docid=26587
 
[[Category:Baekje rulers]]