ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อานแห่งเบรอตาญ"

ดินแดนบริตานีกลายเป็นที่ต้องการของหลายฝ่ายที่ทำให้แอนน์มีผู้ประสงค์จะแต่งงานด้วยมากมาย แอนน์ได้รับการหมั้นหมายอย่างเป็นทางการไว้กับ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 แห่งอังกฤษ|เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายแห่งเวลส์]]พระราชโอรสของ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 แห่งอังกฤษ]]ในปี ค.ศ. 1483 แต่เจ้าชายหายตัวไปอย่างไม่มีร่องรอยไม่นานหลังจากที่พระราชบิดาเสด็จสวรรคตและสันนิษฐานกันว่าสิ้นพระชนม์ ผู้อื่นที่ต้องการจะเสกสมรสกับแอนน์ก็ได้แก่[[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนที่เลียนที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]], Alain d'Albret, ฌอง เดอ ชาลองส์ (Jean de Châlons) (เจ้าชายแห่งออเรนจ์) และแม้แต่[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส|หลุยส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์]]ผู้ขณะนั้นมีภรรยาแล้ว

สิ่งแรกที่สำคัญที่จำเป็นต้องทำสำหรับแอนน์คือการหาสามีที่ถ้าดีก็ควรจะเป็นผู้ที่เป็นปฏิปักษ์ต่อฝรั่งเศสและมีอำนาจพอที่จะรักษาความเป็นอิสระของบริตานีได้ด้วย [[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิเลียนที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|พระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียน]] ถือว่าเป็นผู้ที่มีความเหมาะสมที่สุด [[การเสกสมรสโดยฉันทะ]]ของพระองค์กับจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนเกิดขึ้นที่[[แรนน์]]เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1490 ซึ่งทรงได้รับพระอิสริยยศเป็น “จักรพรรดินีแห่งโรมัน” แต่เป็นการเสกสมรสที่นำมาซึ่งปัญหาร้ายแรง ฝรั่งเศสนอกจากจะถือว่าเป็นการท้าทายโดยตรงและก็ยังเป็นการละเมิด[[สนธิสัญญาเซเบล]]ที่พระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสมิได้รับการปรึกษาและอนุมัติการเสกสมรส นอกจากนั้นก็ยังทำให้บริตานีตกไปเป็นของฝ่ายศัตรูของฝรั่งเศสอีกดัวย การเสกสมรสเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะด้วย เพราะในขณะนั้นแฮ็บสเบิร์กมัวยุ่งอยู่กับปัญหาในฮังการีจนไม่อาจหันมาสนใจกับบริตานีได้ และฝ่ายคาสตีลก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการต่อสู้ในกรานาดา แม้ว่าทั้งคาสตีลและอังกฤษจะส่งกองทหารมาหนุนกองทัพของบริตานีบ้าง แต่ก็ไม่มีฝ่ายใดที่ต้องการจะต่อสูในสงครามอย่างออกหน้าออกตากับฝรั่งเศส ในฤดูใบไม้ผลิของปี ค.ศ. 1491 นายพลหลุยส์ที่ 2 แห่ง Trémoille และ[[พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส]]ก็นำทัพมาล้อมเมืองแรนน์

เมื่อพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนมิได้ส่งกำลังมาช่วยแรนน์ก็เสียเมือง แอนน์จึงต้องมาหมั้นกับพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 ทันที่ที่แรนน์และเดินทางพร้อมกับกองทหารอารักขาของพระองค์ไปยัง[[วังลองเชส์]] (Château de Langeais) เพื่อไปทำการเสกสมรส ทางออสเตรียก็ได้แต่ประท้วงว่าเป็นการแต่งงานที่ไม่ถูกต้องเพราะเจ้าสาวมิได้เต็มใจ และเจ้าสาวแต่งงานโดยถูกต้องตามกฎหมายกับพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนแล้วเลียนแล้ว และพระเจ้าชาร์ลส์เองก็ทรงหมั้นกับ[[มาร์เกอรีตแห่งออสเตรีย]]พระธิดาของพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนเองแล้ว แต่แอนน์ก็ต้องเสกสมรสกับพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1491

แอนน์สิ้นพระชนม์กลางฤดูหนาวของปี ค.ศ. 1513-ค.ศ. 1514 เมื่อวันที่ 9 มกราคม ด้วยพระโรคนิ่วที่[[พระราชวังบลัวส์]] พระร่างถูกบรรจุที่[[มหาวิหารแซงต์เดอนีส์]] พระราชพิธีศพของพระองค์เป็นพิธีที่ยาวนานเป็นพิเศษถึง 40 วันและมีอิทธิพลต่อพระราชพิธีศพต่อมาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 18 [[เรควีเอ็ม]]ของแอนน์เขียนโดย[[โยฮันเนส พริโอริส]] (Johannes Prioris) คีตกวีคนสำคัญ<ref>For a historical and musicological perspective on Prioris's Requiem, read {{cite conference