ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นักบุญคริสโตเฟอร์"

 

==ตำนานของนักบุญคริสโตเฟอร์==

ตามตำนานกล่าวว่าในสมัยของจักพรรดิเดซิอุสแห่งจักรวรรดิโรมันมีชายคนหนึ่งชื่อ เรเพรบัส หรือ เรโพรบัส (ภาษาอังกฤษ รีโพรเบท) ผู้ถูกจับเป็นเชลยศึกจากสงครามกับชนเผ่าทางตะวันตกของอียิปต์และถูกส่งไปทำงานในหน่วย “Marmaritae” ซึ่งสันนิษฐานว่าอาจจะเป็นชนเผ่าเบอร์เบอร์แห่งไซเรไนคา เรเพรบัสมีลักษณะสูงใหญ่และท่าทางน่าเกรงขามมีหัวเป็นหมา ([[:en:cynocephaly|cynocephaly]]) และเป็นผู้กินเนื้อมนุษย์เช่นชน Marmaritae<ref>In both East and West, stories, such as the [http://www.ucc.ie/milmart/chrsirish.html Irish Passion of St. Christopher]], and iconography, such as that illustrated at [http://www.gymflesh.com/school/dogface.html dog-headed The Legend of Saint Christopher the Dogface] present him as literally having a dog's face. The dog-faced version is found not only in the East, where it is more common, but also in the West, as shown in some of the images in the source just quoted and in a thirteenth-century stained-glass window in the cathédral St-Maurice of Angers, France; and the image of the Christ-bearing Christopher is also found in Eastern iconography ([http://www.in2greece.com/english/saints/christopher.htm Greek Orthodox Saints]).</ref> ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามในที่สุดเรเพรบัสก็หันมานับถือศาสนาคริสต์และรับ[[ศีลจุ่ม]]และเริ่มเผยแพร่ศาสนา ในที่สุดเจ้าเมืองอันติโอก (หรือบางเรื่องก็ว่าพระจักพรรดิเอง) ประกาศสั่งประหารชีวิตเรเพรบัสเพราะความเชื่อในศาสนาคริสต์ แต่เรเพรบัสก็รอดการปองชีวิตมาได้หลายครั้งอย่างปาฏิหาริย์ แต่ในที่สุดก็อนุญาตให้ประหารตนเองหลังจากที่เปลึ่ยนศาสนาคนเป็นจำนวนมาก ร่างของเรเพรบัสถูกนำกลับไป[[อเล็กซานเดรีย]]โดยปีเตอร์แห่งอัตตาเลีย