ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สนธิสัญญาแวร์เดิง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 22:
| วิกิซอร์ซ =
}}
'''สนธิสัญญาแวร์เดิง''' ({{lang-en|Treaty of Verdun}}) เป็น[[สนธิสัญญา]]ระหว่างพระราชโอรสสามพระองค์ของ[[หลุยส์เดอะไพอัส]] (พระราชนัดดาของ[[ชาร์เลอมาญ]]) ในการแบ่ง[[จักรวรรดิแฟรงค์]]ออกเป็นสาม[[อาณาจักร]] แม้ว่าบางครั้งการแบ่งจักรวรรดิครั้งนี้จะเห็นกันว่าเป็นการทำลายจักรวรรดิมหาอำนาจที่ก่อตั้งขึ้นโดยชาร์เลอมาญ แต่อันที่จริงแล้วเป็นการทำตามประเพณีเจอร์มานิคในการแบ่งทรัพย์ให้แก่ทายาทแต่ละคนเท่าๆ กันแทนที่จะใช้กฎการสืบสมบัติโดย[[
เมื่อ[[หลุยส์เดอะไพอัส]]สิ้นพระชนม์ในปี [[ค.ศ. 840]] [[โลแธร์ที่ 1]] พระราชโอรสองค์โตก็อ้างสิทธิเหนือราชอาณาจักรของพระอนุชาอีกสองพระองค์และสนับสนุนสิทธิของพระนัดดา[[เปแปงที่ 2 แห่งอากีแตน|เปแปงที่ 2]] ในการเป็นกษัตริย์แห่ง[[อากีแตน]] หลังจากที่ทรงพ่ายแพ้ต่อพระอนุชา[[ลุดวิกเดอะเยอรมัน]]และ[[ชาร์ลส์เดอะบอลด์]]ใน[[ยุทธการฟงเตอเนย์ (ค.ศ. 841)|ยุทธการฟงเตอเนย์]] (Battle of Fontenay) ในปี [[ค.ศ. 841]] และทั้งสองพระองค์ทรงสาบานความเป็นพันธมิตรกันใน[[คำสาบานสตราสบวร์ก]] (Oaths of Strasbourg) ในปี [[ค.ศ. 842]] แล้ว [[โลแธร์ที่ 1]] ก็ทรงเต็มพระทัยมากขึ้นที่จะเข้าร่วมในการเจรจาต่อรอง พี่น้องแต่ละคนต่างก็มีอาณาจักรเป็นของตนเองแล้ว โลแธร์ครอง[[อิตาลี]], [[ลุดวิกเดอะเยอรมัน]]ครอง[[บาวาเรีย]] และ [[ชาร์ลส์เดอะบอลด์]]ครอง[[อากีแตน]] ผลของการเจรจาทำให้:
| |||