|
| ภาพ = ภาพ: Anne de Bretagne-Jean Bourdichon.jpg
| พระนามาภิไธย = แอนน์แห่งบริตานี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส
| พระมเหสีใน = [[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนที่เลียนที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]<br />[[พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส]]<br />[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส]]
| วันประสูติ = [[25 มกราคม]] [[ค.ศ. 1477]]
| ที่ประสูติ = [[นองซ์]] [[ฝรั่งเศส]]
| ราชวงศ์ = [[ราชวงศ์วาลัวส์|วาลัวส์]]
| พระอิสริยยศ =
| พระบิดา = [[ฟรานซิสที่ฟรองซัวส์ที่ 2 ดยุคแห่งบริตานี]]
| พระมารดา = [[มาร์กาเร็ตแห่งฟัวซ์ ดัชเชสแห่งบริตานี]]
| พระโอรส/ธิดา = [[โคลดแห่งบริตานี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส]]<br />[[เรเนแห่งฝรั่งเศส]]
}}
'''แอนน์แห่งบริตานี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส''' ({{lang-fr|'''Anne de Bretagne'''}}; ภาษาเบรตอง: '''Anna Vreizh''';{{lang-en|'''Anne of Brittany'''}}) ([[25 มกราคม]] [[ค.ศ. 1477]] - [[9 มกราคม]] [[ค.ศ. 1514]]<ref>Genealogics - Leo van de Pas, Anne Duchesse de Bretagne[http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00003789&tree=LEO]</ref>) แอนน์แห่งบริตานีเป็นสมเด็จพระราชินีใน[[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนที่เลียนที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]ระหว่างวันที่ [[9 กันยายน]] [[ค.ศ. 1488]] ถึงวันที่ [[9 มกราคม]] [[ค.ศ. 1514]]; ใน[[พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส]]ระหว่างวันที่ [[6 ธันวาคม]] [[ค.ศ. 1491]] ถึงวันที่ [[7 เมษายน]] [[ค.ศ. 1498]] และใน[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส]] ระหว่างวันที่ [[8 มกราคม]] [[ค.ศ. 1499]] ถึงวันที่ [[9 มกราคม]] [[ค.ศ. 1514]]
แอนน์ประสูติเมื่อวันที่ [[25 มกราคม]] [[ค.ศ. 1477]] ที่[[นองซ์]]ใน[[ฝรั่งเศส]]ทรงเป็นพระธิดาของ[[ฟรานซิสที่ฟรองซัวส์ที่ 2 ดยุคแห่งบริตานี]] และ[[มาร์กาเร็ตแห่งฟัวซ์ ดัชเชสแห่งบริตานี]] (Margaret of Foix) เมื่อพระบิดาเสียชีวิตแอนน์ก็เป็นดัชเชสแห่งบริตานีอย่างเต็มตัว และเป็นเคานเทสแห่งนองซ์, มงท์ฟอร์ต และริชมงท์ และไวท์เคานเทสแห่งลีมอชส์ ซึ่งทำให้ทรงเป็นสตรีผู้มีอำนาจและฐานะมั่งคั่งที่สุดในยุโรป
== ชีวิตเบื้องต้น ==
แอนน์ทรงเป็นธิดาคนเดียวของดยุคฟรานซิสฟรองซัวส์แห่งบริตานีและมาร์กาเร็ตที่รอดมาจโต เมื่อยังทรงพระเยาว์พระองค์ทรงได้รับเลี้ยงดูเพื่อเตรียมตัวเป็นทายาทของอาณาจักรดยุคแห่งบริตานี ทรงได้รับการศึกษาอย่างดีภายใต้พระอาจารย์ ฟรองซัวส์ เดอ ดินัง (Françoise de Dinan), เลดี้แห่งลาวาลและชาโตบริอองท์ (Lady of Laval and Chateaubriant) และกวีฌอง เมชิโนท์ (Jean Meschinot)
เมื่อมาถึง[[สงครามสืบอาณาจักรบสืบครองบริตานี]] (Breton War of Succession) ในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 14 บริตานีก็ใช้[[กฏบัตรซาลลิค|กฏบัตรซาลลิคแปลง]]ที่อนุญาตให้สตรีสืบอำนาจของอาณาจักรได้ถ้าผู้มีสิทธิฝ่ายชายสิ้นชีวิตกันไปหมด เมื่อแอนน์ประสูติพระบิดาก็เป็นเพียงทายาทชายคนเดียวของบริตานีที่เหลืออยู่ของ[[ตระกูลเดรอซ์]] (House of Dreux) สงครามสืบอาณาจักรยุติลงด้วยการตกลงว่าในเมื่อไม่มีทายาทชาย ทายาทของ Joanna of Penthievre ก็เป็นผู้สืบเชื้อสายต่อไป แต่ร้อยปีหลังจากนั้นข้อตกลงนี้ก็ถูกลืมกันไป ฉะนั้นเมื่อมาถึงปี ค.ศ. 1486 เมื่อบิดาของแอนน์พยายามให้แอนน์เป็นที่ยอมรับว่าเป็นทายาท แต่การแต่งงานของแอนน์กลายเป็นปัญหาทางการเมือง ดยุคฟรานซิสผู้ไม่ต้องการให้บริตานีกลายไปเป็นส่วนหนึ่งของฝรั่งเศสก็พยายามหาคู่ที่สามารถต่อต้านอำนาจของฝรั่งเศสได้
ดินแดนบริตานีกลายเป็นที่ต้องการของหลายฝ่ายที่ทำให้แอนน์มีผู้ประสงค์จะแต่งงานด้วยมากมาย แอนน์ได้รับการหมั้นหมายอย่างเป็นทางการไว้กับ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 แห่งอังกฤษ|เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายแห่งเวลส์]]พระราชโอรสของ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 แห่งอังกฤษ]]ในปี ค.ศ. 1483 แต่เจ้าชายหายตัวไปอย่างไม่มีร่องรอยไม่นานหลังจากที่พระราชบิดาเสด็จสวรรคตและสันนิษฐานกันว่าสิ้นพระชนม์ ผู้อื่นที่ต้องการจะเสกสมรสกับแอนน์ก็ได้แก่[[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]], Alain d'Albret, ฌอง เดอ ชาลองส์ (Jean de Châlons) (เจ้าชายแห่งออเรนจ์) และแม้แต่[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส|หลุยส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์]]ผู้ขณะนั้นมีภรรยาแล้ว
ในปี ค.ศ. 1488 กองทัพของดยุคฟรานซิสฟรองซัวส์ได้รับความพ่ายแพ้ต่อฝรั่งเศสใน[[ยุทธการแซงต์โอแบงดูคอร์มิเยร์ (ค.ศ. 1488)|ยุทธการแซงต์โอแบงดูคอร์มิเยร์]] (Battle of Saint-Aubin-du-Cormier) ซึ่งเป็นการยุติสงคราม “Guerre folle” ใน[[สนธิสัญญาเซเบล]] (Treaty of Sablé) ของการยุติสงครามดยุคฟรานซิสฟรองซัวส์ถูกบังคับให้ตกลงว่าการแต่งงานของลูกสาวต้องได้รับการอนุมัติโดยพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศส ดยุคฟรานซิสฟรองซัวส์เสียชีวิตไม่นานหลังจากนั้นเมื่อวันที่ [[9 กันยายน]] [[ค.ศ. 1488]] หลังจากตกจากหลังม้า แอนน์จึงกลายเป็น[[ดยุคแห่งบริตานี|ดัชเชส]] บริตานีเข้าสู่วิกฤติกาลใหม่ที่นำไปสู่สงครามฝรั่งเศส-บริตานี
== ดัชเชสแห่งบริตานี ==
[[ไฟล์:Blois cominus et eminus.JPG|thumb|260px|left|เม่นแห่งบริตานีหน้าประตู[[วังบลัวส์]] (Château de Blois)]]
สิ่งแรกที่สำคัญที่จำเป็นต้องทำสำหรับแอนน์คือการหาสามีที่ถ้าดีก็ควรจะเป็นผู้ที่เป็นปฏิปักษ์ต่อฝรั่งเศสและมีอำนาจพอที่จะรักษาความเป็นอิสระของบริตานีได้ด้วย [[สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนที่เลียนที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|พระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียน]] ถือว่าเป็นผู้ที่มีความเหมาะสมที่สุด [[การเสกสมรสโดยฉันทะ]]ของพระองค์กับจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนเกิดขึ้นที่[[แรนน์]]เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1490 ซึ่งทรงได้รับพระอิสริยยศเป็น “จักรพรรดินีแห่งโรมัน” แต่เป็นการเสกสมรสที่นำมาซึ่งปัญหาร้ายแรง ฝรั่งเศสนอกจากจะถือว่าเป็นการท้าทายโดยตรงและก็ยังเป็นการละเมิด[[สนธิสัญญาเซเบล]]ที่พระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสมิได้รับการปรึกษาและอนุมัติการเสกสมรส นอกจากนั้นก็ยังทำให้บริตานีตกไปเป็นของฝ่ายศัตรูของฝรั่งเศสอีกดัวย การเสกสมรสเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะด้วย เพราะในขณะนั้นแฮ็บสเบิร์กมัวยุ่งอยู่กับปัญหาในฮังการีจนไม่อาจหันมาสนใจกับบริตานีได้ และฝ่ายคาสตีลก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการต่อสู้ในกรานาดา แม้ว่าทั้งคาสตีลและอังกฤษจะส่งกองทหารมาหนุนกองทัพของบริตานีบ้าง แต่ก็ไม่มีฝ่ายใดที่ต้องการจะต่อสูในสงครามอย่างออกหน้าออกตากับฝรั่งเศส ในฤดูใบไม้ผลิของปี ค.ศ. 1491 นายพลหลุยส์ที่ 2 แห่ง Trémoille และ[[พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส]]ก็นำทัพมาล้อมเมืองแรนน์
เมื่อพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนมิได้ส่งกำลังมาช่วยแรนน์ก็เสียเมือง แอนน์จึงต้องมาหมั้นกับพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 ทันที่ที่แรนน์และเดินทางพร้อมกับกองทหารอารักขาของพระองค์ไปยัง[[วังลองเชส์]] (Château de Langeais) เพื่อไปทำการเสกสมรส ทางออสเตรียก็ได้แต่ประท้วงว่าเป็นการแต่งงานที่ไม่ถูกต้องเพราะเจ้าสาวมิได้เต็มใจ และเจ้าสาวแต่งงานโดยถูกต้องตามกฎหมายกับพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนแล้ว และพระเจ้าชาร์ลส์เองก็ทรงหมั้นกับ[[มาร์เกอรีตแห่งออสเตรีย]]พระธิดาของพระจักรพรรดิแม็กซิมิลเลียนเองแล้ว แต่แอนน์ก็ต้องเสกสมรสกับพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 8 เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1491
| 