ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วัดพระแม่สกลสงเคราะห์"

 

จากนั้น คุณพ่อตาปี เจ้าอาวาสวัดสามเสนในขณะนั้น จึงเข้าดำเนินการจัดสร้างอาคารไม้สองชั้น หันหน้าไปทาง[[ทิศตะวันออก]] พื้น[[ไม้สัก]]ยกสูง หล่อเสาปูนขึ้นเพื่อตอกเป็นตอม่อ มีระเบียงสามด้านโดยรอบอาคาร ชั้นล่างเป็นห้องเรียนส่วนขยาย เพิ่มเติมจากอาคารเรียนเดิม ส่วนชั้นบนเป็นวัด โดยมี[[บันได]]ทอดอยู่ทางขวาของอาคาร ส่วน[[หอระฆัง]]ตั้งขึ้นต่างหาก บริเวณซ้ายมือของอาคาร จนกระทั่งก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ ประกอบพิธีเสกวัดหลังแรกนี้ เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1927 โดยมี พระสังฆราช เรอเน แปร์รอส เป็นประธานสงฆ์ และมอบไว้ในความอุปถัมภ์ ของแม่พระสกลสงเคราะห์ ตามที่คุณพ่อบรัวซาร์ เจ้าอาวาสองค์แรก ตั้งความปรารถนาไว้ นอกจากนี้ คุณพ่อตาปี ยังดำเนินการเปลี่ยนชื่อวัดและโรงเรียนเป็น ''พระแม่สกลสงเคราะห์'' ซึ่งใช้มาจนถึงปัจจุบัน, จัดสร้างบ้านพักพระสงฆ์ ตลอดจนซื้อที่นาในบริเวณใกล้เคียงไว้เป็นของวัด โดยให้คริสตังชาวจีนเช่าทำสวน ส่งผลให้สัตบุรุษ (คริสตัง) ของวัดบางบัวทอง รวมถึงจำนวนนักเรียน ก็มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลาต่อมา

 

แต่ทว่า ในกลางดึกคืนหนึ่ง ของเดือน[[มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1931]] วัดบางบัวทองหลังแรกนี้ ก็เกิดเหตุ[[เพลิงไหม้]]จนเสียหายไปทั้งหมด คุณพ่อตาปีจึงกล่าวเปรียบเปรยถึงเหตุการณ์นี้ ตามพระวาจาของพระเจ้าว่า ''ผู้หว่านข้าวรดนาด้วยน้ำตา'' พร้อมทั้งจัดสร้างวัดหลังที่สองขึ้น ในปีต่อมา ([[ค.ศ. 1932]]) จนเสร็จสมบูรณ์ และประกอบพิธีเสกวัดหลังนี้ ในเดือน[[มกราคม]] [[ค.ศ. 1933]] โดยคุณพ่อตาปี ยังมอบหมายให้ คุณพ่อหลุยส์ สง่า สังขรัตน์ ปลัดประจำวัดสามเสน มาดูแลวัดแทนในบางโอกาส จนถึงปี [[ค.ศ. 1940]] คุณพ่อตาปีจึงมอบหมายให้คุณพ่อหลุยส์ เข้ารับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบางบัวทองเป็นการถาวร ดังนั้น วัดพระแม่สกลสงเคราะห์ จึงปกครองตนเองอย่างเป็นอิสระ มิได้ขึ้นตรงกับวัดสามเสนนับแต่นั้น โดยคุณพ่อหลุยส์ ดำเนินการจัดสร้างบ้านพักพระสงฆ์หลังใหม่ เป็นอาคารไม้สองชั้น บริิเวณด้านหน้าวัด