ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมุทรโฆษคำฉันท์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
วณิพก (คุย | ส่วนร่วม)
Tmd (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 26:
 
แต่นี้พี่อนุช(ะ)ถึงแก่กรรม(ะ)พิกล เรียมฤๅจะยากยล พธู
ตนกูตายก็จะตายผู้เดียวใครจะแลดู โอ้แก้วกับตนกู ฤเห็นฯ
 
 
3. [[สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระปรมานุชิตชิโนรส|สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส]] ในสมัย[[รัชกาลที่ 3]] แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ทรงพระนิพนธ์ต่อจากนั้นจนจบเรื่อง นับได้ 861 บท หลังจากที่ค้างอยู่นานถึง 160 ปี (นับจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเสด็จสวรรคต เมื่อ พ.ศ. 2231) เนื่องจากไม่มีผู้ใดกล้าแต่งต่อ โดยได้ทรงพระนิพนธ์เป็นสองช่วง และสุดท้ายก็จบเรื่อง เมื่อ พ.ศ. 2392 (จ.ศ. 1211) ดัง[[โคลงสี่สุภาพ]]ท้ายเรื่องที่ 4 บท ที่ทรงเล่าไว้ชัดแจ้ง ดังนี้