ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การล้อมกรุงเวียนนา"

|partof=the [[สงครามออตโตมันในยุโรป]] และ [[สงครามออตโตมัน-แฮ็บสบวร์ก]]

เหตุการณ์ครั้งนี้มักกล่าวกันว่าเป็นจุดที่เริ่มนำความตกต่ำมาสู่จักรวรรดิออตโตมันที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นมหาอำนาจทางการทหารทั้งใน[[ยุโรป]]และ[[เอเชีย]] และเป็นการพ่ายแพ้อันน่าอับอายต่อทำความอัปยศให้แก่ออตโตมันในการมาพ่ายแพ้ต่อกองกำลังที่เล็กกว่าและมีประสิทธิภาพด้อยกว่า<ref>"The failure of the first [siege of Vienna] brought to a standstill the tide of Ottoman conquest which had been flooding up the Danube Valley for a century past." Toynbee, p 119; "The expedition had been successful at least politically. Suleiman had driven Ferdinand out of Hungary and installed in his place an obedient vassal. But more significant was the fact that a Turkish army had been beaten back before the walls of Vienna by a force much inferior in numbers. This may be considered the beginning of the end of Ottoman military superiority…at Vienna Suleiman discovered that western artillery was equal to his own and that Austrian and Spanish foot soldiers with their harquebuses and long pikes, were, if anything, superior to his janissaries." Stavrianos, p 77; "Sitting outside the Habsburg capital, with his army beset by seemingly insurmountable logistical problems, Suleiman was brought to conclude that the Ottoman Empire could expand no further into Europe, that Muslim expansionism in Eurasia had reached, indeed had probably extended beyond its destined territorial limits." Sicker, p 1-2.</ref>

นักประวัติศาสตร์บางท่านสันนิษฐานว่าจุดประสงค์หลักของ[[สุลต่านสุลัยมานแห่งจักรวรรดิออตโตมัน|สุลต่านสุลัยมาน]]ในการล้อมกรุงเวียนนาในปี [[ค.ศ. 1529]] เป็นการแสดงอำนาจเหนือ[[ฮังการี]] เพราะด้านตะวันตกของฮังการีที่เรียกว่า[[รอยัลฮังการี]]ที่ยังดำรงความเป็นอิสระจากออตโตมันอยู่ นอกจากนั้นการตัดสินใจเข้าโจมตีเวียนนาหลังจากการยุติการรณรงค์ในยุโรปของออตโตมันไปเป็นเวลานานทำให้คาดกันว่าเป็นการโจมตีแบบฉวยโอกาสหลังจากที่ได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดในฮังการี ส่วนนักวิชาการผู้อื่นก็ตั้งทฤษฎีว่าการปราบปรามฮังการีเป็นเพียงบทนำของการเริ่มการเข้ามารุกรานยุโรปตามที่ได้วางแผนไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว<ref>It was an "afterthought towards the end of a season of campaigning". Riley-Smith, p 256; "A last minute decision following a quick victory in Hungary". Shaw and Shaw, p 94; Other historians, for example Stephen Turnbull, regard the suppression of Hungary as the calculated prologue to an invasion further into Europe: "John Szapolya [''sic''] became a footnote in the next great Turkish advance against Europe in the most ambitious campaign of the great Sultan’s reign." Turnbull, p 50.</ref>