ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การสลายให้อนุภาคบีตา"

ใน[[ฟิสิกส์นิวเคลียร์]], '''การสลายปลดปล่อยอนุภาคบีตา''' (beta decay) เป็นรูปแบบหนึ่งของ[[การสลายตัวของสารกัมมันตรังสี]]ที่[[อนุภาคบีตา]] ([[อิเล็กตรอน]]หรือ[[โพซิตรอน]]) ถูกปลดปล่อยออกมา ในกรณีปลดปล่อยอิเล็กตรอน จะเป็น ''บีตาลบ'' (β−<math>{\beta}^-</math>) ขณะที่ในกรณีปลดปล่อยโพซิตรอนจะเป็น ''บีตาบวก'' (β<math>{\beta}^+</math>) [[พลังงานจลน์]]ของอนุภาคบีตามีพิสัยสเปกตรัมต่อเนื่องจาก 0 ถึงค่าสูงสุดที่จะเป็นไป (''[[Q values|Q]]'') ซึ่งขึ้นกับสภาวะนิวเคลียร์ของต้นกำเนิดและลูกที่เกี่ยวข้องกับการสลาย โดยทั่วไป ''Q'' มีค่าประมาณ 1 [[อิเล็กตรอนโวลต์|MeV]] แต่สามารถมีพิสัยจากสองสาม keV ไปจนถึง สิบ MeV อนุภาคบีตากระตุ้นส่วนใหญ่มีความเร็วสูงมากเป็นซึ่งมีความเร็วใกล้เคียง[[อัตราเร็วของแสง]]