ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่ 2013558 สร้างโดย 58.147.85.2 (พูดคุย)
บรรทัด 2:
[[ภาพ:Sino-Tibetan languages.png|right|280px|thumb|แผนที่แสดงการแพร่กระจายของภาษากลุ่มจีน-ทิเบต (สีแดง)]]
'''ตระกูลภาษาจีน – ทิเบต''' เป็นตระกูลของภาษาที่รวม[[ภาษาจีน]]และ[[ภาษากลุ่มทิเบต-พม่า]] มีสมาชิกทั้งสิ้น 250 ภาษา ส่วนใหญ่เป็นภาษาใน[[เอเชียตะวันออก]]มีจำนวนผู้พูดเป็นอันดับสองของโลกรองจากภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียน ภาษาในตระกูลนี้มีลักษณะร่วมกันคือมีเสียงวรรณยุกต์
== การจัดจำแนก ==
=== การจัดจำแนกของ James Matisoff ===
* ภาษาจีน
** [[ภาษาจีนกลาง]]
** [[ภาษาหวู่]] [[ภาษาเซี่ยงไฮ้]]
** [[ภาษาจีนกวางตุ้ง]] [[ภาษาผิง]]
** [[ภาษาหมิ่น]] [[ภาษาไต้หวัน]]
** [[ภาษาเซียง]]
** [[ภาษาฮากกา]]
** [[ภาษากั้น]]
* กลุ่มทิเบต-พม่า
** กลุ่มกามารูปัน ได้แก่ กลุ่มกูกี-ฉิ่น-นาคา กลุ่มอบอร์-มิรี-ดาปลา กลุ่มโบโด-กาโร
** กลุ่มหิมาลัย ได้แก่ กลุ่มมหา-กิรันตี (รวม[[ภาษาเนวารี]] [[ภาษามาคัร]] และ[[ภาษาไร]]) กลุ่มทิเบต-กิเนารี (รวม[[ภาษาทิเบต]] [[ภาษาเลปชา]])
** กลุ่มเกวียง
** กลุ่มจิ่งโป-นุง-ลุย ได้แก่ ภาษาจิ่งโป ภาษานุง ภาษาลุย
** กลุ่มพม่า-โลโล-นาซิ
** กลุ่ม[[ภาษากะเหรี่ยง]]
** กลุ่มบาอิก
=== การจัดจำแนกของ George van Driem ===
การจัดแบ่งแบบนี้ให้ภาษากลุ่มทิเบต-พม่าขึ้นมาเป็นตระกูลใหญ่ และให้ภาษาจีนเป็นกลุ่มย่อย เป็นดังนี้
* พราหมาปูตรัน ได้แก่ ภาษาธิมิล ภาษาโบโด-กอซ (รวมภาษาตรีปุระ ภาษากาโร) กลุ่มกอนยัค (รวมภาษานอคต์) กลุ่มกะฉิ่น (รวมภาษาจิ่งโป)
* กลุ่มทิเบต-พม่าใต้ ได้แก่กลุ่มพม่า-โลโล กลุมกะเหรี่ยง
* กลุ่มจีน-ทิเบต ได้แก่ ภาษาจีน ภาษากลุ่มทิเบต-หิมาลัย (รวมภาษาทิเบต) ภาษากลุ่มกิรันตี ภาษากลุ่มตามันกิก และอื่นๆ
* ภาษากลุ่มอื่นๆที่เป็นกลุ่มหลักของภาษากลุ่มทิเบต-พม่าเดิม เช่น ภาษาเนวารี ภาษาเกวียง ภาษานุง ภาษามาคัร
การจัดแบ่งแบบนี้เรียกสมมติฐานจีน-ทิเบต โดยถือว่าภาษาจีนและภาษาทิเบตมีความใกล้เคียงกัน
== สมมติฐานจีน-ทิเบต ==
เหตุผลที่จัดภาษาจีนเข้าเป็นกลุ่มย่อยของภาษากลุ่มทิเบต-พม่า เพราะมีความสัมพันธ์กันระหว่างภาษาจีนกับภาษาทิเบต เช่นลักษณะคู่ขนานระหว่างภาษาจีนโบราณกับภาษาทิเบตสมัยใหม่ และมีรากศัพท์ที่คล้ายคลึงกัน อย่างไรก็ตามสมมติฐานนี้มีข้อโต้แย้งคือ ความชัดเจนของรากศัพท์ที่คล้ายคลึงกันระหว่างภาษาจีนกับภาษากลุ่มทิเบตยังไม่ชัดเจนพอ และจากการสร้างภาษาทิเบต-พม่าดั้งเดิมโดยใช้ข้อมูลจากวรรณคดีภาษาทิเบตและพม่า และข้อมูลจากภาษาจิ่งโปและภาษาไมโซ พบว่าภาษาจีนมีลักษณะที่จะเป็นภาษาลุกหลานของภาษาทิเบต-พม่าดั้งเดิมน้อย สมมติฐานนี้จึงยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลาย