ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอโกรกพระ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Aaroadsthai (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 27:
== ประวัติ ==
โกรกพระแต่เดิมนั้นชื่ออำเภอเนินศาลา ตั้งอยู่ที่ตำบลเนินศาลา เมื่อ ร.ศ.113 (พ.ศ.2431) ในสมัยรัชกาลที่ 5 แต่เนื่องจากการติดต่อคมนาคมของประชาชนในสมัยนั้น อาศัยการเดินทางโดยทางเรือเป็นส่วนใหญ่
สถานที่ตั้งอำเภอเดิมไม่สะดวกในการติดต่อจึงได้ย้ายมาตั้งที่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาด้านฝั่งตะวันตก ที่บ้านโกรกพระ
จึงมีการเปลี่ยนชื่อเป็นอำเภอโกรกพระ เมื่อ ร.ศ. 118 หรือ (พ.ศ. 2442)
คำว่า"โกรกพระ" มีตำนานเล่าสืบต่อกันมาว่า ในการเดินทางไปมาของอำเภอโกรกพระแสนจะลำบากมาก มีทางเดียวคือทางน้ำโดยการใช้เรือ มีแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นสายหลัก น้ำในแต่ละช่วงนั้นไหลแรงและเชี่ยวมาก มีเรื่องเล่าว่า มีชาวบ้านหลายคนได้นำพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์หนึ่งลงแพจากทางเหนือสู่ทางใต้เพื่อนำมาสักการะบูชา ขณะที่ล่องแพมาถึงบริเวณนั้น แพได้แตก พระพุทธรูปจมลงใต้น้ำ ชาวบ้านเสียดายพระพุทธรูปเป็นอย่างมาก ได้พยายามช่วยกันหาวิธีที่จะนำขึ้นจากน้ำให้ได้ จึงได้ ้ทำพิธีใช้เวทมนต์คาถาจุดเทียนปักบนแพเพื่อหาทิศทางของพระพุทธรูป แต่เทียนก็ลอยตามพระพุทธรูปเคลื่อนย้ายไปมาอยู่เรื่อย ๆ แต่ก็ไม่สามารถนำขึ้นมาได้เพราะเวทมนต์ คาถายังขลังไม่พอ ประกอบกับมีชาวบ้านแห่แหนมาดูพิธีดังกล่าวมากมายจึงเป็นเหตุให้พิธีแตก จึงได้ล้มเลิกที่จะนำพระพุทธรูปขึ้นจากน้ำ จึงเชื่อกันว่า พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงจมอยู่ใต้น้ำตรงบริเวณนั้น คำว่า“โกรกพระ” จึงเป็นชื่อของอำเภอโกรกพระตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ส่วนคำว่า"สวนสวย" แสดงความหมายว่า อำเภอโกรกพระมีสวนที่ปลูกผลไม้นานาชนิด มีรสหอมหวาน คุณภาพดี อันได้แก่ ละมุด กล้วย มะละกอ กระท้อน ฝรั่งมะม่วง เป็นต้น
และ"บึงงาม" เป็นเพราะอำเภอโกรกพระมีแม่น้ำ แคว ห้วย หนอง คลอง บึง จำนวนมาก และมีทัศนียภาพที่สวยงามประชาชนได้อาศัยแหล่งน้ำเหล่านี้ดำรงชีวิตและสืบสานวัฒนธรรมทางน้ำตลอด
ส่วน"เมืองลุงเชย" ก็เพื่อยกย่อง"ลุงเชย" จาก “พล นิกร กิมหงวน”
== การปกครองส่วนภูมิภาค ==
| |||