ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาอังกฤษแบบบริติช"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม) ล อังกฤษบริเตน ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น สำเนียงบริเตน |
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม) ล แทนที่ "อังกฤษบริเตน" → "ภาษาอังกฤษสำเนียงบริเตน" ด้วยสจห. |
||
บรรทัด 3:
{{สำเนียงอังกฤษ}}
คำว่า "อังกฤษบริเตน" นี้ ยังหมายรวมถึง[[ภาษาถิ่นย่อย]]ทั้งหมดของภาษาอังกฤษ ทั้งที่ใช้ในหมู่เกาะบริเตนทั้งหมด [[สกอตแลนด์]] [[ไอร์แลนด์]] และ[[เวลส์]] ด้วย คำนี้มักจะนิยมใช้เป็นพิเศษในหมู่ชาวอเมริกัน (รวมทั้งนักภาษาศาสตร์ และนักเขียนพจนานุกรม ด้วย) ส่วนชาวอังกฤษนั้น ปกติแล้วจะใช้คำว่า "ภาษาอังกฤษมาตรฐาน" (Standard English) หรือเรียกสั้นๆ ว่า "ภาษาอังกฤษ" (English) เท่านั้น▼
ความแตกต่างเด่นที่สุดของภาษาอังกฤษแบบบริเตน กับอเมริกาคือ แบบบริเตนจะออกเสียงคำอย่างตรงตัว a จะออกเป็น อา ตรงๆ ไม่ออกว่า แอ เหมือนอเมริกา เสียง t จะเน้นมาก และชาวสหราชอาณาจักรจะไม่นิยมการออกเสียงตัว r ถึงออกก็เพียงออกไปนิดเดียว เช่น actor อเมริกาจะออกว่า ''แอกเตอร์'' แต่อังกฤษจะออกว่า ''อักทอร์'' นอกจากนั้นอังกฤษแบบบริเตนจะออกเสียงลงคอดั่งเช่น[[ภาษาเยอรมัน]]และ[[ภาษาฝรั่งเศส]] เช่นคำว่า schedule ซึ่งอังกฤษบริเตนจะมีออกเสียงลงคอตรงท่อน sche ซึ่งเป็นเสียงผสมระหว่าง ซ กับ ค▼
▲คำว่า "ภาษาอังกฤษสำเนียงบริเตน" นี้ ยังหมายรวมถึง[[ภาษาถิ่นย่อย]]ทั้งหมดของภาษาอังกฤษ ทั้งที่ใช้ในหมู่เกาะบริเตนทั้งหมด [[สกอตแลนด์]] [[ไอร์แลนด์]] และ[[เวลส์]] ด้วย คำนี้มักจะนิยมใช้เป็นพิเศษในหมู่ชาวอเมริกัน (รวมทั้งนักภาษาศาสตร์ และนักเขียนพจนานุกรม ด้วย) ส่วนชาวอังกฤษนั้น ปกติแล้วจะใช้คำว่า "ภาษาอังกฤษมาตรฐาน" (Standard English) หรือเรียกสั้นๆ ว่า "ภาษาอังกฤษ" (English) เท่านั้น
▲ความแตกต่างเด่นที่สุดของภาษาอังกฤษแบบบริเตน กับอเมริกาคือ แบบบริเตนจะออกเสียงคำอย่างตรงตัว a จะออกเป็น อา ตรงๆ ไม่ออกว่า แอ เหมือนอเมริกา เสียง t จะเน้นมาก และชาวสหราชอาณาจักรจะไม่นิยมการออกเสียงตัว r ถึงออกก็เพียงออกไปนิดเดียว เช่น actor อเมริกาจะออกว่า ''แอกเตอร์'' แต่อังกฤษจะออกว่า ''อักทอร์'' นอกจากนั้นอังกฤษแบบบริเตนจะออกเสียงลงคอดั่งเช่น[[ภาษาเยอรมัน]]และ[[ภาษาฝรั่งเศส]] เช่นคำว่า schedule ซึ่งภาษาอังกฤษสำเนียงบริเตนจะมีออกเสียงลงคอตรงท่อน sche ซึ่งเป็นเสียงผสมระหว่าง ซ กับ ค
[[หมวดหมู่:ภาษาอังกฤษ]]
|